Daar ben ik inderdaad ook wel heel benieuwd naar. Er moeten toch heel wat reacties uit de omgeving komen of minstens wat stevige gesprekken?
Maar dat weet je niet eens.... Je hebt er nog geen fatsoenlijk gesprek over gevoerd. Misschien is jouw broer wel degene die deze beslissing heeft genomen, spelen ze mooi weer voor de buitenwereld en gaat je schoonzus eigenlijk kapot van binnen Nogmaals, ze willen een kindje, dus je schoonzus wil wel moeder worden. Ik moet de vrouw nog tegenkomen die haar, eigenlijk gewenste, kind na een bevalling kan afstaan. En je broer? Gaat hij haar bijstaan bij de bevalling? Wat een eikel is je broer eigenlijk zeg Als je kiest voor de relatie, die zo te horen al niet helemaal 100 is aangezien je schoonzus is vreemd gegaan, kies dan ook voor het hele plaatje of stop ermee.
Hoe kan het kindje niet gewenst zijn, deze vrouw wilde aan kinderen beginnen samen met haar vriend. Ok ze is nu zwanger van een ander en ik neem aan mentaal in orde, maar dat het ineens ongewenst is, lijkt me eerlijk gezegd sterk. Ben ook wel benieuwd hoe de opa's en oma's hebben gereageerd op dit bericht. Want die rekenen nu natuurlijk ook al een tijdje op een kleinkind.
Ben zo benieuwd hoe het straks gaat na de bevalling. Ik neem aan dat je broer en zij gewoon bij elkaar in 1 bed slapen en ook weleens knuffelen met elkaar. Ik ben ook 6 maanden zwanger en mijn man voelt volop de bewegingen van de baby, ziet mijn hele lichaam veranderen natuurlijk.. En dan brengt hij haar naar het ziekenhuis oid? Staat haar bij bij de bevalling? Om de baby vervolgens heel leuk samen af te staan omdat het is ontstaan uit een affaire met een andere man om vervolgens weer gezellig thuis verder te leven? Het is de baby van haar, in haar gegroeid.. Gegroeid in zijn vriendin waar hij van houdt? Zoiets kan gewoon niet goed gaan. In ieder geval zij en ik denk hij ook moeten hier straks wel een psychische tik van krijgen.
Ik weet het natuurlijk nooit 100% zeker, maar dat geloof ik niet. Mijn broer draagt haar op handen en mijn schoonzusje is nogal een Kenau die de broek aan heeft in huis. Zoals ik al zei is mijn broer heel onzeker over zichzelf en is doodsbang dat hij haar verliest en dat hij alleen blijft.
Lijkt mij wel echt dat de oplossing voor jouw probleem is om met ze in gesprek te gaan, en te laten weten wat je ervan vindt. Ja, dat is ongemakkelijk en leidt mogelijk(!) wel ertoe dat jullie elkaar niet meer zullen zien... maar nu loop je met die gevoelens rond en zal het altijd ongemakkelijk blijven als je ze (m.n. haar) ziet. Voor de rest van je leven dus (...mochten ze het zolang met elkaar uithouden). Ik zou het voor mezelf niet willen dat ik daar zo ongemakkelijk bij zit steeds als we elkaar zien, dat ik altijd zou opkijken tegen onze ontmoetingen etc. - geen idee wat er uit voortkomt als jullie gaan praten maar het is nog altijd beter dan ongemakkelijk zwijgen voor altijd, toch?
Echt ik weet niet wat ik lees.....zijn ze beide nou helemaal van de pot gerukt:x. Het gaat over een kind, niet over sokken!! Net zo makkelijk als zij doen over dit kind afstaan(als dit in werkelijkheid ook zo is) zo makkelijk zou ik ze beide eerst mijn ongezouten mening geven incl. de huid vol schelden en ze vervolgens zo mijn leven uit bonjouren. Ik zou ze nooit meer normaal aan kunnen kijken, of normaal met ze praten. Al helemaal niet als ze weer zwanger zou worden en daarna dus een kind samen hebben. Ik zou me nooit een houding weten te geven en het zou mij elke keer als ik ze zie enorm veel pijn doen en een onpasselijk gevoel geven. Wat jij kan doen....op zijn minst met hun praten. Jij en je familie zijn de enige die dat kind een stem kunnen geven. Wat ze daarna ook beslissen, jij hebt je mening, gevoel, gedachten erover uit gesproken.
ik krijg echt het gevoel dat zij haar kind afstaat door de druk van je broer, ook al zegt hij haar niet onder druk te zetten.. blijkbaar houdt ze ondanks haar ontrouw zó veel van hem dat ze zijn wens om niet met het kindje te willen leven heel serieus neemt.. ik zou eerder een heel goed gesprek met haar gaan hebben of ze dit wel echt wil! ook al is ze vreemd gegaan is ze ook gewoon een mens met gevoel hoor! als ze het hen 6 maanden niet verteld heeft was ze toch wel echt bang voor zijn reactie.. als ze echt het kind niet had gewilt had ze wel een vroege abortus gedaan.. toch?
Als ik het verhaal lees en dit nu, denk ik . Zij gaat dit nog veel vaker doen, en dan bedoel ik vreemdgaan. Je broer is beter af zonder haar. Ze is een kenau en neemt de beslissingen en hij is bang om alleen te blijven. Ze maakt daar dankbaar gebruik van. Wie weet wat ze allemaal gaat doen in de toekomst. Geen woorden voor wat zij heeft gedaan en wat zij heeft besloten. Arm kind Hoop dat het super ouders gaat krijgen! Want dat heeft hij of zij meer dan verdiend!
Dit dus, en ik zou eigenlijk toch wel in jou geval een 'schop'onder je broertje kont geven en ermee hopen dat je hem hier mee wakker schut. Ik zou toch wel aan je broertje duidelijk maken hoe jij je hier onder voelt en dat hij in een soort bubbel waarschijnlijk leeft wat gewoon simpelweg de realiteit niet is! Schut hem wakker, voordat het te laat is. Straks gaat haar kind weg voor adoptie, en gaan hun verder, zij word zwanger en dan? Grote kans dat ze dan de benen neemt misschien met hun kind...blijft hij echter met wat? Heel veel pijn en verdriet, en jij misschien met gevoel wat als..... Meid, maak je broer wakker!
maarre, DNA test in buik...., dure grap..... hebben ze zoveel geld? (vind het een vaag verhaal namelijk) heb alleen beginpost gelezen, dus als ik iets zeg wat al gezegd is, sorry
Wat een verhaal!...Wat verschrikkelijk voor jou dat het zo dichtbij je staat en je kunt niks doen..! Ik zou toch echt wel mijn mening eenmaal verkondigd willen hebben. Ik vind dat dat ook moet kunnen tegen je bloedeigen broer. Neem hem eens apart. En laat hem eens de andere kant zien van hun "o zo mooie plan".. Misschien dat jij hem dingen in kan laten zien, waar hij zelf misschien niet eens aan gedacht heeft..Sterkte in ieder geval...wat moet het moeilijk zijn, ook omdat je zelf pas bevallen bent.
Wat?!?! Ik heb echt geen woorden hiervoor.. Weet werkelijk waar niet wat ik moet zeggen.. Misschien is dit haar eerste reactie omdat ze je broer niet kwijt wil.. Maar even serieus als ze dit echt doorzet, dan is je broer zo weg denk ik! Wie wil re nu met iemand zijn die dr eigen kind weggeeft, alleen maar omdat het van 'de verkeerde' is..??? Overigens zeggen ze dat 1/4 van de kinderen een andere vader hebben dan aangenomen wordt dus uitzonderlijk lijkt dit geval me niet.. Maar daarom niet minder moeilijk! Jeetje zeg..
Geen idee wat zo'n test kost. Naar de kosten heb ik ze niet gevraagd. Hij vertelde alleen dat het heel kostbaar was en ze moesten er twee uur voor rijden. Vruchtwaterpunctie doen in het ziekenhuis en toen de punctie en het bloed naar het laboratorium brengen nog eens een uur verderop.