Erg he zo'n opmerking, ik was zo verbijsterd dat iemand zoiets kan zeggen, dat ik geen woord uit wist te brengen. Maar ik ben hier nog heel vaak verdrietig over en zal het ook nooit vergeten dat hij dat gezegd heeft.
Dat zou ik dus nooit kunnen, wat als hij haar dan ook in bed laat liggen omdat hij geen zin heeft om er uit te komen?
Hier verschilt dat, ik werk 3 dagen en mijn man 6 dagen. Dus het is normaal dat ik de zorg voor de kinderen en het huishouden meer doe dan dat hij doet. Als we samen thuis zijn, doen we evenveel. Samen het huishouden dus en samen de zorg voor de kinderen. S'avonds verschoon ik de jongens en hij poetst hun tanden en dan brengen we samen naar bed. Vind de opmerking van je man echt belachelijk. Had hem een flinke trap onder zijn reet gegeven. En zoals iemand hier eerder schreef niks meer voor hem gedaan...
doorde weeks als mijn man werkt dan doe ik het meeste... soms komt hij thuis rond etenstijd en soms niet... doordeweeks haalt hij sochtends onze dochters uit bed en maakt een ontbijtje voor ze en gaat dan naar zn werk.. behalve op de psz dagen dan sta ik smorgens eerder op en blijft hij liggen met onze jongste... in het weekend doet hij altijd leuke dingen met ons of soms zoals vandaag alleen met de kids... ze zijn naar het zwembad en ik kan dan ffe de badkamer poetsen... ook helpt hij savonds weleens mee met opruimen, stofzuigen, dweilen.. gewoon als ik het vraag doet hij dat... ook wast hij af als hij thuis is met het eten... gaat daarna nog even fietsen met onze dochters.... en helpt mee met naar bed brengen... ieders 1 dochter ik heb een super lieve man en vader voor mijn kinderen...
Allereerst wat ontzettend balen dat je je in zo een situatie bevindt. Niet eerlijk hoe hij doet tegenover jou én je dochtertje. Ik werk 3 dagen en manlief werkt in ploegendienst. Hier is alles ook eerlijk verdeeld qua zorg voor de kleine en huishouden. In het huishouden doe ik wel iets meer omdat ik ook minder werk. Vroeg opstaan doe ik ook meestal omdat hij dus onregelmatig werkt. Maar ik hoef maar even aan te geven dat ik een keer wil uitslapen en dan is dat ook prima. Weet hij hoe erg je hiermee zit en dat het je verdrietig maakt die opmerking?? Misschien maar eens goed duidelijk naar hem maken dat je dit niet accepteert. Dit is zo wel lekker makkelijk voor meneer en hij vindt het allang best. Sterkte!
Sterte meid, ik kan me voorstellen dat je het je enorm tegenvalt van hem. Als hij verder voor rede vatbaar is zou ik ook aangeven hoeveel pijn het je doet dat hij deze opmerking heeft gemaakt.
Ik zou denk ik bij hem weg gaan, ik weet niet hoelang dit al speelt? Je bent zijn schoonmaakster niet, wat denkt hij wel!
das ook een reden waarom ik hem eruit heb gegooid, veel ruzie ook opmerkingen na m,n hoofd jij wilde toch een kind enzzz...nou als t gevoel dan toch al weg was, en hij toch geen flikker deed kon ik net zo goed helemaal alleen zijn met mijn dochter...en ik moet zeggen ik doe nu alles alleen en ben er veeeeeeeel beter aan als dat ik met die klootzak nog samen was....oh ja en hij intreseerd zich nog steeds niks om haar....dus dan blijft ie maar weg ook.... ik doe dus alles alleen trouwens
Wij doen alles samen. Mijn man vaak meer dan ik, maar dat compenseer ik wel als hij weer eens op oefening is. Dan zit ik namelijk de hele week alleen thuis. Soms wel twee weken en bij uitzondering ook wel eens drie. Op een dag dat we allebei moeten werken, is mijn man als eerste weg. Dan haal ik de kleine uit bed, geef hem ontbijt en maak ik hem klaar voor het KDV. Maar mijn man is meestal eerder thuis, dus die haalt hem op en geeft hem te eten. Daarnaast kookt mijn man ook vaker dan ik. Ik doe dan weer nét iets meer in het huishouden, maar het scheelt allemaal niet veel. Als er al verschil is, dan slaat de wijzer denk ik iets meer zijn kant op. En ja, ik denk (bijna) dagelijks bij mezelf hoe goed ik het getroffen heb Ook heel belangrijk om dingen maar niet vanzelfsprekend te vinden.
Wij doen het echt 50-50, zowel qua werk (beide 4 dagen) als qua huishoudelijke taken. Hij staat nu de bijkeuken te dweilen
Als mijn man er is dan doen we het altijd samen...de kids dan, het huishouden blijft op mijn schouders neerkomen. Vind dat ook niet erg, hij werkt hele week, ik maar 1 dag.
Ik vind het heel oneerlijk dat je man zegt, Jij wilde een kind "nemen". Afgezien van dat je een kind niet neemt maar krijgt snap ik niet dat hij niet mee helpt? het is toch ook juist leuk om lekker voor je kindje te zorgen en erbij te zijn? Het huishoudelijk verhaal...tja, daar zou ik snel klaar mee zijn, inderdaad ook niet meer zijn was, etc doen. Heel kinderachtig, maar dat is hij ten slotte ook als hij niks doet, je bent zijn mama niet Ben je al eens een goed gesprek aan gegaan met hem? En dan rustig aan praten, niet gelijk met verwijten smijten(dat wordt jezelf inhouden Succes meis!!
oh en als mijn man zo zou doen dan zou ik alles wat van hem is laten liggen, zn was, zn werkkleding, schoenen, niet meer voor hem koken... niks meer voor hem halen aan shampoo of ander spul... weet ie gelijk hoe dat is!!! wat een kerel zeg ongelovelijk... ik zou ook eens een goed woordje met hem spreken als ik jou was... dat is wel heel kwetsend voor je moederhart...