bij elk krampje of steekje die ik voel ben ik bang/denk ik dat de bevalling begonnen is (misschien overdreven, misschien ook niet) moet ook eerlijk zeggen ik ben best bang voor de pijn. niet de bevalling zelf maar de pijn die erbij komt omdat ik best snel pijn heb hoe kan ik mezelf de laatste weekjes nog rustig houden en met een redelijk rustig gevoel de bevalling doorstaan. ik heb de gehele zwangerschap geen cursus of iets gevolgt.
Gewoon aan overgeven, je wordt goed begeleid. Ik heb wel een cursus hypno birthing gedaan, omdat ik ook een pijnpussy ben. Maar geen zak aan gehad, heb gewoon de instructies van de verplegers en vk gevolgd en dan is het doorbijten En dat je nu hyperalert bent op elk steekje hoort er denk ik bij hoor. Misschien die laatste weken lekker jezelf afleiden met leuke dingen? Ik ben veel uit eten gegaan met vriendinnen, eindeloos gebreid, spelletje blendoku veel gedaan, nagels gestyled, muziek geluisterd. Dat zijn dingen die mij ontspannen.
Wat jammer dat je je niet hebt kunnen voorbereiden. Ik geloof niet dat 'het gewoon over je heen laten komen' een goed idee is eerlijk gezegd. Het is voor de meeste vrouwen een stuk heftiger en pijnlijker dan ze zich hadden kunnen voorstellen en als je dan totaal niet voorbereid bent ga je al 'lijden' of je raakt in paniek. Ik zeg dit niet om je bang te maken hoor, ik ben zelf twee keer thuis bevallen en ik vond het écht geweldig (zo bijzonder dat ik heel blij ben dat ik bijna weer mag bevallen). Maar een goede voorbereiding is wel handig. Op korte termijn kan je nog ontspanningsoefeningen gaan doen (op youtube staan er een hoop), een boek lezen (bevallen op eigen kracht bijvoorbeeld, of genieten van je bevalling). En je heel goed verdiepen in hoe een bevalling werkt en hoe je je lijf de ruimte kunt geven om zo fijn mogelijk te kunnen bevallen.
Ik dacht ook voor de eerste bevalling dat het onwijs heftig zou ervaren. Heb je er echter van te voren niet zo druk om gemaakt. Vond het wel spannend maar je weet toch niet hoe het gaat lopen en kindje moet er hoe dan ook uit. 😂. Uiteindelijk viel het zo reuze mee, het ging ook erg snel. Maar druk maken heeft echt geen zin. Kreeg echt een adrenalinestoot om het aan te kunnen.
Wat mij hielp was me zelf goed voor te bereiden door filmpjes van bevallingen te kijken, te lezen over bevallingen, na te denken over een geboorteplan (en dit op te schrijven). Zo had ik het gevoel van controle. Op het moment van de bevalling probeerde ik me vooral te focussen op mijn ademhaling, dat bleek heel belangrijk voor mij. Mijn man heeft me daarbij geholpen op momenten dat ik het moeilijk had. En nog een laatste tip: het doet pijn, heel veel pijn, maar het is ook o zo mooi om je kindje op de wereld te zetten. Geef je over, de natuur doet haar werk en je kunt het. Echt waar. Met of zonder hulp, je kunt het.
Wel begrijpelijk hoor, want je weet gewoon niet wanneer het gaat beginnen. Hier wel een cursus gevolgd, maar het enige wat nuttig was dat was de ademhaling. Rustig in en uitademen en bij het uitademen tot 7 tellen. En verder de theorie over hoe alles in zijn werk gaat en dat je lichaam op dat moment allerlei stoffen aanmaakt, bijv. oxitocine. Dat heeft mij wel heel erg geholpen en zo ging ik een stuk zekerder van mezelf de bevalling in. De theorie kun je gewoon op internet vinden, of in foldertjes van je verloskundige.
Ik ben iemand die graag alles onder controle heeft en ik kon het niet over me heen laten komen. Het maakte mij (iets) rustiger toen ik een cursus deed. Ik had alleen echt geen zin om acht weken lang bij een groep zwangere vrouwen te zitten dus is er een mevrouw van de thuiszorginstantie twee keer anderhalf uur hier thuis geweest en heeft ons uitgelegd wat ik kon verwachten. Zelfs platen gezien hoe de baby binnen zit en na welke fase hij waar zit, zeg maar. Ze leerde mij de manieren van ademhalen tijdens de bevalling en hoe ik in welke houding weeën kon opvangen. De laatste twee zaken vergat ik tijdens de bevalling 😂 Je gaat toch in een houding liggen waarin jij je ontspannen voelt. Dit gaat vanzelf. Het puffen hielp de verpleegkundige mij herinneren. Maakt allemaal niets uit, want ik was van tevoren wel rustiger! Achteraf vond ik de bevalling heel erg meevallen. Heb ook ruggenprik gehad en heb dit als zeer prettig ervaren. De nasleep was bij mij heftiger, maar dat had niemand kunnen voorkomen.
Echt perfect voorbereiden op de bevalling kun je toch niet. Er gebeurt 9 van de 10x toch wel iets wat je niet had ingepland zeg maar. Ik vind juist wel dat je het over je heen moet laten komen, en dan bepalen hoe je het wil en of je het aan kan. De verpleegsters, gyn en verloskundigen in het ziekenhuis zien ook wel of je het wel of niet aan kan, en hun zullen je ook ondersteunen, tips geven en helpen waar mogelijk hoor. Komt goed!
Mss toch voor de laatste weekjes iets gana doen Yoga of iets anders? Hier in regio venlo venray Heb je een combi cursus van fitnes zwemmen en ademhaling/ontspanning dat laatste zou nog van pas kunnen komen
Het is wel handig om op internet filmpjes te bekijken over het wegsuffen van weeen, dat heb ik wel gedaan iig en daar heb ik veel aan gehad tijdens de bevalling. Verder was het bij mij een kwestie van zoveel mogelijk in mijzelf gekeerd zo stil mogelijk de weeen wegpuffen. Ik kon geen houding vinden die echt verlichting gaf en het bewegen en geluid maken koste alleen maar energie. Ik ben dus tot dat ik naar het zkh ging in bad gaan liggen met relaxte muziek en in het zkh op bed met dezelfde muziek totdat ik kon gaan persen. ,
Dank jullie wel voor t het delen van tips etc! Heb eigenlijk bewust geen cursus gedaan omdat je tijdens je bevalling het toch anders doet en op je eigen manier dan tijdens z'n cursus en je op z'n moment niet even denkt: owja zo moest is puffen zoals tijdens cursus haha. Ik wil heel graag een bad bevalling en hoop dat ook mee te mogen maken en wat ik eruit begreep is dat dat al vrij ontspannen moet zijn! maar toch voor het geval dat dat niet mogelijk is, bang dat ik ga hyperventileren en de pijn niet kan hendelen. Ik sta er voorderest wel heel nuchter in, het moet er toch uit, hoe leuk het er in kwam komt het er niet leuk uit hahah. Dus wat dat betreft moet t goedkomen. echt puur de pijn die erbij komt kijken, omdat je niet weet wat je moet verwachten.
Juist voor het hyperventileren kan een ademhalingscursus van pas komen. En als je graag de badbevalling wilt bavraag doen
Ik wilde ook graag een badbevalling. Van te voren ook geen cursus gedaan. Puffen ging vanzelf. Probeerde de weeën een soort van weg te blazen. Blijven puffen is het belangrijkste, adem door de wee heen. En tussen de weeën door probeerde ik heel ontspannen en diep door mijn buik te ademen. Heb het in andere topics al vaker aangeraden: https://www.bol.com/nl/p/veilig-bevallen/9200000009953531/ Heb zelf super veel aan dit boek gehad. Ook over hoe je rustig kan blijven. Zie dat je 36 weken bent dus je hebt nog even tijd om wat te lezen.
het geboortecentrum waar ik ga bevallen heeft een bevalbad. kans is wel aanwezig dat ik daar niet inkan omdat het er maar 1 is maar mocht het niet lukken is het ook geen ramp, in de andere geboortesuites hebben ze ook gewoon een bad waar je je weeën evt in kan opvangen.
Dankjewel ik ga is even kijken! ik probeer nu al als ik een steek krijg of ergens anders pijn heb gewoon rustig door te blijven ademen. neus in mond uit. ogen dicht. nu proberen vol te houden als het überhaupt begonnen is haha
Ik wou bij de eerste ook een bad bevalling, kreeg een kamer met een bad dus het kon, nog geen twee sec in bad en ik wou er uit! Kon totaal niet tot rust komen... Lekker heen en weer lopen was voor mij het beste.. Nooit een cursus gehad alles goed gekomen ... En ondanks alles zie ik toch tegen de as bevalling op.. Of meer een gezonde spanning denk ik Moet er toch uit En kan zoveel voorspellen en zoveel bedenken van zo en zo ga ik het doen Mijn eerdere bevallingen hebben me laten zien dat die planningen geheel in rook zijn opgegaan haha
Heb je bewust geen cursus gevolgd? Want daar leer je juist wel een deel van waar je nu tegen aan loopt... Hoe je jezelf kan helpen qua ademhaling etc. Ik kon met de juiste adem technieken en bewegingen (BV wiegend de weeën opvangen) prima door de pijn heen.