Hallo dames, Ik wil graag even mijn verhaal kwijt en misschien kan ik wat geruststellende reacties krijgen. Iets langer dan een jaar geleden ben ik gestopt met de pil en zijn we aan het proberen voor ons eerste kindje. Het heeft me erg veel moeite gekost om mijn cyclus wat regelmatig te krijgen en ik voelde me zo blij toen dat de laatste 3 maanden zo goed ging. Steeds 28 dagen en ik kon er van op aan om elke keer op een dinsdag ongesteld te worden. Dit duurde dan zo'n 6 tot 9 dagen. Daarbij is het voor ons best belangrijk dat het regelmatig is aangezien mijn vriend aan boord van een schip vaart. Hij is 2 weken weg en dan weer 2 weken thuis. Afgelopen dinsdag had ik weer ongesteld moeten worden maar er kwam helemaal niks terwijl ik het normaal een week van te voren al aan voel komen (erge rugpijn en zeurderige buikkrampen). Ik heb sinds een week wel de volgende klachten: buikpijn (steken links, rechts en in m'n liezen), bijna dagelijks een periode van me gewoon niet lekker voelen, vermoeid, pijn in de onderrug, het gevoel dat m'n eten niet wil zakken, lichte zuurbranden, hoofdpijn en af en toe wat misselijkheid. Vanochtend een test gedaan maar die was helaas, alweer, negatief. En er verscheen ook niks toen ik heb eventjes 5 minuutjes langer liet liggen. Nu weet ik dat een eerste test wel eens vaker negatief is, maar eigenlijk durf ik niet eens meer te hopen. Het is gewoon ook erg frustrerend dat als je zegt dat je al een jaar bezig bent en dan te horen krijgt, o wat lang. Maar mensen vergeten vaak wat voor werk mijn vriend doet, mijn cyclus hoeft maar iets te verschuiven, zoals nu waarschijnlijk weer het geval is, dat dat bijna cruciaal is voor onze wens. Zijn er meiden/dames die dit herkennen of die wat tips/wetenswaardigheden voor me hebben?