Hallo, Mijn zoontje is nu 3,5 jaar oud. En sinds 1.5 maand slaapt hij niet meer Door. Het begon toen hij ziek was. Dan mag hij bij ons slapen. Maar dit was maar 1 nachtje. Daarna begon het. Eerst dachten we dat het kwam doordat het misschien te donker was, omdat ie opeens het licht aan wou. Dus een lampje gekocht. Dit hielp niet. Nu slaapt ie met het licht aan, maar we hebben er een hele zwakke lamp in gedraaid. Helpt niet. Hij geeft zelf ook niet aan wat er precies is, alleen dat hij bij ons in bed wil. En we houden nu al 2 weken vol dat dat niet meer gebeurt. Maar ik ben bang dat t probleem meer ligt bij het feit dat hij wakker wordt en dan ook echt wakker is. Iemand tips? We hebben dit slaapritueel: pyjama aan, tandjes poetsen en een verhaaltje voorlezen bij hem in bed. Dan welterusten en nog even wat rondrommelen in de buurt, zodat hij weet dat we er nog zijn. (Tips Internet ). Maar inslapen is het probleem niet. Het begint vaak rond 2 uur in de nacht.
Overdag slaapt hij niet meer nee. En inderdaad we dachten dat ie het koud zou hebben dus hebben we een dubbele deken. Heeft niks geholpen. En of ie het dan te warm heeft denk ik niet, want hij zweet eigenlijk nooit heel erg. Wanneer hij uit bed komt.
Zoontje had dat ook ineens, dat ie 'klaar slapen was' om zeg 02 uur. Na dingen als ziek zijn/angsten/dorst (staat nu standaard bekertje water naast z'n bed) uit te hebben gesloten zijn we erop blijven hameren dat we 's nachts slapen en dat het dan stil moet zijn, hij kan achterelkaar roepen 'mama mag ik komen'. Nu heeft ie nog wel eens van die nachten maar een stuk minder en dan is even herinneren aan het feit dat het nacht is en ik hem wel roep als het tijd is genoeg.
Ja dat proberen wij dus ook. Uitleggen dat het nacht is en dat we hem uit bed halen als hij uit bed mag. En dat er allemaal mensen nog slapen die wakker worden als hij hysterisch wordt (dat wordt hij als we hem niet zijn zin geven, wat een hele nare periode is). Helaas trekt ie zich er niks van aan. Hij heeft echt die peuter puberteit. Tot 2 maanden terug was hij enorm lief, altijd luisteren en goed gemanierd. Daar is tijdens deze puberteit vrij weinig van terug te zien helaas haha..
Misschien helpt om wat boekjes of speeltjes bij zijn bed te leggen en te zeggen dat als hij wakker wordt in de nacht hij dat mag pakken, maar hij moet wel zachtjes doen want papa en mama willen slapen. Met een beetje geluk valt hij dan al spelend weer in slaap.
Ook geprobeerd. Dit had hij daarvoor ook al, en als hij dan wakker werd ging hij ermee spelen. Want als ik hem dan uit bed haalde had hij zn boekje en zn auto bij hem in bed liggen. Nu laat ik hem zelf iets kiezen wat hij mee mag nemen in bed, mits het geen geluid maakt haha, maar ik ben bang dat het probleem echt ligt bij het feit dat hij bij ons in bed wil liggen, maar dat kan gewoon niet altijd. We hebben niet zo'n groot bed
wat bij onze dochter hielp is haar op de kamer van broer leggen, of broer bij haar. Sinds ze niet meer alleen op een kamer ligt slaapt ze als een roosje. Ze heeft tijdelijk, met 3,5 jaar, weer alleen geslapen (leek me zo leuk voor haar, een eigen kamertje ), maar meteen weer gedoe in de nacht. Dus nu hebben we de knoop doorgehakt, en deelt ze een kamer met haar broer. als hij over 4 jaar naar de middelbare school gaat, dan kan ze bij haar jongere broertje op de kamer. Maar als jouw zoontje de enige is, dan wordt dat natuurlijk lastig.
Na flink ziek zijn is het hier helaas nog regelmatig een poosje soep met slapen. M'n dochter heeft nu standaard een (sport)fles water in d'r bed staan en zoon die komt Zowiezo al z'n leven lang bij ons liggen S nachts.
Ja, na ziek zijn is het hier vaak ook wel een poosje prut, maar niet zo lang haha.. En jou zoontje is dus ook 3? Slaapt ie dan wel gewoon nog? Helaas begint die van mij, zodra hij bij ons ligt, enorm te klieren. In je ogen, oren of neus prikken. Op je haar zitten. In je rug duwen. En als je dan je ogen open doet kijkt hij je met een enorme Smile aan.. ghehe..
Dochterlief is nu 3 jr 8 mnd en heeft ook sinds de kerstvakantie ongeveer weer zo'n fase. Ze wil het liefst dat er iemand bi haar slaapt of zij bij ons kan. Het laatste probeert ze nu meestal terwijl wij slapen. Ze is soms bang voor de gewoonste dingen in haar kamer (een knuffel, lichtstrepen van auto's). Ik denk dat ze last heeft van haar fantasie 😊.
Zou dat het kunnen zijn? Mijn zoontje geeft ook niks aan. Alleen dat hij in papa's bed wil slapen. Misschien vindt hij z'n kamer ook wel een beetje eng ofzo. Ik heb het wel gevraagd, maar daar reageert ie verder niet op. Achja het zal vast wel weer overgaan. Hopelijk haha..