Ja,hier een jochie van nog geen twee,maar ohhh wat is hij pittig! En doet in vanalles zijn grote zus na...
Met dit gedrag maak ik korte metten. Slaan en met spullen gooien mag gewoon niet. Punt. En dus niet omdat het pijn doet of stuk gaat, het mag niet omdat mama zegt dat het niet mag. Voor je het weet heb je een discussie of is het opeens grappig. Ik wordt trouwens niet echt boos maar ben wel duidelijk. En nog een keer doen heeft de consequentie van straf (in de hoek)
Het is én de leeftijd én je hebt net een babytje erbij! Daar moet hij ook aan wennen en hij ziet dat zij de nodige aandacht krijgt. Mijn oudste moest niks van zijn broertje hebben toen deze net geboren was en vertoonde negatieve aandacht om te laten weten dat hij er ook nog was. Waait echt nog wel over, maar het zal een tijdje kunnen duren. Gaat je zoontje al naar een psz oid om zijn ei kwijt te kunnen?
Als mijn dochter (net 2) slaat pak ik haar polsje stevig vast (zonder haar pijn te doen, vanzelfsprekend) en spreek ik haar (gespeeld) boos toe dat ze nooit mag slaan. Meestal werkt dat redelijk; woorden combineren met lichte fysieke dwang . Als ze gooit doet ze dat meestal met dingen due ze eigenlijk meteen weer terug wil hebben, maar ik ben daarin consequent: weggegooid = weg. Krijg je het niet meer terug. Dan gaat ze brullen, maar daar doe ik niets op uit. Na een paar minuten brullen leidt ik haar af met iets anders, kan iets praktisch zijn zoals naar de supermarkt gaan of wat dan ook. Slaan doet ze hierdoor weinig, gooien wel veel. Maar we houden het gewoon consequent vol. Vooral nooit afwijken van je eigen gestelde regels, want dat hebben ze feilloos door, die kleine monsters. Klein als ze zijn, zijn ze met dat soort dingen hartstikke slim . Ik probeer mijn 'straf' altijd de logische consequentie van haar eigen handelen te maken. Zoals dus 'gooien = weg'. Verder doe ik ook vaak aan negeren, met name bij gedrag wat er duidelijk op is gericht om op een negatieve manier aandacht te vragen. Wanneer ze dan weer op normale toon iets zegt ga ik daar dan altijd juist uitgebreid op in, zodat ze hopelijk aanleert dat brullen en jammeren niet werkt, en gewoon een verhaal vertellen wel werkt. Het enige probleem waar ik soms tegenaan loop is dat ze zichzelf zo kan opfokken in haar zelfverzonnen zieligheid dat ze ervan gaat kokhalzen en overgeven. Dat doet ze gelukkig niet vaak, maar het vervelende is dat je dat niet kán negeren, waardoor je op een negatieve manier van aandacht vragen tóch moet reageren met aandacht geven...
Pols vasthouden heeft hier geen zin wordt hij alleen maar nog bozer. @ Skyscrapper, hij is juist helemaal blij met zijn zusje, als ze huilt gaat die aaien en de speen brengen enzovoort. Neemt niet weg dat het een omschakeling is natuurlijk..
hier ook slaan en gooien. 1e keer waarschuwen, doet ze t nog een keer dan zit ze 2min op de strafplek. dit werkt goed, ze blijft er ook zitten. ze weet niet beter dat als je stout bent dat je daar moet zitten. per leeftijdsjaar 1min. dus zij zit 2min en haar broer 5min. driftbuien kan ik haar nog redelijk uitkrijgen. hubby lukt dat niet, die raakt zelf half in paniek en maakt t vaak dan nog erger dan het al is. afleiden is beste aanpak hier tot nu toe. werkt overigens ook niet altijd hoor. we waren op verjaardag van mijn broer en madam mocht iets niet en toen brak de hell los. heeft als een zwijn staan krijzen alsof ze levend geslacht werd. niks werkte. hubby is toen maar naar huis gegaan met haar en bed in met een fles, en t was over. moe + honger + boos = geen goeie combi bij haar sinds dien let ik goed op hoe moe ze is voor we ergens heen gaan. stel het dan liever uit dan dat ik het risico loop dat ze weer een driftbui krijgt want trust me, die wil niemand meemaken bij haar