Wat een nare reactie zeg. Voor iemand die het zo goed voor elkaar heeft, schiet je wel erg in de verdediging.
@Novi : dit. En ze is ook bijzonder seksistisch. Je kan nog je stinkende best doen en het beste voor hebben met haar man en zijn gezin, maar als je een vrouw bent, ben je per definitie een bedreiging en dus ongewenst.
Maar wat maakt het je uit? Als zij een bepaald type niet mannelijk vindt, dan heb je daar toch verder geen last van? Zolang je jouw man maar aantrekkelijk vindt. Ik deel haar mening niet, maar ik vind de ophef ook onnodig. Hoe bedoel je die zin je kan je stinkende best doen en het beste voor hebben met haar man en gezin? Over wie heb je het?
Seksisme raakt me, ja. Zou elke vrouw moeten raken. Wat ik bedoel? Nou, dat is exact wat @Marsepein al meermaals gezegd heeft. Dat een vrouw sowieso geen vriendin mag zijn van haar man, ongeacht of ze lief is, begaan met hem, etc etc, alleen maar omdat ze vrouw is. Karakter en goede intenties doen er niet toe, als het het verkeerde geslacht is.
Poe hee wat ben ik blij dat mijn man geen echte man is Ik heb mannelijke vrienden. Ok sommige zijn homo maar dan nog. Hij heeft vrouwelijke vriendinnen (klinkt een beetje raar maar ok) sommige ken ik niet. En ik ben nooit bang dat hij er met eentje vandoor gaat ofzo. Ik denk eigenlijk dat als hij een buitenechtelijke relatie zou hebben dat hij mij dan niet keurig verteld dat hij met weet ik hoe ze heet iets gaat doen. Maar ja aangezien ik het niet zie gebeuren dat hij zin heeft om zich twee relaties op de hals te halen.. dus blijft de optie eenmalig in de kroeg over. Ja en dat hou ik toch niet tegen door hem zijn vriendschappelijke contacten te verbieden.. Oh ja en mijn man is een zuid Italiaan dus qua temperament zit het wel goed haha
Ze heeft ook meermaals gezegd dat haar man er geen behoefte aan heeft. Soort zoekt soort, dus voor wie is dit dan precies een gemis? Voor hun niet. En voor iemand buiten hun relatie ook niet, want het lijkt me niet dat een vrouw behoefte heeft aan een vriendschap met een man die geen interesse heeft.
Het gaat me om de algemene, negatieve houding ten aanzien van vrouwen. Alsof het altijd echtbreeksters zijn. En zoals gezegd om het seksisme in het omgaan met anderen. Maar je hebt verder gelijk: als ze daar beiden gelukkig mee zijn, fijn voor hen. Maar dan nog mag ik toch vinden dat seksisme niet ok is?
Doe eens even normaal joh. Ik heb alles gelezen en lees eigenlijk maar één ding: één brok onzekerheid. En ik denk dat het ten eerste niet eens te maken heeft met je mening over vrouw-man relatie. Dat kan. Jij mag er zo over denken. Maar (ten tweede) de manier waarop je het overbrengt komt over alsof het belachelijk is dat anderen het wel prima vinden. Je wil ze nog net niet overtuigen het ook zo te zien als jij. Daarbij vind ik je opmerking laag bij de grond naar @Huismuisie toe. Slaat nergens op. Maar goed; je ziet dit wel vaker: een kat in het nauw.... En nog wat anders; échte mannen (en vrouwen) verbreken geen vriendschappen voor hun partner en al helemáál niet omdat hun partner dat van ze verwacht. Eerlijk gezegd vind ik je best bekrompen. Wij vrouwen hebben zolang gestreden voor bepaalde dingen en nu hebben we zaken voor elkaar en wordt het door jouw meningen omver geholpen en zijn we weer lekker terug in de jaren 40.
Ik weet niet of ik je antwoord nu grappig of diep triest moet vinden. Het enige wat ik doe is me druk maken om feit dat er anno 2019 nog vrouwen rondlopen die denken dat een man niet mannelijk is wanneer hij ook met vrouwen fijne vriendschappen kan onderhouden. Het is denigrerend geblaat. En de rest van je post vind ik gewoon zielig. Ik oordeel nergens over jouw relatie, maar spreek je aan over de denigrerende gedachtengang. Dat jij je vervolgens ver verheven voelt boven mij en mijn relatie laat in elk geval mooi zien op welk niveau je probeert te communiceren.
Het gaat ook helemaal niet om haar relatie maar de denigrerende beledigende manier waarop ze over mannelijkheid spreekt. Dat zij en haar man er hetzelfde instaan lijkt me alleen maar makkelijk voor beiden. Het gaat om een eigenschap die de doorslag moet geven of het een man is. Het is een beetje ban hetzelfde kaliber als; mijn vriend heeft een auto van 300.000 euro, mannen die dat niet hebben zijn niet selfsupporting hoor en geen echte mannen... Dat is toch ook bekrompen.
Het lijkt mij dat een relatie gebaseerd is op vertrouwen. Vreemdgaan kan altijd en overal. Daar heb je geen vrienden van een ander geslacht voor nodig. Daarbij, een partner is niet iemands bezit. Ik neem aan dat een volwassene zelf zijn vrienden kan kiezen en daar op een volwassen en respectvolle manier mee om kan gaan als er een partner in het spel is. Wie ben ik om een ander zijn vrienden te verbieden (en andersom) ?
Ik heb het laatst nog meegemaakt. Was er echt verbaasd over Ik was met mijn vriend en nog twee stellen, we waren uit eten geweest. Ik was moe en ging naar huis. Mijn vriend bleef nog wat drinken met de mannen. Vond een vrouw dus niet goed. Ze was ook moe en wilde naar huis, en hij moest dus mee van haar Ik lach er nu om maar vind dit zo bizar in deze tijd. Alsof hij een klein kind is! Lijkt me heel naar als je dan zoals zij niet naar huis kan alleen omdat je je vent niet vertrouwd.
Dat zou ze niks vinden, dat weet ik nu wel. Nee, hij mocht niet van haar en hij deed braaf wat ze zei. Vraag me af hoe gelukkig hij is dan. Als je nog lekker een biertje wil gaan drinken maar je niet mag van je vriendin...
Het valt mij op dat er veel vrouwen zeggen niet jaloers te zijn. Fijn lijkt me dat om daar geen last van te hebben! Ik baal vaak van mijn jaloezie (onzekerheid). Een tijdje terug hier een topic gepost over mijn man zijn beste vriendin en kreeg toen heel veel reacties van vrouwen die zeiden dat ze het niet oke zouden vinden zo close en de band die ze hebben. Dus dit verbaast me eigenlijk best wel. Vind het wel interessant om te lezen. Ik heb niets tegen man-vrouw vriendschappen. Heb zelf ook mannen met wie ik goed kan opschieten en praten zonder er meer bij te denken of te willen. Echt afspreken doe ik dan weer niet. Bijvoorbeeld mijn man deelt ook gezamenlijke interesses met andere vrouwen. Onderwerpen die mij totaal niet boeien. Bijvoorbeeld zijn studie, voetbal, politiek. Dus dat vind ik ook totaal niet erg als hij daar gesprekken over heeft met andere vrouwen. Wat ik wel erg vind is flirtgedrag, bijvoorbeeld zeggen wat ben je knap tegen een andere vrouw. Ik las ergens dat iemand zoveel vertrouwen had in haar man dat hij niks zou doen met een naakte (aantrekkelijke?) vrouw voor zich, dat is in mijn ogen wel erg naief. Ik denk dat veel mannen hun voortplantingsdrang goed onder controle hebben en hun verstand en liefde voor hun vrouw erbij houden. Toch denk ik ook dat de meeste mannen verleiding tot op een bepaald punt kunnen weerstaan en seks en liefde beter los van elkaar kunnen zien dan vrouwen. Ik denk niet dat vrouwelijke vriendschappen de kans op vreemdgaan groter maken. Een vrouwelijke vriendin hoeft niet meteen een verleiding te zijn. En zo wel, verleiding is overal; Op het werk, internet, in de trein etc. Dus vreemdgaan kan altijd en overal. Het is toch ook niet zo dat alle gays iemand van hetzelfde geslacht met wie ze goed kunnen opschieten als een potentiele levenspartner of lustobject zien?
Ja ik weet niet. Ik zou er ook m’n hand voor in het vuur durven steken dat m’n man niets doet met een naakte vrouw voor hem... Misschien heb je gelijk: ben ik dan naïef en zeker als je daarbij bedenkt hoe ik aan hem gekomen ben (zo kom je er ook af zeggen ze vaak ) Maar toch, ik denk het echt!
Dat lijkt me een fijne en geruststellende gedachte. Heb je wel eens naar temptation island gekeken? (Niet dat dit overeenkomt met het werkelijke dagelijkse leven).
Het is ook een fijne gedachte zeker gezien m’n verleden. Ja Temptation kijk ik. Maar das gewoon een ver van ons bed show. Daarmee zeg ik niet dat hij hem zelfs dan in z’n broek kan houden hoor maar ik vind het gewoon geen vergelijking.
Ik kan echt helemaal meekomen in deze beredenering. Maar goed zodra een man het toelaat dat er een andere vrouw naakt voor hem staat te dansen dan is hij echt al een stap te ver gegaan in wat toelaatbaar is. Dat vind ik dan respectloos richting je relatie. Vriendschappen zijn niet gebaseerd op seksuele spanning. Wanneer die spanning er wel is is de vriendschap eigenlijk al gedoemd te mislukken in de meeste gevallen. Ik zou het dus absoluut niet tof vinden als mijn vriend bewust ervoor kiest om heel close te zijn met een vrouw die meer van hem wil dan vriendschap. Niet alleen omdat ik het niet leuk zou vinden als vriend bewust dat contact voedt, ook omdat ik het niet fair vindt mensen valse hoop te geven op iets. Mensen die van dergelijke aandacht genieten kan ik helaas niet zo veel mee. Maar wanneer beide enkel vriendschap als intentie hebben dan zie ik geen problemen. Het is voor mij wel heel belangrijk hoe die vriendschap dus tot stand komt. Stel: vriend is bevriend met een stel, die gaan uit elkaar en om nog eens bij te praten gaat vriend met haar een drankje drinken. Geen probleem in mijn ogen. Vriend gaat met een goede vriendin (die hij echt als bijna 10 jaar kent) naar zijn vakantiehuisje ook omdat ik helaas niet mee kon. Geen probleem maar vind het wel heel jammer dat ik het niet geregeld kreeg met werk enzo. Maar gun hem echt die vakantie die hij nodig heeft. Zou vriend ineens met een vrouwelijke collega elke middag gaan lunchen omdat het zo’n leuke meid is, red flag. Waarom, hij is de baas, verhoudingen zijn scheef en hij brengt deze vrouw ten opzichten van haar andere collega’s in een voorkeurspositie. Wanneer hij dit risico neemt moet er echt wel meer aan de hand zijn. Gelukkig is vriend professioneel en zou zoiets nooit doen, zowel heb ik me echt in hem vergist.