Worden tegen jullie ook wel eens van die aparte opmerkingen gemaakt? Mijn zusje heeft er nogal een handje van om dingen te zeggen waaruit blijkt dat ze niet echt nadenkt over het feit dat ik een dreumesje heb rondlopen Vanmorgen moest ik dus binnenblijven omdat er een pakketje werd opgehaald, zegt ze: o, het is toch lekker weer.... Lekker de ramen en deuren openzetten en alles schoonmaken. Toen dacht ik echt van: wow, geweldig idee! Ik zet de deuren open, ga schoonmaken, en wacht wel af hoe lang het duurt voor Tobias wegloopt Verder heeft zij het idee dat ons zoontje teveel roept en dat zij hem dat wel even af kan leren. Als ik dan zeg: als jij later kinderen krijgt dan zul je wel merken dat ze gewoon zo'n fase hebben dat ze hun stem gaan oefenen. Dan zegt zij steevast: een kindje van mij en mijn vriend gaat dat niet doen. Die is perfect! (En dat meent ze dus, het is geen grap )
Ach ja, mijn schoonzusje zei laatst dat thijs wel erg veel autistische trekjes heeft. Ja, hij houd van regelmaat. Maar dat is het dan ook wel. Hij kan zich uitstekend inleven in andere mensen en kinderen. hij weet emoties bij zichzelf en anderen feilloos te herkennen. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Ach ja sommige dingen kun je alleen ervaren als je zelf kinderen hebt haha.. Laat ze nog maar lekker in het ongewis. Straks zal ze zelf een kindje hebben en dan bel je op zus lekker weer zet alle ramen en deuren maar open... Dan zal ze misschien aan dit terug denken van haha dat ik dat toen zij...
mijn eigen vader: moet je al iets van babyspeelgoed kopen dan voor een pasgeborene zoals een knuffel... hebben ze toch nog helemaal niet nodig... en gek dat ze met haar knuffels was....
blij te horen dat het niet alleen mijn broer en zus zijn (beiden zonder kinderen) die denken dat zij het beter zouden doen. zelf vind ik dat wij best brave kindjes hebben. de enige twee in de familie. maar als ze klaar zijn met eten en ze zijn aan het spelen dan kan het toch niet dat ze lawaai maken volgens mijn broer en zus, dan maat tsssst zeggen . eum kids die spelen mogen heus praten en plezier maken! en tv moet ook niet altijd gebruikt worden als babysit zodat ze muisstil zijn het eten zelf hadden ze ook het idee dat ze zich moesten bemoeien met wat en hoeveel de kids moesten eten. wel dat is nu wel even opgelost met mama , papa en kids op een vaste plaats, de gene het gevoelligste aan de bemoeienissen ( vaak goed bedoeld maar wij weten ondertussen wat werkt en ze eten dan goed) tussen ons in de andere aan mijn anderen kant op het hoek zodat er meer afstand is tot het andere familielid. en dan gaat het goed. wij hebben als regel: als ze bij grootouders zijn (waar mijn broer en zus ook vaak zijn) moeten ze naar hun luisteren maar als mama en papa er zijn zijn deze de baas! een blik naar hun is nu genoeg om hun hier aan te herrinneren ik zie hun vaak denken dat zal ik wel anders doen, maar dan denk ik wacht maar. want het zijn schatjes mijn kindjes (soms toch)
Zaterdag waren we op verjaardag bij mijn schoonzus, daar hebben ze een trapje van de woonkamer naar de keuken van 4 treden ( leuk als je straks op leeftijd ben ) en onze uk rent daar naar toe, ik begin hard uh uh te roepen terwijl mijn vriend hem tegenhoud. Nee wat denk je, zegt schoonzus, ach laat hem toch gaan, hij stopt echt wel ( ja als hij met een gebroken nek onderaan dat irritante trapje ligt stopt ie wel ja ) Nu weet ik nog heel goed dat als er maar een scheet verkeerd zat bij haar 3 kinderen dat er al naar de dokterspost gereden werd, iedere grasspriet die verkeerd lag moest weggehaald worden en onze honden mochten absoluut niet snuffelen aan ze. Maar onze zoon mag dus zijn nek daarbreken...hmmmm lekker egoïstisch hé!
Mijn dochter is 'bijzonder ondernemend'. Ik hoor weleens dat ze ADHD heeft. Alsof alle dreumesjes rustig op de bank zitten Ik irriteer me kapot aan die opmerkingen. M'n vriendin heeft een autistisch zoontje (zware vorm van klassieke autisme). Zij krijgt weleens te horen dat ze hem kan genezen met een speciaal dieet of dat het wel overgaat. Heel kwetsend
Ik had hele andere opmerkingen in mijn hoofd toen ik de titel zeg. Het is namelijk een algemeen feit dat mensen zonder kinderen niet weten hoe het echt is met een kind, en daardoor hele andere kijk erop hebben. Ik was ook zo, net als vele andere hedendaagse moeders met mij. Ik voel me echt niet op mijn teentjes betrapt als iemand zonder (ervaring met) kinderen opmerkingen maakt die nergens op slaan. Die weet gewoon niet beter. Er zijn ook zat ouders met baby's of dreumesen die heilig geloven dat hun kind perfect is en zal blijven. Hoe kun je het dan iemand zonder kind kwalijk nemen om zo te denken? Ik dacht eerder aan opmerkingen van andere ouders die heel kwetsend kunnen zijn (zoals bij Nahla), of niet afgestemd op de leeftijd van het kindje (verwachten dat een 2jarige zelf de toilet kan vinden in een restaurant bijv ). Die zijn dan weer hilarisch
Dacht hetzelfde........en daarnaast, deuren en ramen open zetten kan hier prima dus is niet per definitie een aparte opmerking
Ons mannetje was zijn krampjes periode al ruim voorbij. Waren wij even op visite van een vriendin van mij en die kleine in bed gelegd daar. Na een tijdje werd hij wakker en had honger. Als het dan niet snel genoeg gaat word hij boos en gaat strekken en met zijn beentjes trappen, fles er in en het was gedaan met het trappen en strekken. Krijg ik de voldoende dag een appje dat ze toch even moest melden dat onze zoon nog last heeft van krampen (voor de fles wel te verstaan ) toen ik terug apte dat hij de kramp periode al ruim voorbij was en dat dus niet meer heeft en hij gewoon boos was. Was zij van mening dat ik eigenwijs was want ze zag het toch met haar eigen ogen en dat ik beter voor m'n kleine man moest zorgen want krampjes zijn zielig en doen zeer (ja duh vertel mij was toen i ze nog had huilde hij hart verscheurend) Heb het toen maar gelaten en gezegd dat ze best wel eens gelijk kan hebben en toen was ze "tevreden" Let wel ze heeft nog geen kinderen
De meeste opmerkingen kan ik best wegwuiven met ach ze weten niet beter maar 1x was ik echt kwaad op mijn beste vriendin. Ik liep al een tijdje te kwakkelen, niet fit etc. Toen zei mijn beste vriendin zonder kids...) echt heel bozig tegen me: Je moet gewoon eens aan jezelf gaan denken, gewoon een week helemaal niks. Je bent heus niet onmisbaar hoor.
Sommige dingen kunnen mensen zonder kinderen niet weten. Maar met de deur open alles schoonmaken kan makkelijk hier hoor.
Ja, maar jouw kinderen zijn ook net zo perfect als de toekomstige kinderen van mijn zusje Nooit weglopen, altijd luisteren....
Hier vooral in de vriendenkring dat soort opmerkingen. Wij hebben als één van de weinigen kinderen en krijgen regelmatig opmerkingen als: Liggen jullie zó vroeg op bed joh?! Noouu op zaterdag om 7:00 uur uit bed, ik moet er niet aan denken! (Uhh.. heb jij een alternatief voor me dan...?) En de mooiste: mijn dochter was 9 maanden oud toen mijn vriendin haar verjaardag vierde. Geeft ze dat kind een bakje met paprikachips in haar handen! En verbaasd zijn dat het niet mocht... Oohja, en 1 vriend van mijn man praat tegen mijn dochter alsof het een puppy is ofzo. Vreselijk! Met zo'n irritant stemmetje en rare verdraaide woorden creëert ie z'n eigen 'taaltje'. Zelfs dochterlief kijkt hem raar aan als ie dat doet haha!
haha... mijn vriendinnen zeggen ook altijd"Pffff.... 3x per nacht mijn bed it zou ik echt niet doen hoor" Inderdaad, alsof dat een keus is
Dat mensen die geen kinderen hebben niet goed weten hoe alles moet, is toch logisch? Ik mocht er vroeger ook niet aan denken dat ik niet kon uitslapen in het weekend. En ik wist bijvoorbeeld niet dat aardbeien niet mogen onder een jaar. Of dat sommige kinderen van nature nooit stilzitten, en niet door een gebrek aan opvoeding Things change...
Haha, gelukkig is het herkenbaar! Ik zeg ook altijd; wacht maar tot jullie van die kleintjes hebben en er iedere paar uur uit moeten! Tegen die tijd zijn die van ons al veel ouder en blaken wij weer van de energie
Eehh ik had denk ik blijkbaar zeer zeldzame gedachten voordat ik kinderen had.. Vond het namelijk ook ondenkbaar om op zondag om 7uur op te staan, of om 19uur s avonds thuis te zitten op zaterdagavond.. Blijkbaar is dat niet gebruikelijk om te denken als kinderloze volwassene.. Ik snap echt niet waarom sommige jonge ouders zo vreselijk snel op hun tenen worden getrapt...
ik dacht juist zelf dat je onmogelijk met kleine kinderen op vakantie kan of wat dan ook, maar tegendeel is waar hihi
Van mensen zonder kinderen vind ik dergelijke opmerkingen niet zo vreemd of kwetsend. Ik dacht er ook wel eens anders over toen ik nog geen kind had. Wat ik persoonlijk wel heel vervelend vind is mijn schoonmoeder die overal autisme in ziet. Of mijn zoontje nu lekker ingespannen een half uur zit te spelen met hetzelfde autootje of met bijna 2 jaar alleen nog maar een paar woorden kan praten. Het moet wel autisme zijn. Ook met mijn schoonvader en mijn man schuift ze elk probleem daarop af. Maar ik zie het probleem steeds meer gewoon bij haar liggen... Eerder lachte ik er nog om, maar nu word ik toch steeds feller in mijn reacties. Ik vind het heel naar als mensen zulke 'etiketten' over een kind uitspreken en het resultaat voor mij is dat ik haar ook liever niet meer vraag om te komen oppassen.