Hallo allemaal, Ik heb een vraag aan diegene die zelf te kampen gehad heeft met een burn out. Ik heb 9 maanden volledig thuis gezeten, omdat ik door de burn out en extreme vermoeidheid niet in staat was te werken. Alles op getelt heeft mijn burnout een kleine 2 jaar geduurd. Nu ben ik weer aan het werk en zit ik ook weer op mijn contract uren. Ik voel me top en sta sterker in mijn schoenen, wat dit wil ik nooit meer mee maken. Maar die vermoeidheid daar kamp ik nu 2 jaar later nog steeds mee. Ik heb wel geleerd om met die vermoeidheid om te gaan (voor zover dat kan natuurlijk). Nu aan jullie de vraag duurde dit bij jullie ook zolang? En wat deden jullie om dit te verbeteren? Alvast bedankt Liefs kikkert
De vernoeidheid heeft bij mij niet zo lang geduurd. Al met al ben ik er bijna een jaar uit geweest. Maar ik ben dan ook gewisseld van werkgever na mijn burnout. Dus ik moest gewoon weer vol aan de bak. En kon niet rustig integreren. Misschien eens bespreekbaar maken bij de huisarts?!
Ik heb ook een burn out gehad, vorig jaar zomer. Ik ben vrij snel weer een paar uur per week gaan werken, ik heb in totaal 5mnd helemaal thuis gezeten. Ook ik ben erg moe. Als ik gebroken dienst heb, slaap ik tussendoor altijd. Als ik dagdienst heb gehad, slaap ik na de tijd ook. Dit ook icm volledige narcose begin vorig jaar. Ik heb altijd veel gewandeld. Momenteel heb ik daar de tijd vrijwel niet voor, maar het gaat ook erg goed!
Ja huisarts doe er een beetje raar over, die meent eigenlijk al maanden dat ik het "overdrijf" en geloofde me zelfs in het begin niet. Maar ik ben door de internist al binnenste buiten gekeerd het enige wat een paar maanden terug te vinden was een iets verlaagd hb (heb ik toen tabletten voor geslikt).
Heb jij ook dat je als je energie opgeladen is dat je je gewoon goed voelt maar zodra die leeg is dat je dan meteen ook echt leeg bent? Tenminste dat heb ik nu wel nog ondanks dat ik me verder heel goed voel
Ik ben wel van menig dat je ook vooral niet te snel moet toegeven aan de vermoeidheid. Slapen tussen de middag raak je aan gewend en dan blijf je moe. Soms moet je je grenzen ook flink verleggen. (niet dat ik hiermee bedoel dat je je aansteld hoor)
Hier ook een psycholoog die vooral niet aanraadt om 's middags te gaan slapen, al is de verleiding groot. Slaap je s' nachts wel goed door? Ik zit nog in een burn-out, nu 5 maanden. Ik heb oxazepam voor de slapeloze nachten. Dat gebruik ik zo nu en dan als ik last heb van extra spanningen. Ik moet donderdag weer naar de bedrijfsarts, maar ik wil helemaal niet meer terug daar. Er is echt teveel gebeurd en als ik mijn collega's spreek, is de werkdruk nog steeds belachelijk. Dus ik ga kijken wat dan nog andere mogelijkheden zijn. Ben benieuwd. Fijn dat jij je weer beter voelt!
Ik slaap, omdat ik anders omval. Maar dat komg ook nog van de narcose, waar ik nog last van heb. Ben 14dgn na mijn operatie alweer aan het werk gegaan. Ik heb niet meer het gevoel helemaal leeg te zijn als de energie op is. Wel ben ik er klaar mee als het ook echt genoeg is. Dan ga ik naar huis toe. En ik kan niet meer tegen druktes. Die mensen om je heen, zo benauwend, brrr.
Ik slaap zelf nooit overdag (zelf niet tijdens de heftigste periode) ik ga normaal als ik niet S avond moet werken rond 22.30uur naar bed en sta rond 7uur op. Maar grenzen verlengen oké, maar je moet vind ik ook ervoor waken dat je er niet overheen gaat
Ik slaap s nachts prima, kom wel moeilijk in slaap heb daarvoor ook enkele malen temazepam gehad (maar ja het werkt verslavend en ik gebruik dus liever niks als het niet hoeft). Wat betreft jou situatie luister naar jezelf wat jou collega's of bedrijfsarts ook zeggen als jij het niet trekt ook niet doen, proberen kan altijd maar rustig aan. Ik had zelf ook een super botte niet meegaande bedrijfsarts, hij luisterde alleen aan zichzelf en naar de leidinggevende tot dat ik echt eens boos geworden ben toen pas konden ze luisteren. Ik ben overigens ook weg gegaan binnen dat bedrijf ik was het touw trekken beu. Sterkte meid! Ook bij jou komt het goed maar het heeft tijd nodig. En nog iets de ene burnout is niet de andere de grote lijnen zijn hetzelfde maar iedereen beleefd het natuurlijk anders en ook de ernst kan verschillen. En natuurlijk de reden waarom je het gekregen hebt, dus laat je niks aanpraten.
Ik herken de laatste 3 zinnen wel maar ik moet zeggen dat het soms ff terug komt, maar ik heb er een weg in gevonden. En is het me te veel dan stap ik ook zelf op de rem. Sterkte meis en idd als je het echt niet trekt ff bijtanken.
Ik heb vorig jaar een burn-out gehad. Een korte, maar heel krachtige... Ik kon van de een op de andere dag niets meer. Wat een verschrikkelijke periode was dit zeg. Ik wilde er wel gelijk mee aan de slag en ben gelijk onder behandeling gegaan bij een psycholoog. Ik voelde ondertussen de hete adem van mijn baas in mijn nek, dus ben in een flits-tempo weer 'hersteld'. Ik wil goodwill tonen en gelukkig hadden de gesprekken met de psycholoog zin en kon ik binnen de hectische werksfeer mijn eigen rust vinden en heb ik meer 'nee' leren zeggen. Ik was daarna nog erg moe en heb echt mijn poot stijf gehouden door langzaam op te bouwen en eerst op therapeutische basis aan de slag te gaan. Ik wilde er ook absoluut niet terug. Ik was bang en boos tegelijk, maar wilde er ergens ook niet voor weglopen. Uiteindelijk dus de confrontatie aangegaan en nog dik een jaar door gewerkt. De burn-out heeft destijds al met al een half jaar geduurd. Inmiddels ben ik er al een half jaar weg ( ontslag genomen ), maar eigenlijk merk ik nu pas... dat alle spanningen omtrent die werkgever/werkplek, mijn lijf aan het verlaten zijn. Ik kwakkelde erg met mijn gezondheid en was inderdaad vaak moe. Mijn psych zei overigens dat ik wel mijn rust moest nemen, eventueel in de vorm van een tukje 's middags. Je lijf zegt dat het rustig moet zijn en lost dat op door te vragen om even helemaal niks ( = slapen ). Maar nooit langer dan een uurtje zei ze... Het heeft bij mij wel geholpen. Uiteindelijk ging dit over op twee keer 'verplicht' een half uur zitten/niks doen in wakkere toestand. Balen dat je nog zo'n nasleep voelt van die vervelende periode!! Heftig!