Hallo allemaal, Ik zit nu in de 10e week van mijn zwangerschap en ik ben echt onwijs misselijk, gisteren voor het eerst echt overgegeven, en verder ben ik ook zo onwijs moe! Ik ben écht niet vooruit te branden!! Ik ga als Can (onze eerste) de eerste keer gaat slapen vaak ook even dutten, maar het helpt niet echt, ik blijf moe en futloos! Maar het erge is, door die moeheid en misselijkheid kan ik me echt nergens toe zetten, ik kan er niet eens aan denken in de buurt van de keuken te komen, dus heel vaak zegt mijn man s'avonds dan van "zal ik maar een patatje bakken of macaroni maken".. en dat is dan wel heel makkelijk even want dan hoef ik niet misselijk boven de pannen te hangen, maar ik voel me wel heel erg schuldig, en voel me echt een lui varken! Wie herkent dit een beetje, hoe gaan jullie hiermee om? Help!
Het overgeven trekt wel weg, ik heb ook geen zin om erboven te hangen. En nu verplicht ik mezelf ernaar toe. Zelfs als manlief zegt doe eens rustig. Heb ik nog zoiets van ja, moet toch klaar zijn. Dus dat gevoel heb ik wel, zet me er alleen weer overheen. Maar daarna ben ik wel KAPOT. Het overgeven word minder. Het overgeven kan je ook tegengaan, door smorgens een cracker te eten. Geeft je ook meteen wat energie.
Ja ik eet s'morgens ook wel direct iets, als ik naar beneden ga en DIRECT een boterham smeer en zonder al te veel nadenken naar binnen werk dan lukt het wel. Maar dan krijg ik weer een heel "brokkerig" bevoel in m'n keel waar ik ook weer misselijk van wordtof een onwijs gore smaak in m'n mond. Tsja, echt overgeven is nu dus één keertje gebeurd, en ergens mag ik dan niet zeuren, want bij m'n vorige zwangerschap was ik van de 6e tot de 15e week aan het overgeven, maar toch voel ik me wel erg beroerd en heb ik wel steeds het geval dat ik moet overgeven. Tsja, misschien moet ik inderdaad het overgeven maar gewoon gaan accepteren, anders blijf ik maar op die bank hangen, daar heb je ook niets aan, maar vind het toch moeilijk hoor.. bah!
Hey meid, echt klote om te horen. Ik vond het ook zo'n ellendig gevoel maar je houd je maar vast aan het idee dat het weer over gaat. Kun je niet bijvoorbeeld eens in de drie dagen wat meer koken en dan invriezen? Dan hoef je niet elke dag boven de pannen te hangen? Ik kon helemaal niet tegen de geur van vlees of gekookte groenten, dus als ik me dan even wel goed voelde maakte ik wat kip en wokvlees, wat groente, in een vriesbak en dan hoef je 'savonds alleen nog rijst of pasta ofzo te koken.
Hier ook behoorlijk misselijk, ook tijdens het koken. Gelukkig moest ik tot nu toe nooit overgeven, dus het koken lukt wel. Alleen is mijn eetlust volledig verdwenen als we eenmaal aan tafel zitten.
Ik bof maar met een man die kookt. Maar ik voel me dan weer schuldig dat ik er bijna niks van eet. Die arme jongen doet z'n best en ik eet drie happen en schuif de rest heen en weer over m'n bord.
Je bent helemaal geen zeikerd! Het is ook rerg vervelend als je zo misselijk en moe bent en daar mag je best over klagen. Ik las gisteren dat je HCG-piek rond de 10 weken ligt en dat je dan vaak op je misselijkst bent en ook het meest moe. Hopelijk ben je er met een paar weekjes grotendeels vanaf! Ik ben zelf ook enórm moe, zelfs na 9 uur goede slaap, en heb vlagen van misselijkheid. Sterkte meid!!
Je kan even vragen bij de HA of ze je ijzer even kunnen na kijken of je geen bloedarmoede hebt. ALs dit niet het geval is zou je vit B12 zuig tabletjes kunnen nemen...........dit kan geen kwaat als je de ADH niet overschrijt en dan ga je je vaak een stuk beter van voelen. Je kan ze gewoon bij de apotheek kopen. Ik ben tot 16wkn heel erg moe geweest...........soms hoor het er gewoon bij
Ik hoorde gisteren voor het eerst dat er gewoon tabletjes tegen misselijkheid bij zwangerschap zijn en dat de HA die kan voorschrijven. De schoonzus van mijn vriendin gebruikt ze.. misschien is dat ook wat voor jou?
Hoi, je bent echt geen zeikert hoor. Sommigen hebben gewoon meer klachten dan anderen. Ik heb tot week 21 overgegeven. En heb ook medicatie gekregen want ik kon helemaal niets meer daardoor. De huisarts schrijft die gerust voor als je er om vraagt. En de vermoeidheid gaat weer over, maar soms is het goed er nu een beetje aan toe te geven? Denk aan jezelf, je lichaam geeft duidelijk aan wat ie nodig heeft.
hahah, liefert ik wil je niet flouw maken met de volgende opmerking. Maar het kan zijn dat het ook negen maanden door gaat hoor. Heb zelf bij de vorige zwangerschap echt bij het minste of het geringste boven de pot gehangen, of boven de berm, parkeerplaats en zo verder. Had overal in huis strategies emmers staan. En je overleeft het echt wel hoor!! Je bent geen zeikerd, en als je hier al niet even mag piepen? Waar dan wel. Liefs Janna
Ik was in het begin van mijn zwangerschap ook heel erg moe en kon me er dan niet toe zetten om te koken (of iets anders in huis te doen), als ik thuis kwam van het werken dan kon ik alleen nog maar op de bank neer ploffen en ging ik rond 8/9 uur naar bed. Mijn vriend vond het gelukkig niet erg om te koken. Als ik vrij was lukte het me aardig om te koken, meestal maakte ik dan wat meer zodat ik het kon invriezen en op de dagen dat ik moest werken of totaal geen energie had om te koken deden we dat opwarmen. Je bent absoluut geen zeikerd hoor!! Ik voelde me in het begin ook echt heel slecht hierdoor, zelfs zo dat ik in tranen op de bank zat. Mijn vriend was heel lief en zei dat ik gewoon mijn rust moest nemen en dat hij het helemaal niet erg vond om te koken of dingen in huis te doen. Gelukkig gaat het nu weer wat beter en kan ik weer wat meer doen. Probeer toegeven aan de moeheid en het rustig aan doen... Je lichaam geeft het vanzelf aan als het niet gaat! Sterkte meid... Liefs
Meid, natuurlijk ben je geen zeikert. Wat ontzettend klote voor je dat je je zo voelt. Misschien kun je vragen aan een familielid of een vriend of die wat bij kan koken voor jullie. (ik begrijp dat je man niet zo goed weet hoe het moet). Ik heb pilletjes op natuurlijke basis gekocht met gember erin. Dat werkte hardstikke goed tegen de misselijkheid. Wat die moeheid betreft, daar heb ik nu nog wel last van. Jammer genoeg hoort dat er voor sommige bij. Maar het kan goed zijn dat jij er over een paar weken vanaf bent hoor. probeer goed voor jezelf te zorgen!
Waar kan ik die tabletjes krijgen? Ben benieuwd of het bij mij werkt! Ik ben vandaag overigens echt begonnen met overgeven, en ergens lucht dat ook wel op. Alleen is nu bij mij meteen wel het hek van de dam, dat is iets vreemds bij mij, het is bij mij OF het overgeven tegenhouden of niet. Vanmogen stond ik in de keuken over te geven en toen zat Can achter mij heel hard mee te hoesten, haha, moest er wel om lachen.
Je bent geen zeikerd hoor En als je nu pas begint met overgeven, heb je dus al zkeer 9 weken NIET overgegeven! Ik heb de eerste twintig weken alleen maar boven een emmer gehangen en op bed gelegen. De enige normale maaltijden die ik binnenkreeg heb ik bij mijn ouders gegeten - en ze kwamen er binnen een uur weer uit. Manlief vond t geen punt om regelmatig patat, pizza, chinees of kant-en-klaar te eten en smeerde dan voor mij boterhammetjes met pindakaas of smeerkaas, al naar gelang wat er die week een béétje binnen wilde blijven. Sommigen hier zeggen dat de misselijkheid overgaat, maar als je daar niet op rekent kan het alleen maar meevallen
Een zeikerd ben je niet hoor! Ken je klachten maar al te goed. Hier kwam ook niets uit mijn handen tot 18 weken. Vanaf 19 weken ben ik me beter gaan voelen. Je huisarts kan je idd pilletjes voorschrijven voor de misselijkheid. Sterkte!
Die pilletjes had ik gehaald bij Rozemarijn. Ik weet niet of ze die bij jullie ook hebben. Je kunt ze ook halen bij een natuurlijkwinkel denk ik. Veel sterkte met je misselijkheid. En zoals je merkt heb je alle steun van je zoontje. hahaha, wat een schatje
Niet misselijk geweest hier, maar wel te futloos om echt iets te gaan doen in het huishouden... dat heb ik dus ook maar voor lief gelaten en mijn lieve schat pakte het gewoon vanzelf op toen hij na 3 weken merkte dat er echt niets meer gebeurde en de vriezer leeg raakte! Eindelijk zijn de rollen eens goed omgedraaid Huis is nog steeds niet zo spik en span als dat wanneer ik het zelf zou doen... maar ik vind het allemaal wel prima even zo!