Hoe is het bij jou naar herhaalde miskramen toch goed gekomen?

hier 2 vmk, 7wkn en 2x 10wkn en ook 2 gezonde zonen. Bij mij was het zeer waarschijnlijk de trage schildklier, nadat ik medicijnen kreeg geen miskraam meer gehad.

Heel veel sterkte! ik hoop dat je een plakbeeb krijgt!

X Miek

 

Toch vind ik het een moeilijke afweging; onze gyn is ervan overtuigd dat we 2 x echt pech hebben gehad. Het chromosomen-en stollingsonderzoek zag zij in ons geval geen heil in. Dat bloedprikken op B12, foliumzuur etc. wat hier genoemd werd, werd door ons zh niet eens genoemd als mogelijk onderzoek.

 

In totaal 7 miskramen tussen 5-11 weken, 1bbz plus 2 hele vroege miskramen voor de 5 weken gehad. Heel veel onderzoeken gehad (standaardonderzoek, aanvullend onderzoek, zoals een hystero etc. en uitgebreid autoimmuunonderzoek), meerdere vruchtjes laten onderzoeken (bleken allemaal gezond te zijn) en uiteindelijk uitgebreid hormoononderzoek tijdens een zwangerschap. De belangrijkste oorzaak is hier een progesterontekort. Daarnaast blijkt mijn schildklier niet goed te werken en een b12-tekort, maar dat is niet de belangrijkste oorzaak, want ook als ik daavoor behandeld wordt krijg ik miskramen. Na de hele reeks miskramen tweemaal Utrogestan gebruikt en tweemaal een goede zwangerschap. Tussendoor geen miskramen meer gehad. Daarnaast gebruik ik schildkliermedicatie en selenium ivm antistoffen tegen mijn schildklier. Ik vind het nog steeds ongelooflijk dat ik nu wel zwanger kan blijven en dat met dank aan een paar stomme witte balletjes!

TS goed dat je naar het Geerten gaat! Als ik in het ziekenhuis was gebleven, was ik nooit moeder geowrden. Het protocol herhaalde miskramen in NL is gewoon te perfect en soms moet je gewoon verder kijken om je droom te verwezenlijken. Heel veel succes!

Bij 15% wordt een oorzaak gevonden, maar dat betekent niet dat er geen oorzaak is! Bij vrouwen met drie miskramen is de helft toe te schrijven aan toeval en bij de andere helft is er een oorzaak. Hoe emer miskramen, hoe kleiner de kans is dat het toeval is. In ons geval was de kans nihil en toch werd er in eerste instantie geen ioorzaak gevonden. Helaas is de medische wetenschap nog niet zo ver om alle oorzaken te kunnen vinden/ weten. Daar komt bij dat Nederland op dit gebied ook nog behoorlijk achterloopt.

Utrogestan is alleen zinvol bij vrouwen waarbij de miskramen worden veroorzaakt door een progesterontekort en dat is vrij zeldzaam. Sowieso is het als oorzaak lastig vast te stellen (maar zeker niet onmogelijk). Daar staat tegenover dat Utrogestan een middel is wat weinig kwaad kan en altijd geprobeerd kan worden (in de dosering 3x200).

Na twee miskramen heb je sowieso recht op het chromosomenonderzoek. Na drie miskramen op meerdere onderzoeken. Sommige gynaecologen doen na twee miskramen al meerdere onderzoeken. Het is erg persoonlijk of je dit wel of niet al wilt doen. Wij hebben er toen bewust niet voor gekozen en het 'pas' na drie miskramen laten doen. Ik heb hier wel spijt van gehad toen ik voor de derde keer zwanger was, want het maakt het allemaal njog spannender. Aan de andere kant was het ook fijn dat we het ziekenhuistraject daardoor nog even uit hebben kunnen stellen. Er zitten voor- en nadelen aan.

 

Hier 3 miskramen gehad. Oorzaak nooit hard aangetoond, maar na de eerste miskraam kreeg ik klachten die erg leken op een trage schildklier. Behalve dan dat mijn menstruaties fors minder werden: dat paste totaal NIET in dat schildklierbeeld.
Er is toen op mijn schildklier geprikt en die waarde lag binnen de marges, dus daar werd niets mee gedaan.

Na miskraam twee NOG mindere menstruaties en aanhoudende schildklierklachten. Deze keer uitgebreid laten bloedprikken: schildklierwaarden heel uitgebreid. Waarden weer binnen de marges, maar net als na de eerste miskraam wel een TSH van tussen de 2,0 en 2,8 steeds. Ook antistoffen TPO verhoogd, maar binnen de marges, dus wederom niet gezien als oorzaak van de miskraam.

Ik heb toen gevraagd of er sprake zou kunnen zijn van verklevingen (asherman) en dat was volgens mijn eigen gyn absoluut niet mogelijk. Second opinion aangevraagd in het SpaarneZiekenhuis en daar werden wel lichte verklevingen gevonden.
Pal nadat die weggehaald waren, begonnen mijn schildklierklachten te verbeteren.
Toen nog eenmaal een hele vroege miskraam gehad, en toen ik daarna opnieuw zwanger werd, had ik net een eerste afspraak gehad in Gent, waar ze opnieuw mijn schildklier uitgebreid geprikt hadden.
Die waarden waren toen ineens weer een heel eind gezakt, (TSH 1,2 en antiTPO een eind gezakt), en die zwangerschap gaat dus nog steeds goed
Heb toen 3x200 mg utrogestan gehad, en dit was de eerste in al mijn 5 zwangerschappen waar de termijn klopte met mijn eisprong, (bij mijn dochter werd ik eerst 2,5 week en later gecorrigeerd naar 1,5 week teruggezet: innesteling heeft toen erg lang geduurd).

Volgens de nederlandse medische wetenschap allemaal toeval en geen medische oorzaken bij mij, maar ik denk daar persoonlijk inmiddels heel anders over...

 

Overigens: in NL wordt voortdurend geschermd met de statistieken, dat er maar in hoogstens 15% van de gevallen een oorzaak gevonden wordt. Dat is dan reden om te roepen dat alle andere miskramen waarschijnlijk veroorzaakt worden door toevallige genetische fouten bij het vruchtje.
Tja, dat snijdt wetenschappelijk gezien totaal geen hout: het wordt namelijk NIET onderzocht.
En ikzelf val dus officieel binnen die 85% bij wie geen oorzaak aan te wijzen is. Ja, m'n neus....
Als je niks onderzoekt, vindt je ook geen oorzaken. Dan is het gemakkelijk roepen dat er geen oorzaken dus zijn. Maar niet onderzoeken is geen wetenschappelijk bewijs dat er geen oorzaken zijn.
Zou al heel wat eerlijker zijn als ze in plaats daarvan zouden gaan zeggen: We weten het gewoon niet. Maar arts-zijn en die zin uitspreken schijnt toch meestal een onmogelijke combinatie te zijn

 

Als ik jullie verhalen zo lees, twijfel ik heel erg aan wat ons vervolgtraject moet zijn. Ik heb nooit enige klachten gehad met mijn menstruatie, mijn cyclus herstelde zich 9 weken na de curretage ook weer naar een vrij normale lengte (32 dagen), en ook in mijn algehele gezondheid is er weinig spannends; ik heb astma en eczeem, dat is het wel zo'n beetje. Mijn gyn boodt me alle onderzoeken aan maar gaf me echt het idee dat ik daar niet veel van moest verwachten. Hoe maak ik nu een goede afweging?

 

Die afweging maak je door je goed te laten informeren en dan een afweging te maken. Het is ook maar net wat je wil, nu al starten met onderzoeken of het nog een kans geven. Die afweging kun je alleen zelf maken. Ik heb altijd het gevoel gehad dat er iets loos was bij ons, en naar dat gevoel heb ik geluisterd.

Ik had overigens ook geen klachten, behalve dan 5 miskramen, maar ik had wel en stollingsafwijking die behandeld moest worden. En uiteindelijk bleef ik pas zwanger toen ik prednison ging gebruiken.

Het kan dus heel goed, niets merken terwijl er toch een oorzaak is waar iets aan gedaan moet worden. Maar of dat voor jou geldt, dat moet de tijd leren.

Gyns in Nederland zijn erg terughouden met onderzoeken naar herhaalde miskramen, omdat er weinig kennis is en ook vrijwel nooit een behandeling, behalve dan bij stollingsafwijkingen. Je zou kunnen overwegen om in ieder geval die stollingsfactoren eens goed te laten bekijken. Dan heb je dat vast gehad, en het is geen heftig onderzoek. Alleen wat buisjes bloed laten afnemen.

 

Hier na 2 miskramen ook een boel onderzoeken aangeboden gekregen (chromosomen, anti stolling, schildklier, methioninebelastingstest en prikken op B waardes/prog) maar daar zijn we niet meer aan toe gekomen omdat ik meteen zwanger bleek na de 2e curretage.
Via st Geertgen hebben we progesteron (3x200) gekregen en de 3e zwangerschap ging goed!
Bij mij is overigens geen te laag progesteron geprikt (die ene keer dat het geprikt is was het goed) maar onder het mom baad het niet dan schaad het niet begonnen, met resultaat!

Ook over aspirine/ascal heb ik erg veel succesverhalen gehoord maar dit zou bij mij eerder een negatieve uitwerking hebben werd gedacht (hier al weken bloed terwijl het vruchtje in tact bleef maar stopte daarna met leven).

Succes, het is een zware, emotionele tijd...

 

FBdB Dat klinkt zeker niet stom hoor ik wist van het begin af aan dat het aan mijn progesteron lag toen het weer fout ging en ik medicijnen kreeg voor de bloedstolling. Ik ben blij dat ik mijn gevoel heb gevolgd.

 

Wij zijn na drie ICSI pogingen en toen 2 missed abortions al overgestapt naar Gent.

In ned hadden ze eigenlijk bij mij oppervlakkige onderzoeken gedaan, maar omdat ik toch zwanger werd, en het zaad slecht was, zeiden ze dat het daar aan lag.

Ik ben naar Gent gegaan om via IUI D zwanger te worden, daar zijn ze mij eerst helemaal binnenste buiten gaan keren..

Ze kwamen er dus achter dat ik Hashimoto heb, en dat mijn TPO antistoffen torenhoog waren 2500 en die moeten onder de 60 zitten, je lichaam stoot zo vruchtjes af.

Heb nog wel 3 missed abortions gehad omdat ik niet goed ingesteld was op de medicatie.

Maar na 5 missed abortions, een prachtige zoon uit China na een lange zware adoptieprocedure, ben ik dan nu 35 weken zwanger! Zijn wel 13 jaar bezig geweest eer deze zwangerschap.

Ik heb weinig vertrouwen meer in nederlandse ziekenhuizen op dit gebied. IN het buitenland zijn ze veel verder en doen ze veel meer.

Heel veel sucse in het verwerken van je miskramen en hoop snel op een plakbeebje voor jullie.

 

Geen idee waar ik met mijn hoofd zat toen ik dit typte, maar ik bedoelde verre van perfect.

FbdB ga gewoon voor de utrogestan en een hogere dosering kan echt het verschil uitmaken. Mijn progesteronwaardes tijdens de goede zwangerschappen met 3x200 waren nog steeds op het randje. Een bolletje minder en het zouden miskramen zijn geworden. Ga er gewoon voor en volg je gevoel!