Mama's ik heb jullie hulp nodig! 1,5 week geleden is onze zoon geboren. We hebben van tevoren geprobeert om onze dochter hierop voor te bereiden wat natuurlijk niet helemaal mogelijk is. Sinds zijn geboorte is onze dochter van 2 jaar en 3 maanden oud heel opstandig. Ze luistert nergens meer naar, huilt hele dagen en wil niks meer eten tijdens de maaltijden. Ook wil ze dan niet meer in haar kinderstoel en gaat overal tegenin. Ze wil niet bij mij zitten en hangt erg aan papa. Ook al probeer ik haar zoveel mogelijk aandacht te geven. Papa is 2 weken vrij van z'n werk en gaat maandag weer beginnen. Hij is hele dagen met haar bezig en ik ben veel bezig met onze zoon (vooral veel voeden). Weet iemand wat we met deze situatie moeten doen? Of heeft iemand hier ervaring mee?
Verdrietig om te zien, je meisje zo van slag... Meer doen als quality time met haar doorbrengen, boekjes voorlezen en veel knuffelen en ook even momentjes met haar alleen de deur uit kan je eigenlijk niet doen..
Onze zoon was een een jaar en 9 maanden toen onze dochter werd geboren. En ja, wat je beschrijft is heel herkenbaar. Het heeft ongeveer 2 maanden geduurd voordat hij helemaal gewend was aan de nieuwe situatie en zijn zusje. Hij was wel altijd heel lief met jaar hoor, maar het is toch wennen voor zo'n kleintje en er komen emoties vrij waarvan ze niet weten hoe ze ermee om moeten gaan. Waar we heel erg op gelet hebben is dat we niet zeiden dat iets niet mocht vanwege de baby ofzo. 'Niet doen want .... slaapt, zoiets. En hem overal zoveel mogelijk bij betrekken. Hem vooral de baby laten knuffelen en kusjes geven enz zodat hij zich niet buitengesloten voelde. Even doorheen bijten, het komt echt goed Mij hielp het om me in zijn plaats te verplaatsen zodat ik meer begrip voor hem kon opbrengen.
Gefeliciteerd met je zoon. Wat vervelend dat je meisje zo van slag is. Kan ze misschien een beetje meehelpen bij de verzorging van je zoon? Bijv. luier aangeven, mondje afvegen, samen kijken wat de baby doet, samen baby uit bedje halen (zou je broertje al wakker zijn?), enz. Dus haar er meer bij betrekken ipv dat papa met haar bezig is en mama alleen met de baby. Ik denk dat het zijn tijd even nodig heeft voor het hele gezin zijn balans weer heeft gevonden.
Tja, dat is idd moeilijk. Wat ik deed met onze zoon was, hoe moeilijk en oneerlijk het ook is voor de baby, meer met onze zoon bezig zijn. Baby in de box en met hem spelen. En het is ook de leeftijd hé om moeilijk te doen. The terrible 2.... Ik zou ze bijvoorbeeld niet meer in de eetstoel zetten maar op een gewone stoel. Het is de leeftijd dat ze willen proberen en alles ontdekken en alles vooral ZELF doen. Net als de grote mensen... Hier heeft de hebberige fase wat mama betreft (net als bij jou met papa) een paar weken geduurd. Nu bijvoorbeeld geeft hij zijn zusje kusjes, wil haar ZELF de fles geven (ja, euh, ...) en is boos als we haar berispen of in bed leggen.
Hoi Liedx, Bij ons (precies 2 jaar tussen dl en zl) scheelde het al veel dat papa weer aan het werk ging! Dan komt het oude ritme weer een beetje terug voor het gevoel van je dochter. Verder ga ik knutselen of spelen met haar als broertje een uurtje slaapt. Dat vindt ze heerlijk, merk ik aan haar. En indd, wat al eerder is gezegd, het hoort ook bij de leeftijd! Wij hebben maar een peuterstoel van Ikea aangeschaft om de strijd aan tafel iets te verminderen Succes hoor!
was hier in het begin ook zo (2 jaar verschil ) probeer je oudste veel bij de baby te betrekken samen in badje doen dat ze mag helpen, kleertjes uitzoeken etc de grote zus uithangen tijdens de voedingen gaf ik mijn oudste altijd iets te doen soms de tablet of een boek lezen het is lastig 2 jaar is ook de leeftijd voor nee en dan ook nog papa en mama delen met iemand anders is al helemaal niet leuk
Hier was ze ook van slag, niet verdrietig maar extreem druk. Het is ook niet niks natuurlijk. Inderdaad veel betrekken bij de verzorging, veel praten over " onze baby" en het feit dat ze grote zus is. De visite had hier gelukkig altijd veel aandacht voor haar en vaak zelfs een kleinigheidje. Dochter mocht dan de baby laten zien en vaak wilde ze ook haat kamer laten zien, want die was nieuw. Ik probeerde zelf ook echt elke dag een paar momentjes alleen met haar in te plannen, boekje lezen, puzzeltje maken. Verder zal ze gewoon even moeten wennen, komt vast goed.
Het is zeker verdrietig om haar zo te zien. Het liefst zou ik haar hele dagen knuffelen. Daar heeft ze zelf alleen niet zoveel zin in. Ik probeer onze zoon buiten de voedingen om al vaak even weg te leggen. Helaas loopt de voeding niet goed en moet ik elk uur voeden. Ze mocht al uit de kinderstoel op een gewone stoel maar gaat ervan af om vervolgens helemaal niks te eten. Vanmiddag wilde ze alleen bij mij op schoot eten wat ik maar toegestaan heb. En inderdaad moet ik haar er meer bij betrekken. Daar ga ik mee aan de slag. Bedankt allemaal!