wij hebben hier soms veel moeite om ons niet te verspreken. het is erg lastig want veel familieleden willen het niet weten maar anderen weer wel en die gaan dus flink zitten vissen en proberen je op elk woordje te betrappen. wij hebben vanaf dag 1 tegen iedereen gezegt dat we het kindje de gehele zwangerschap 'hij' noemen. want tja 'het' klinkt ook zo negatief vonden wij. we krijgen nu dan ook een jongen dus het 'hij' zeggen gaat ons gemakkelijk af maar nu we het dus weten denkt iedereen dat het ook een Hij is omdat we nog steeds Hij zeggen maarja gewoon negeren Mijn vriend heeft zich trouwens al 2x versproken met de naam zeggen in het bijzijn van zijn familie. niet echt slim maar gelukkig hoorde niemand het. We zeggen hier regelmatig de naam tegen de baby en dat werd beetje automatisme goed oppassen dus zodra je het geslacht weet
Hier geprobeert het geheim te houden, maar ik versprak me bij mijn ouders op verschillende momenten. Ik had er makkelijk over heen kunnen praten omdat we een 'hij' krijgen, maar ik kreeg er een rood hoofd bij met een enorme schrikreactie met de hand voor de mond #-o tja dan kan je er niet meer omheen. Manlief wilde het graag geheim houden, maar een volgende keer is het misschien beter om het niet te weten voor mij. Alhoewel ik het wel heel praktisch vind met kleertjes en kamertje enzo. Misschien dat ik dan idd zeg dat we het niet weten of het niet te zien was.
wij weten ook wat we krijgen.. nou zijn wij niet van het roze en blauw dus een zacht groen witte kamer. En gewoon je mond houden en zeggen dat je het niet weet.. is toch een lacher! leuk joh
@ linda 1986: ik hou ook niet van roze en blauw, hier is alles lime groen dus maar op een of andere manier zien de kleertjes en aankleding van de kamer er heel jongensachtig uit zeggen velen. dus mensen die geslacht niet willen weten hebben de kamer dus ook hier nog niet gezien we moeten wel elke keer goed opletten tegen wie we praten over de baby aangezien de helft het wel weet en de andere helft niet
Bij mijn 1e zwangerschap hebben we het ook tegen niemand verteld dat we een zoontje kregen. (behalve ouders). Mijn vriendinnen hebben zelfs meegeholpen de babykamer te schilderen, lime groen met blauw en ze hadden gewoon echt niets door whahahahaha!!! Een andere vriendin ontdekte vlak voor mijn bevalling echte jongens nike's in de kofferbak van de auto en riep enthousiast 'goh dus het wordt een jongen', dus toen was ik wel even door de mand gevallen. Maar ze heeft keurig haar mond gehouden tegenover de rest. Nu wil ik het geslacht weer weten en ook weer geheim houden, pfff maar als het nu een misschien meisje wordt en ik de babykamer over ga schilderen. Hoe houd ik dat nu weer verborgen hahaha
Bij onze eerste hebben we ook verzwegen dat we het geslacht wisten maar mijn supereerlijke man wilde daarna wel opbiechten dat we het wél wisten. Nu nog even bedenken wat we deze keer gaan doen. Ik ben bang dat ik me verraad en mijn familie is nogal van het plagen dus da's lastig!
Wij hebben tegen iedereen gezegd dat we het niet willen weten. Sommige mensen geloofde het volgens mij niet maar goed, das dan jammer. De babykamer gaan we wel echt voor een jongetje inrichten. Maar laten de babykamer niet zien. Als mensen er naar vragen zeggen we dat we al zoveel moeten delen met iedereen dus proberen dit soort dingen voor onszelf te houden. Sorry, maar interesseert me niet zoveel als mensen dit niet begrijpen.
Gewoon steeds volhouden dat je het niet wilt vertellen. Bij mij vragen ze er zeker 3 maanden naar maar ik houd netjes mijn mond. Ik heb gewoon gezegd dat wij het lekker voor ons zelf willen houden en willen genieten. Sommige begrijpen het niet en blijven vragen, maar de meeste reageren erg positief en vinden het alleen maar knap.
Omdat ik waarschijnlijk mijn mond niet kan houden, weten wij het dus niet. Voor elk geslacht hebben we al een naam bedacht. Thuis gebruiken we de namen soms, maar in de 'buitenwereld' gebruiken we een werknaam. En die buitenwereld gebruikt die naam ook. Lekker makkelijk. We zeggen altijd hij omdat we het geslacht niet weten. Het zal wel wennen zijn als het een meid is, haha! Een collega gebruikte ook steeds hij, en nu weet ze dat het een meisje wordt en zegt ze het nog wel eens verkeerd, haha!
een collega van mij is er ook heilig van overtuigd van een bepaald geslacht, ze spreekt mijn buik er ook mee aan en zegt bij ongeveer alles wat ik over de baby zeg "zie je wel, dat het een ... is, want..enz" echt heel grappig, want het is dus juist het tegenovergestelde! verheug me echt op haar reactie na de bevalling
Wel grappig ja, denkt ze het zo zeker te weten en is het juist niet zo. Knap dat je het dan toch nog voor je kunt houden. Wij hebben tegen iedereen gezegd dat we het niet willen weten. Mijn schoonmoeder gelooft dat niet. We zeggen altijd 'hij'. Maar dit deden we ook altijd voor dat we het wisten. Nu weet ze dus zeker dat het een jongetje is. Jammer, want ze heeft wel gelijk, had haar gezicht wel willen zien na de bavalling als het dan toch een meisje bleek . Misschien nu toch maar 'zij' gaan zeggen!?