Ik ben bevallen met 38.6. Om 23.00 breken mijn vliezen en ik bel de vk. Gewoon lekker het bed in om nog wat te slapen. Helaas, want weeen zetten meteen door! Uur of 3 heb ik ze om de 4/5 minuten dus vk komt kijken. Het is wel echt begonnen maar heb pas 1/2 cm ontsluiting. Ze komt om een uur of 9 terug. 9 uur heb ik 2/3 cm ontsluiting. Ik krijg te horen dat ze om 12 uur nog een keer terugkomt en als het dan niet gevorderd is moet ik naar het ziekenhuis. De weeen voelen ongemakkelijk, maar prima te doen. Helaas zakken ze tussen 9 en 12 steeds meer weg en om 12 uur is er niets veranderd. Nog steeds amper 3 cm ontsluiting dus naar het ZH. In het ziekenhuis om 13.30. Infuus derin, snoertje op haar hoofdje en het infuus elke 20 minuten omhoog... Al gauw doen de weeen meer dan een beetje pijn en tegen het avondeten (gok ik, want tijdsbesef heb ik niet meer...) vraag ik om een prikje. Ik krijg pethidine. Helpt voor geen ene r**t en ik wordt het vooral vreselijk high van. Na allerlei maffe verhalen van mijn kant en een hoop gelach van de aanwezige familie en medisch personeel moet ik om 19.30 'poepen'. Ik was er van overtuigd dat ik echt moest poepen, maar gelukkig wist mijn moeder beter en drukte op de knop voor de zusters. Die komen en ik heb 9 cm. Moet de persweeen wegzuchten. WEGZUCHTEN???? Ammenooitniet dat dit lukt! Ze zijn te overheersend en allesbepalend. Nadat ik met moeite er drie heb weggepuft (maar stiekem heb geperst...) mag ik echt mee gaan doen. Spontaan blijven ze weg Infuus weer omhoog en ik ga mijn best doen. Uur later is er helaas geen vordering behalve dat ze haartjes zien. Ik had ook echt geen energie meer over helaas... Gyn wordt opgepiept voor wat kunstmatige ingrepen. Gelukkig is ze er binnen 10 minuten. Zonder waarschuwing krijg ik twee prikken verdoving in mijn m*ts en compleet verontwaardigt roep ik heel hard AU! Dan volgt er een knip en wordt er een vacuum ingebracht... (AU AU AU) 1 perswee en een flinke ruk later is mijn meisje geboren! Om 20.33, 3680 gram en 49.5 cm lang! Ondanks alle medische ongein wilde ik 2 mndn na de bevalling al een tweede Nu hoop ik op een bevalling die compleet het tegenovergestelde is van deze Liefs, Janneke