Het komt op mij over dat je broer bang is alleen te zijn of bang is om ´over´ te blijven.... dat terwijl er zoveel leuke vrouwen rondlopen die wel het beste met hem voorhebben en niet de behoefte voelen om met een ander in bed te duiken, ook nog eens onbeschermd.... jammer hoor. En hij zal zich dit gaan realiseren. Alleen te laat.
Zoals je schoonzus op mij overkomt is ze geestelijk niet echt goed... Over je broer betreft, hij moet gewoon weggaan.. Ik geef hem groot gelijk dat hij het kind niet wilt.. Ik kan ook nog begrijpen dat hij wel zijn vriendin wilt, maar het kind niet.. Het is alleen wel egoïstisch. Praat met je broer. Niet dat hij maar voor het kindje moet zorgen.. Maar dat hij echt weg moet gaan bij haar! Als ze zo makkelijk haar kind weggeeft.. Wat zal ze dan doen met een kindje van hun samen?
Oh nee de verwekker van dit kind vind ik ook echt walgelijk en het vaderschap niet waard. Maar ts heeft niks met hem te maken, wel met haar broer en schoonzus. Ik vind hem walgelijk omdat hij gewoon met deze vrouw wil blijven en nog een kind met haar wil! Hij heeft misschien weinig te zeggen over de beslissing qua adoptie, maar wel heel veel over wat hij in de toekomst met haar doet. Als je na dit alles met zo'n idioot als deze vrouw een kind wil verwekken, dan ben je niet goed snik!
Ik hoop het ook niet, maar het heeft toch een hoog The Bold-gehalte allemaal. Nu weten wij er het fijne niet van want we moeten afgaan op TS haar berichten, maar de "makkelijkheid" waarmee hier gepraat wordt over vreemdgaan, een kindje afstaan en daarna gewoon lekker samen verder leven alsof er niks gebeurd is... ik denk tijd voor een reality check voor zowel broer als schoonzus!
Ik las dat je broer bang is om haar kwijt te raken. Nou dat gebeurd sowieso. Als je schoonzus niet psychisch iets mankeert krijgt ze last van het feit dat ze haar kind weg heeft gegeven (als ze dat al doet). Vooral als ze weer een nieuw kind verwacht van hun samen en als ze door hebben wat het is om een kindje te hebben. Het gaat fout.. wat er ook gebeurd. Dus adviseer die broer van je te stoppen met haar. Gun haar haar kind op te voeden en zoek iemand die hij vertrouwd. Waar hij niet bang voor is om haar kwijt te raken.. want daar zit al iets niet goed ! Het lijkt me vreselijk als een tweede kind daar ook nog eens de dupe van wordt! :x
Dus eigenlijk moet het kindje bij een moeder blijven die het niet wil? En een stiefvader die het liever ook niet wil? Tja nee dat is een goede basis zeg. Is toch vreselijk als je bloed eigen kind voor je vent gaat? Denk oprecht dat ze het kindje een groot plezier doen. Al denk ik wel dat als ze eenmaal bevallen is ze het kindje niet kan afstaan.
Misschien heb je het dan niet helemaal goed geschreven of ik snap het gewoon niet..... Want er komt steeds terug dat zij hem 6maanden heeft laten geloven dat het zijn kind was. Maar ze is nu 6maanden zwanger en de uitslag van de DNA test hebben ze al een paar weken terug gehad(dus toen was ze toch minder ver...). Niet dat die paar weken uitmaakt qua liegen. Ook zeg je eerst dat ze gister het 2de gesprek hebben gehad bij het adoptie bureau en een paar reacties later dat je broer militair is en op uitzending is en je daarom niet met hem kunt praten. Nou weet ik niet wat die uitzending inhoud en hoe dat überhaupt werkt Oh en niet te vergeten dat er in je OP staat dat ze gister plotseling belde om langs te komen en dus ook zijn langsgekomen. Nogmaals misschien ligt het aan mij, maar snap het niet zo goed.....
Beter lezen, haar jongere broertje is op uitzending niet haar oudere broer dus. Ze waren gister in de buurt en kwamen op de koffie
Oké, ze hebben inderdaad een week of drie geleden die DNA test laten doen. (de precieze datum weet ik niet) Toen was ze misschien nog nét geen zes maanden zwanger. Ik weet het allemaal nog maar 1 week. vandaar de verwarring. Iemand vroeg me of ik nog andere broers of zussen had waar ik mee kon praten. Mijn broerTJE is momenteel inderdaad op uitzending. En mijn broer dus niet.
ff serieus!! bizar man, wat een situatie! lastig voor jou ook idd, het zal je maar overkomen... maar ja... je broer moet ( en wil) ermee verder, dus dat is dan zijn keuze... je zal het dan toch moeten accepteren, maar zou eerlijk gezegd ook ff niet weten hoe ik in jou situatie zou reageren op haar! sterkte!!
Wat een rot situatie voor jou ts. Ik ben blij dat het kindje ter adoptie afgestaan wordt. Alles beter dan deze twee. Snap oprecht niet hoe de moeder niet voor haar kindje wilt gaan maar het zo makkelijk ter adoptie af wilt geven. In zulk soort gevallen is het mooi dat er een keuze is voor adoptie. Want geen enkel kind zou bij zulke ouders op mogen groeien. Ik zou een hartig woordje spreken met mijn broer. Hem duidelijk maken hoe jij er over denkt en hem even met z'n neus op de feiten drukken. Daarbij zou ik haar nooit meer hoeven zien.
Vind het jammer hoe vaak er getwijfeld wordt aan de waarheid van dit verhaal. Meerdere mensen (waaronder ikzelf) hebben aangegeven uit een enigszins vergelijkbare situatie geboren te zijn... Uiteraard kan alles wat iemand op internet schrijft wel gelogen zijn, maar dit verhaal is helaas heus niet zo onwaarschijnlijk als het klinkt! Je hoort het alleen erg zelden omdat dingen zoals dit altijd in de doofpot gestopt worden (wat ongetwijfeld in dit geval ook zal gebeuren).