hoe is bij jullie de rolverdeling?

Zo dan, die verdient een schop onder zijn reet, zeg!

Als jij 24 uur werkt en hij 40, dan kan het wel zo zijn dat jij wat meer tijd aan die kleine besteed, maar dat álle zorg op jouw schouders neerkomt is echt niet ok.

 

Jammer dat de meeste mannen niet begrijpen dat een huishouden ook onderhand een fulltime baan is!! en dan vooral met een klein kind erbij.
Vind het ontzettend respectloos dat hij je niet wilt helpen vooral omdat je hem aangeeft het teveel te vinden.

Mannen zijn nou eenmaal niet zo goed in het huishouden en ze zien niet wat er gebeuren moet. Maar als je iets vraagt kan hij dat gewoon doen.
En wat is dat met uitslapen tot 13.00 uur in het weekend?? Vind ik echt belachelijk. Tot 10 uur is ook uitslapen hoor!!
Ik vind dat je volledig in je recht staat om hulp te vragen en zou als ik jou was dan ook even goed met hem gaan praten.
En anders gooi je het erop dat hij meer tijd met zn kleine moet doorbrengen voor hun band samen? dan heb jij je handen weer vrij voor andere dingen..

 

Ik ben het eigenlijk wel eens met Bolkje. Ik vind het logisch dat jij wat meer in het huishouden doet aangezien jij minder uur werkt maar dat betekent niet dat hij niks hoeft te doen.

Mijn vriend werkt ook meer (40 uur, ik 32 alleen nu ben ik mijn werk verloren straks wil ik 20/24 uur werken), maar hij helpt wel mee hoor en niet alleen omdat ik nu zwanger ben.

Tot één uur uitslapen snap ik ook niet. Mijn vriend werkt in de horeca en die is op zaterdag soms pas na 4 uur thuis maar dan nog gaat hij er tegen 11 uur weer uit en dat vind ik ook laat zat.

 

Je 'man' verdient een hele harde schop. Wat een lamstraal.

Als de ene partner minder uren 'buitenshuis' werkt dan de ander, dan is het logisch dat diegene wat meer 'binnenshuis' doet. Maar zelfs bij een fulltime thuisblijf-ouder vind ik het nog logisch dat de ander af en toe meehelpt.

En in jouw geval werk je gewoon 50% van de tijd die hij werkt. Dus mag hij fijn 50% van de dingen die jij thuis doet van je overnemen.

 

Ik zou ook eens goed met je man gaan praten over wat jullie van elkaar verwachten en dat jij het gevoel hebt dat alles op jou aankomt.

Ik werk niet en mijn partner heeft een eigen bedrijf dus werkt erg veel, maar zelfs hij helpt zeker mee in het huishouden. In het weekend haalt hij ook de stofzuiger door het huis heen of doet andere klusjes in huis (zoals de vaatwasser, wassen etc.) om mij te helpen. Vaak doen we ook dingen samen, is veel gezelliger haha!

 

Die is blijven hangen in de middeleeuwen zeker qua rolverdeling :x
Hier zijn de rollen omgedraaid, ik werk fulltime en mn vriend is volledig thuis. Zodra ik thuis kom, pak ik mijn deel van de verzorging mee en doe ik ook mijn deel in de huishouding, zeker op mijn niet-werkdagen.

Kinderen krijgen doe je SAMEN, dus ook de verzorging van een kind. Als hij nu echt niets in de huishouding wil doen, dan kan hij op zn minst meer aandacht aan jullie kindje besteden zodat jij evt een huishoudelijke taak kunt afronden.
Of..... je plant een dagje weg voor jezelf en laat hem een dag voor jullie kindje zorgen... dan merkt hij wel hoeveel inspanning het kost.

 

Om samen te vatten doet hij dus eigenlijk niets in huis en presteert hij het ook nog om in het weekend halve dagen weg te slapen? Hij woont toch niet in een hotel?? Neem aan dat hij ook voor een gezin heeft gekozen.

Ik denk ook dat jij dit niet heel lang meer gaat volhouden. En als hij niet wil dat jij straks met een burnout thuis zit en niets meer kan, dan zal hij nu iets moeten gaan doen. Maar jij ook! Sta op je strepen en accepteer geen nee. Wissel het uitslapen in het weekend af en zorg dat hij minstens een week de nachten doet zodat jij een keer bij kan komen. Jij werkt in feite 24 uur per dag met je werk en je huishouden erbij, dus jij hebt het wel even nodig! Verder is het handig om afspraken te maken over wie wat doet in het huishouden. Hij kan gewoon niet verwachten dat hij niets hoeft te doen en lekker kan lamstralen, als hij dat had gewild had ie alleen moeten blijven en een huishoudster moeten nemen.

 

Wat vervelend voor je. Dit ga je niet snel veranderen bij je partner, want hij is niet anders gewend. Inderdaad respectloos dat hij je niet wil helpen ondanks dat je hem gevraagd hebt.

Ik werk drie dagen en mijn man heeft een eigen bedrijf waar heel veel uren in gaan zitten. Toch doen we alles samen, want het is ook zijn huis en het zijn ook zijn kinderen. In de praktijk doe ik vast meer, want ik ben vaker thuis, maar je runt een gezin / huishouden met elkaar.

 

Ik zou sowieso zeggen dat de nachten voor de dagen dat hij vrij is (dus: vrijdag op zaterdag en zaterdag op zondag) hij 's nachts eruit moet omdat hij daarna er toch weer in kan en langer kan blijven liggen!!

 

Holy, met wat voor reden is hij begonnen aan een gezin?
Dat je iets meer daarin doet oké, maar serieus dit zou ik niet pikken! Het is ook zijn kind!
En in weekend slapen tot 13:00 uur?
Sorry vind het echt erg voor jou, maar hij neemt echt nul verantwoordelijkheid! Schop onder z'n kont!

 

Niet echt een reactie die misschien netjes is: maar tot 13.00u blijven liggen in het weekend? Proest, had mijn vent moeten zijn!

De mijne werkt heel veel, maar als hij thuis is dan mag hij mooi spelen met de kleine terwijl ik bijvoorbeeld eten maak.
In het weekend staan we gewoon samen op als de kleine wakker is.
We doen alles samen dan, en als het lekker weer is zegt hij zelfs wel eens dat hij bijvoorbeeld een stukje gaat fietsen met de kleine zodat ik wat voor mezelf kan doen omdat ik 24 uur per dag, 7 dagen per week met de kleine bezig ben ( bij wijze van spreken)

Ik denk dat je eens een heel hartig gesprek met je man moet aangaan!

 

Ik wil niet heel vervelend of onaardig zijn, maar heb ook je vorige onderwerp gelezen over toen je hoogzwanger was en hij veel dronk.
Maar krijg bijna het idee dat je deze man beter kwijt dan rijk bent.
Wat een respectloze behandeling krijg je meid.
Jij en en je kindje staan op de eerste plek!
Sterkte!
(En hij mag écht een keiharde schop onder zijn kont krijgen, hij heeft voor een gezin gekozen dan moet hij daar ook wat voor doen!)

 

Zoooo die had aan mij een goeie gehad!! Dit had ik echt niet geaccepteerd! Ja jij bent meer thuis dus logisch dat jij meer on huishouden of verzorging van kind doet, maar alles volledig alleen? Nee hoor. Wij werken beiden 32 uur. En ik heb in de loop der jaren geaccepteerd dat je als vrouw nou eenmaal meer doet dan een man. Maar als hij soms on een dwarse bui roept dat ik niet moet zeuren omdat hij genoeg mee helpt bij de verzorging van ons kind (wat absoluut waar is, hij draait nergens zijn hand voor om) dan is het huis te klein; Je 'helpt' toch niet bij de verzorging/opvoeding van je eigen kind?!?! Dat is je taak als ouder!! Ongeacht hoeveel je werkt of niet. En ik weet niet hoe het met andere werkende moeders zit hier, maar zowel mijn partner als ik ervaren werken als veel minder zwaar dan een dagje met de kleine thuis zijn. We pakken allebei de nachten en ochtenden. Diegene die de volgende dag vrij is heeft sowieso de 'nachtdienst'. In het weekend slaapt eerst de een een ochtendje uit, de ander de volgende ochtend. En uitslapen is bij ons uiterlijk 10.00 uur. Wij hebben het er af en toe gekscherend over dat de laatste keer dat wij tot 13 uur uit hebben geslapen, wij begin 20 waren. Time to grow up!

 

Poeh dat had mijn kerel moeten zijn. Had de baby al lang naast m in bed gedropt met de medeling succes jouw beurt!
Wij werken beide fulltime waarvan bij mij 4x9 en mijn vent 5x8. Ik ben dus 1x per week extra thuis. Ik vind het ook logisch dat ik dan een groot deel van het huishouden doe. Dat is best te doen in een dag vind ik. Koken doe ik ook omdat ik nauwelijks reistijd heb en mijn man weer wel. Maar zodra hij thuis is dan mag hij Matthijs vermaken en heb ik ff voor mezelf. Ook de nachten splitsen we op. Als de een er doorheen zit dan gaat de ander en soms om en om bij een onrustige nacht met ziekzijn.
Ik vind dat je samen voor een kind kiest en er dan ook samen voor op moet draaien. Maar vind wel dat als je minder werkt ook wel wat andere extra dingen op je kan nemen maar dus zeker niet alles zoals in jouw geval.

 

Ik zou dit ook niet pikken hoor, dat jij wat meer in het huishouden doet en meer voor jullie kind zorgt is begrijpelijk aangezien jij meer thuis bent. Maar dan nog mag hij zijn handen ook laten wapperen op de momenten dat hij er wel is. Of dat nu spelen is met jullie dochter of iets in huis doen maakt niet uit.

Mijn vriend werkt ook, wel onregelmatige dagen maar goed ik ben hele dagen thuis. Ik zorg voor de kinderen en het huishouden als hij weg is, en als hij thuiskomt helpt hij mee. Boodschappen doen, even vegen/stofzuigen, wasje aanzetten, koken of spelen met de kinderen. In de ochtend haalt hij onze oudste uit bed, omdat ik dan even met de jongste bezig ben. Verder helpt hij ook op de dagen dat hij thuis is, en wanneer ik hem iets vraag om te doen is dit ook geen probleem. Zo hoort het volgens mij ook, degene die thuis is (of het meeste) doet wat meer en de ander die doet wat hij/zij kan op de momenten dat hij/zij er is.

Nachtvoedingen heb ik overigens (en doe ik) altijd zelf gedaan, gewoon omdat ik bij de eerste kik al wakker ben en mijn vriend niet. Dat duurt een tijd en dat schiet niet op in de nacht. Maar dat vind ik verder ook niet erg, als ik me echt heel rot zou voelen zou hij het ook niet erg vinden om het even over te nemen. Nu we een tweede hebben en de oudste ook nog een enkele keer wakker wordt troost hij de oudste en neem ik de zorg voor de jongste op me in de nacht. Niet ideaal omdat hij dus moeilijk wakker wordt, maar het moet nu eenmaal omdat ik niet 2 kinderen tegelijk kan troosten/voeden.

Ik zou eens een serieus gesprek aangaan en zeggen dat dit niet zo verder kan. Ookal werk jij minder, een kind heb je samen niet alleen. Als hij er 'geen zin' in heeft had ie daar eerder over na moeten denken! En sowieso in het weekend tot 1 uur op bed liggen? Ik had hem er zeker uitgetrapt, sorry voor mijn woordkeuze. Ik snap dat hij ook rust wil maar tot een uur of 9/10 uitslapen is toch ook goed? Zo kun je, volgens mij, weinig ondernemen als gezin in het weekend? Mijn vriend gaat ook soms pas om 3 uur 's nachts slapen, maar de volgende ochtend (een enkele uitzondering daargelaten) staat hij tussen 9 en 10 weer beneden.

Ik vraag me alleen nog 1 ding af; doet hij uberhaupt wel iets met zijn dochter? Ik lees namelijk dat jij qua verzorging alles op je neemt van voeden tot in bad gaan. Speelt hij wel met haar of is dat ook jouw taak? Heeft hij ooit interesse getoond om wat meer te doen met haar? Heb je hem al eens gevraagd waarom hij zo weinig voor/met zijn dochter doet? Geef je hem de ruimte om uit zichzelf iets te ondernemen met zijn dochter?

Ik kan me namelijk wel voorstellen (mits dit het geval is) dat hij dat moeilijk vind. Bedoel ik niet mee dat ik het goedpraat maar stel als jij alles op je neemt en (behalve voor de nachtvoedingen) geen hulp vraagt aan hem misschien dat hij zich een soort van buitengesloten voelt. En daarom als het ware bang wordt om iets te doen.

Als dit niet zo is, zou ik hem gewoon een keer mededelen (naast een goed gesprek want dat is wel op z'n plaats vind ik) dat hij zaterdagmiddag voor jullie dochter zorgt omdat jij weggaat met een vriendin/je moeder of weet ik het wat.

 

Hier is dat het geval, ik ben thuis vriend werkt ft en doet een opleiding
Hartstikke zwaar, dat snap ik... Daarom doe ik ook zo goed als alles jn huis
Maaaaar... Hij heeft zelf voor mij en zoontje gekozen, het is ook zijn huis dus in het weekend doet hij ook wat

We doen soieso samen de boodschappen en hij stofzuigt meest in het weekend en maakt eten, omdat hij het leuk vind haha
En wast 2x in de week ongeveer af

@ ts die vent heeft en flinke schop onder zn hol nodig!
Wat is dat toch altijd met mannen... Dat ze zoooo zielig zijn omdat ze werken... Alsof wij vrouwen de hele dag op de bank uit onze neus zitten te vreten ofzo...
Al denk jou vent vast dat je dat echt doet aangezien hij dat zelf ook
Doet en denk dat alles vanzelf gebeurd ofzo


Mijn vriend denkt ook wel eens dat de tijd dat zoontje slaapt(1,5) tijd voor mij is om te niksen.... Ik help hem altijd snel uit die droom haha in die tijd doet ik juist het huishouden e.d

 

Wat een botte hark zeg (sorry hoor). Het zou mij niet overkomen, ik ben best assertief... maar snap dat het lastig is als de situatie zo al een hele tijd is... Ik heb geen idee hoe je dit moet aanpakken.

 

Hier ging het ook ongeveer zo. Ik volg een voltijd studie, waarbij ik iets minder contacturen heb (ongeveer 20 uur per week) maar wel meer leerstof die ik dus thuis zou moeten leren én het huishouden én ons kind. Nou ja, ik kreeg het niet voor elkaar om hem mee te laten helpen want hij vind het poetsen van de wc bijvoorbeeld 'helemaal niet nodig' en zou er alleen maar even de borstel door halen. Ook de badkamer poetsen hoefde maar 1x per 2 maanden. Nou ja, daar heb ik dus niet zoveel aan. We hebben nu een hulp in de huishouding voor 2 uur per week die we samen betalen. Zo wordt het toch gedaan én ben ik meer ontlast. Het heeft hier in huis wat meer rust gegeven.

Misschien is dat ook een optie voor jou, TS? Dan hoeven jullie het beiden niet te doen en kun je het wat beter aan. Wat betreft het koken zou ik gewoon op zaterdag zeggen: hee, ik heb maandag t/m vrijdag gekookt, ik ga het niet doen vanavond. Succes! En hem dan gewoon voor het blok zetten. Ik heb hier een partner die écht elke dag een stevige maaltijd wil (je komt niet weg met maaltijdsoep ofzo), dus dan zou hij het zelf moeten doen.

 

Wow wat een l*l...je werkt maar 16 uur minder dan hem...En al het huishouden en DE volledige zorg voor je kindje zelf?! Wat een hond zeg...hier doet vriendlief meer dan ik de nachtvoedingen omdat hij beredeneerd dat een hele dag met een baby zwaarder is dan 8 uurtjes werken (En hij heeft een zwaar baan). Ook doen we samen in het weekend het huishouden (Grote dingen) doordeweeks doe ik. Ik doe meestal de verzorging tot 00.00 daarna is het Zijn baby hahaha En vanaf 6.00 doe ik het weer want dan is vriendlief al Naar Werk. Hij breekt Zijn nek om thuis te komen want dan wil hij haar ophalen bij kdv en flesje geven...we Hebben bijna ruzie wie mag.
Ik zou het geen maand met zo Iemand volhouden.

Mijn tip: Drie dagen met vriendinnen weg gaan En hem is even laten zien Hoe zwaar het is om en te werken, huishouden En baby te verzorgen. Ik wens hem nu al sterkte. Praten zal dus blijkbaar niet meer helpen, dan maar voelen.