Even geleden las ik een item over een mamma die vond dat haar kind adhdachtig reageerde. Nu ben ik zelf een adhd mamma. Dit levert dus de gebruikelijke frustraties en dol dwaze momenten op. Maar nu wou ik wel eens de mening weten van andere mamma`s met adhd. Zijn jullie er ook en hoe pakken jullie dit aan met de kleine grote mensjes. En zijn jullie ook bang voor overerving. Het schijnt een kans te zijn van 1 op 3. Niet dat ik er ook maar iets minder van om zou houden van mijn kleine man. DUH . Maar hoe pakken jullie het opvoeden aan en het regelen etc. Ik was hier erg benieuwd naar want ik ken verder geen enkele adhd mamma. Liefs Janna
nee hoor je bent niet zeldzaam, ik ken er igg nog 1! Ik heb zelf ADD, maar kan niet zeggen dat ik er echt nog last van heb. Al vanaf mn 16e eigenlijk niet meer. Ik heb wel een korte aandachtsspanne en ben snel gefrustreerd, maar dat kunnen ook karaktereigenschappen zijn. Ik zie het wel terug bij mijn dochter, maar dat baart me geen zorgen hoor.
Hier nog een adhd mamma! Heb 3 kids, zoon van 15, zoon van 10, en een zoontje van bijna 10 maanden. De 2 oudste zijn geen adhd kinderen, en ja dat kleine mannetje wat ik kado erbij gekregen heb, is errug druk! Maar ik denk niet gelijk dat het adhd kan zijn, en al zou het zo zijn, wie zal hem dan het meest begrijpen in zijn leventje.....juistum, ik! Heb mezelf er al heel lang geleden bij neer gelegd dat ik een chaoot ben, die van een opgeruimd huis om omdat het alleen dan nog maar drukker in m'n hoofd wordt. Ik slik ook geen medicijnen, ik ben zoals ik ben, en ieder mens heeft goede en slechte eigenschappen, en kunnen ze met mijn "andere" eigenschappen niet om gaan, nou moven dan! Heb ook maar 2 echte vriendinnen, de rest zijn "vage kennissen" Heb geen partner, dus ja soms is het wel is zwaar, maar wij (adhders) hebben toch altijd wel creatieve oplossingen enzo, daar zal je jezelf wel in herkennen denk. Groetjesssss Lotte