Bovenstaande hadden wij ook, liever geen bezoek in het ziekenhuis. Op de ouders na natuurlijk. Ik had het veel te druk met alles en had echt geen zin in bezoek, steeds weer alles uitleggen enzo. Wat ik ind wel heel fijn vond was dat thuis alles aan de kant was, en er een warme hap was gemaakt, dit deed mijn moeder altijd. Dat was echt heel fijn. Misschien kun je hun daar in helpen.
We hebben de sleutel tegen de tijd dat ze naar huis mogen eens even lekker de koelkast vullen en met een sopje door het huis. Even een vraagje hebben ze straks nog recht op kraamzorg?
Hangt vanaf. Als zij binnen 8 dagen thuis komt heeft ZIJ als moeder recht op kraamzorg, de restant van de dagen dus. Stel dat ze op dag 5 thuis komt, heeft ze t/m dag 8 recht op kraamzorg. Als de kleine ook binnen die 8 dagen thuis komt is helemaal geweldig. Maar als de baby in de couveuse moet en later thuiskomt hebben ze recht op couveusenazorg. Dit is wel afhankelijk van de verzekering en meestal maar 12 uur.
35 wk is een prima termijn hoor, als ze hun temperstuur redelijk vast kunnen houden en een minimale intake drinken mogen ze dan al redelijk gauw naar huis. Tenminste in het zkh waar ik ben bevalle. L. was als je doorrekent met 36 wk al thuis. Ik vond het heel fijn dat een vriendin regelmatig met eten op de stoep stond, gewoon even een paar bakken stamppot en zo in de hand drukken die je alleen maar op hoeft te warmen, want als je steeds naar het zkh moet schiet koken en boodschappen doen erbij in. En maatje 44 voor kleertjes, gewoon ene lekker zacht rompertje dat je helemaal open kunt knopen en een boxpakje zodat de kleine met een beetje mazzel in een wiegje kan. Succes voor je vriendin!
Echt waar? Hoe zit dit precies, want heb er nooit van gehoord? Volgens mij niet hoor, ik ken inmiddels een hele legioen prematurenmama's en niemand heeft verlate kraamzorg gehad. Of bedoel jij couveusenazorg? Daar heb je geen brief van de ka voor nodig.
Bij ons werd het kraamzorg genoemd en idd 12 uurtjes. Wij hebben het toen niet gedaan deden immers alles al 10 weken. Maar daar was idd geen brief voor nodig. Ik moest dan gewoon bellen met de kraamvogel (kraamhulp bij ons in de buurt) wanneer we naar huis gingen en dan zouden ze komen. Groetjes
Gefeliciteerd!!! Wat een lieve vriendin ben je zeg!!!! Ik ga mee met wat de andere zeggen lekker hun huisje een sopje geven lekker een maaltijd klaarzetten.
Hier heet het uitgestelde kraamzorg. Ik vond dat toen een rare term want ik zou het alsnog veel eerder krijgen dan gepland dus hoezo 'uitgesteld' Dat kwartje viel later pas haha! We mochten 15 uur geloof ik....
oh ok, mijn excusses dan, ik dacht dat het overal 'couveusenazorg' werd genoemd, maar het is iig hetzelfde! TS: als zoontje van je vriendin in de couveuse ligt en langer dan 8 dagen in zkh blijft, wijs haar dan op deze mogelijkheid. helaas moeten ze hier als ouders zelf achteraan, je 'krijgt' het niet zomaar zeg maar.
Oh bedankt want ik heb wel het vermoeden dat hij misschien nog even moet blijven hij mag misschien vandaag vanaf de intensive care naar de medium care. We hadden gisteren al het pakje en de rompers in de bus dus die heb ik gisteren even afgegeven bij de verpleging. Toen ze terug kwamen van het buidelen lag het voor ze klaar. Daarna hebben ze even kort gebeld ze waren er heel blij mee vooral de romper viel in de smaak die mag/kan hij misschien vandaag al aan
Toch zou ik dit niet ongevraagd doen. Ikzelf had dat niet prettig gevonden. Je bent al de controle kwijt en alles gaat anders dan je zou willen en dit zou voor mij dat gevoel nog eens extra bevestigd hebben.
Oh nee natuurlijk niet joh. Maar dr vriend landt weer steeds een beetje beter op aarde die die zou ik eerst even bellen. Oef nee fijn hoor als iemand poetst maar inderdaad niet ongevraagd ieks nee
Ik vond het superleuk toen Simone kleertjes aan mocht Eerst alleen rompertjes en toen ze in een bedje mocht ook een pakje, het stond haar zooo snoezig! Dit is mijn poppie toen ze een week oud was en net in bad was geweest: SimoneInBad Het is nu bijna niet voor te stellen dat ze ooit zo klein is geweest Waren de kleertjes wel gewassen toen je ze gaf? Ik wil mijn meisje niks aantrekken dat ik niet eerst zelf gewassen heb eigenlijk...
je komt wel lief over maar eerlijk gezegd ook een beetje opdringerig... nou weet ik niet hoe close jullie zijn maar toen mijn dochter met 34+4 werd geboren zat ik er echt niet op te wachten dat vriendinnen naar het ziekenhuis kwamen, zo vaak belden, dingen voor me afgaven bij de verpleging etc. Ik belde hun wel als ik daar behoefte aan had want ik leefde helemaal in een roes. Mijn beste vriendin is wel de eerste dag geweest maar dat was dan ook echt alleen mijn allerbeste vriendin. Ik wilde ook geen kraamvisite in het ziekenhuis. Je ziet je kindje toch al niet zo veel en daar wil je dan ook niet steeds bezoek bij hebben...
Hi, wil me toch even verdedigen hier. Ik ben inderdaad een close vriendinnetje en mijn man is heel close met haar vriend(en ik met hem en hij met haar enz). Maarrrr wij hebben niet opgedrongen want wij hebben maar een keer een sms gestuurd en dat was nadat hij hier (in alle staten) het fototoestel kwam lenen, om ze sterkte en succes te wensen vervolgens hebben in spanning afgewacht op het verlossende berichtje(36 uur later). Toen hebben we ze gefeliciteerd en onze hulp aangeboden, via zijn mobiel. Gisteren heb ik even cadeautje afgegeven en daarna hebben zij(eigenlijk hij) ons eventjes gebeld. En vandaag heeft hij zelf contact opgenomen of ik wilde helpen met het kaartje en dat heb ik gedaan. Einde van de middag kreeg ik een sms van mijn vriendinnetje dat ze heel blij was met het pakje en het kaartje en toen heb ik daar weer even op gereageerd. Het valt dus allemaal reuze mee. Vind ik dan maar misschien dat het hier een ander beeld geeft maar ik val jullie gewoon lekker lastig met mijn enthousiastme zodat zij gewoon lekker rustig hun gang kunnen gaan. Ik heb dus niet een keer gebeld. Het beetje sms contact wat er is is altijd via hem en in opvolging van een bericht van hun kant. Het enige wat ik ongevraagd heb gedaan is het cadeautje afgeven en gelukkig waren ze daar heel blij mee. Eigenlijk heb je me een beetje gekwetst maar goed ik denk dat het moeilijk is in te schatten via slechts berichtjes in dit topic en natuurlijk iedereen haar mening.
o sorry meid ik wilde je niet kwetsen. Maar je eerdere berichtjes kwamen anders over zoals dat je zei dat je al in de startblokken stond enzo... en geloof me ik ken het gevoel want toen mijn 2 vriendinnen aan het bevallen waren was ik helemaal hyper en kostte het me ontzettend veel moeite om geen contact op te nemen. Ik was ook ontzettend blij als ik hun dan sprak. Maar goed wilde je ook even de andere kant laten weten... ik snap dat vriendinnen staan te trappelen om je te zien, maar op dat moment wordt je echt geleefd door het ziekenhuis.
Ja thanks. Eerlijk gezegd heb ik hier wel (via jullie) geleerd dat we waarschijnlijk de eerste dagen niet op bezoek kunnen anders had ik dat waarschijnlijk iets minder begrepen, gedreven door enthousiastme. Vandaar ook dat ik ook vraag hoe ik kan helpen. Ik ben de eerste van het 'clubje' en zij de tweede en wij, mijn man en ik, zijn dus inderdaad meer hyper dan de rest. Onze hele eigen ziekenhuis week komt weer een beetje voorbij. In grote lijnen zijn onze bevallingen eindigend in een spoed ks hetzelfde verlopen behalve dat mijn zoontje voldragen was Dus juist de zware tijd die zij nu hebben kennen wij niet.
Allereerst gefeliciteerd! Ik denk dat je het prima aanpakt, ook aan de reactie van jullie vrienden te merken. Toen Lisa in het ziekenhuis lag (toen ze 2,5 maand was, maar het gevoel is ongeveer hetzelfde denk ik) vond ik heel fijn als mensen van zich lieten horen. Ik heb toen veel gebruik gemaakt van hyves, met een kindje in het ziekenhuis ben je toch veel tijd kwijt en hyves kan je op het moment dat het je uitkomt lezen. Net als met sms'jes trouwens. Toen Lisa in het ziekenhuis lag en Eva de waterpokken kreeg, waren wij helemaal aan huis/ziekenhuis gebonden, toen hebben mijn ouders boodschappen gedaan voor ons, dat vond ik zo fijn! We zorgden voor de kinderen (1 van ons bij Lisa, de ander bij Eva), deden de was en dat was het wel... Maar overleg even met je vrienden. Wij hadden een lijstje naar mijn ouders gemaild met de weekboodschappen, dat hebben ze 2 keer gedaan. Een lekker maaltijd voor ze klaarmaken (lasagne ofzo) vind ik ook een goed idee, alleen maar in de oven en klaar.
Ik vind dat je het heel goed aanpakt. Ik zou willen dat ik in die tijd zo'n vriendin had. Ik zou er ook super blij mee zijn geweest als iemand kleertjes had afgegeven en zo bij ons terrecht zou komen. En smsen is eigenlijk ideaal. Ze kunnen dan zelf kiezen wanneer ze eventjes contact willen en zien toch dat je ze wel steunt en aan ze denkt. En ook dat je de moeite neemt om hier even te polsen waar de meeste ouders behoefte aan hebben vind ik erg goed van je! Dat wilde ik eventjes zeggen op je berichtje hoewel die eigenlijk niet voor mij bedoeld was . Verder al nieuws gehad hoe het met het kindje gaat? Groetjes