Kan je broer zichzelf recht in de ogen aankijken als zijn vriendin haar kind ter adoptie afstaat voor hem? Je schrijft dat hij onzeker is en een laag zelfbeeld heeft. Maar hij vindt zichzelf blijkbaar wel belangrijker dan het belang van dit onschuldige kindje... In mijn ogen is dat niet onzeker, maar egoistisch!
Maar waar zegt ts dat haar broer zijn vriendin gevraagd heeft het kind ter adoptie af te staan? Dat is toch echt de beslissing van de moeder. Ik geloof ook niet dat ze het kan doorzetten als ze eenmaal bevallen is
Annet als mijn partner dat zou doen zou ik niet met hem verder kunnen en vrolijk voor een eigen kindje kunnen gaan.... de broer lijkt opgelucht en hoopt dat het snel achter de rug is zodat dit smetje weggepoetst is en ze verder kunnen waar ze waren gebleven.... ook al zet ze het niet door, gewoon het idee dat ze het serieus overweegt .........
Ja, maar hij wil wel bij haar blijven. In mijn ogen heeft hij twee opties: * Hij blijft bij haar en zorgt voor het kind alsof het zijn eigen is. * Hij verbreekt de relatie. Ik zou mezelf niet recht in de ogen kunnen kijken als mijn partner een kind ter adoptie zou afstaan om de relatie met mij in stand te kunnen houden. Hij hoopt dat het snel achter de rug is, zodat ze verder kunnen met hun eigen leven en kinderwens. Volgens mij zit er dan een steekje bij je los...
Nee, niet met zoveel woorden geloof ik. Maar stellen "ik hoop dat alles snel achter de rug is, zodat we samen verder kunnen" geeft mij het idee dat hij prima achter dat idee staat. Hij zal dan misschien niet pushen (zoals door de psycholoog kennelijk is vastgesteld), maar hij heeft wel erg veel vrede met de situatie. Als hij maar bij zijn vriendin kan blijven. En dan heb je net zoveel schuld aan de situatie hoor, in mijn optiek.
Ben ik nou gek of lees ik verkeerd. Hij zet haar niet onder druk, maar WIL niet met het onschuldig kindje leven. Hoezo geen druk! 6 maand denkt hij dat het zijn kindje is en kijkt daar naar uit en dan nu het uit is gekomen dat het niet zijn kindje is, moet het kind maar weg gegooid worden 6 maand van het ongeboren kindje houden en nu ineens niet meer. De adoptieouders die zijn toch ook niet biologisch en toch gaan die ongelooflijk veel van dat kindje houden en hij en zij kunnen zonder "moeite" afstand doen. En zij waarschijnlijk uit schuldgevoel vanwege het vreemdgaan ed. Denk ze nou echt dat het dan allemaal weer koek en ei is. Wat gaat ze doen als hij weer op uitzending is, nu wel netjes op hem wachten. Zulke mensen moeten ze verplicht steriliseren allebei. Jaja gekke harrie en harriet :x:x Ik kan me wel zo kwaad maken op mensen die denken dat je een kindje in de supermarkt kunt halen. Ooh verkeerd merk, gooi maar weg pak wel een ander op een later tijdstip :x En nu blijf ik weg uit dit topic, krijg er een slechte smaak van in mijn mond zulke lui.
O jee... ik ga niet ale 21 blz doorlezen, maar kan je nu al op een briefje geven dat het anders gaat lopen.... Kan me niet voorstellen dat zij het kind gaat afstaan. Heeft ze nog contact met de vreemdganger? Deze relatie is gedoemd te mislukken.... ik hoop dt ik er helemaal naast zit, maar krijg er slechte vibes van.
Ik vind het ook wel typisch dat TS schrijft dat ze moeite heeft om normaal te doen tegen haar schoonzus omdat zij een misstap heeft begaan en nu het kind vrolijk denkt af te staan. Ik zou eerlijk gezegd er moeite mee hebben dat mijn bloedeigen broer zo'n lage ethische standaard hanteert en zou HEM moeilijk recht kunnen aankijken. Ik geloof echt wel dat zij druk voelt en de manier waarop ze denken is echt te gek voor woorden. Dit verhaal kan nog heel anders aflopen. Namelijk als zij HAAR kindje, haar vlees en bloed, ter wereld heeft gebracht en ze het op haar buik voelt liggen. Ik denk en ik hoop eigenlijk ook dat ze haar armen om het babytje zal heenslaan en tegen de hele wereld zal zeggen dat ze de boom inkunnen, maar dat zij nooit en te nimmer haar kind zal afstaan. Dan is ze pas een sterke vrouw, en die heeft geen zwakkeling zoals de broer van TS nodig.
Nou ´weggegooid ´ is natuurlijk wel erg kort door de bocht... Dit kind zal hem elke dag, elk uur elke minuut herinneren aan haar vreemdgaan...dan moet je wel heel erg sterk in je schoenen staan wil je hier cool mee omgaan. Wat ik al eerder zei, ik denk dat dit einde relatie betekent... hoe lang zjn ze bij elkaar ts? Gaan ze in therapie, omdat zij al vaker vreemdgegaan is? Wat vindt je broer daar oerigens van? Van het feit dat dit geen eenmalig iets is. En waarom vindt je broer niet dat hij beter verdient? Of heeft ze de ander gebruikt om maar in verwachting te raken no matter what? Die vrouwen bestaan namelijk ook. Kansen vergroten noemen ze dat....
Dat vind ik niet, hoe wil je het dan beschrijven. Zij willen het kind niet meer, omdat de moeder zwanger is van een ander. Nu moet het kind maar weg alsof het een oude schoen is en hun "vrolijk" verder kunnen met hun leven en dan verplaatst worden door een kind van hun 2. Weggegooid is het. Zo te lezen wel beter voor het kind, krijgt het hopelijk wel de liefde die elk kind verdient.
Wat erg zeg, wat een mensen heb je toch op deze aardkloot rondlopen. Ik had mijn broer al 30 keer in de kladden gegrepen, maar ja, als alles altijd maar met de mantel der liefde bedekt wordt creeer je ook ruggegraatloze slappelingen. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden en dat blijkt maar weer.
welnee joh, gebeurt meer dan je denkt... alleen nu kon ze er niet onderuit....mooi plotje voor The Bold... oh wacht even...
Ja ik wou er niet aan beginnen om 21 blz door te worstelen, dan blijf ik quoten! Maar als ze al 8 jaar bij elkaar zijn dan zet ik al serieuze vraagtekens bij deze relatie.... waarom voelt iemand dan de behoefte om meerdere malen vreemd te gaan? Gedoemd te mislukken....
Het is misschien ongelofelijk maar uh heeft je broer geen etikette? 6 maanden lang gaat hij er van uit dat het zijn kindje is. Na die 6 maanden komt hij er achter dat het niet zo is en zij vreemd gegaan is. Nu wil hij alles achter de rug hebben en daarna doen alsof er niets aan de hand is. Dit kan je niet vergeten hoe graag je het ook zal willen lijkt mij? ik zo vragen wat als het kindje ter adoptie is wat gaan ze zeggen als ze mensen tegen komen die HAAR zwanger hebben gezien en nu geen kindje heeft? Wat gaan ze dan zeggen heb hem/haar weggeven en willen nu een kindje van onszelf