Ik denk dat je het jezelf te moeilijk maakt. Je kunt op zoveel manieren tijd met je kinderen doorbrengen en kleintjes zijn meestal niet zo veeleisend. Wat zouden zij graag met jou doen? Hier zijn de eerste paar dagen van de vakantie altijd "niks": ze willen slapen, hangen, lezen, hangen. Dat is het als ik ze dat gun, zijn ze daarna uitgerust en blij. Dus doe ik dat. Quality time is niet persé op pad of uit eten ofzo.. doe eerst iets simpels en móet niet zoveel van jezelf
Met kinderen in dezelfde leeftijdsfase herken ik dit heel erg. De oudste 2 maken altijd ruzie, oudste heeft een grote mond, L die constant de aandacht eist etc Ik maak tegenwoordig van te voren duidelijke afspraken.. Als we naar de ah gaan bijv om lekkere broodjes te halen.. ze hadden altijd ruzie wie er mocht scannen, het karretje mocht beet houden. Nu zeg ik voordat we weg gaan : C pakt de broodjes, N mag scannen en L heeft het karretje. Niks geen discussie, dit is hoe het gaat, punt uit. En het werkt dus als we nu ook maar iets gaan doen dan maak ik ook van te voren al de regels duidelijk. Er word niet vanaf geweken en er word niet onderling geruild van de door jou toebedeelde taak/opdracht. Wat ik overigens wel echt merk is dat ik ze tussendoor echt moet bezig houden. Mijn oudste leest bijv de menu kaart voor of ik vraag haar te zoeken naar een tosti ham kaas op de menu kaart. En vooral de oudste 2 zo veel mogelijk uit elkaar houden. Vooral voor mijn eigen rust
Ik lees nu de rest en denk bij mezelf.. jeetje meid laat die uitstapjes even lekker los. Bespreek met de kinderen wat ze willen gaan doen. Als ik dat vraag willen ze het liefste naar de speeltuin. En ja sommige dingen moeten nou eenmaal wel eens gebeuren, maar als je dan vervolgens ergens een hapje wilt gaan eten is het misschien handiger om te kijken of de kinderen daar wel zin in hebben. Als je dan 4x een chagerijnig antwoord krijg dan zou ik het voor gezien houden en lekker ergens een broodje halen en bijv gaan picknicken bij de speeltuin. een vakantie moet voor jou ook relaxt zijn. Je werkt genoeg en zo te lezen ben jij degene thuis die werkt? Probeer je vrije tijd dan zo in te delen dat je er van kan genieten. Doe soms eens dingen 1 op 1 of 2 op 2. Splits de tweeling op en ga met 1 van de jongens en 1 van de meiden wat doen. Dan krijg je vaak even een heel ander kind.
Ik blijf het proberen om de rollen en verwachtingen van tevoren duidelijk te maken. Maar ze houden nogal van het out of the box denken. Inmiddels laat ik de oudste twee achter in de dichtstbijzijnde speeltuin (de jongste jongen met gps horloge). Dat shopt ook een stuk rustiger.
Wij nemen de kinderen eigenlijk nooit mee uit eten of te winkelen. Ik vind het namelijk vrij logisch dat het voor een kind niet echt leuk is om lang stil te moeten zitten dus ik snap wel dat ze op een gegeven moment "vervelend" worden en dat is voor geen enkele partij prettig. Dus "uit eten" is naar de pannenkoekboerderij met speeltuin oid en winkelen hooguit boodschappen doen of echt voor hun winkelen. De rest vermoeien we ze niet mee. Dat komt wel als ze een stuk ouder zijn. Ze zijn nu bijna 10 en 7 trouwens.
Ja zo doen wij het precies ook. En nu opeens komt de tijd dat de oudste (bijna 9) zegt dat ze wel eens wíl winkelen.. dat is vroeg genoeg verder zo min mogelijk in winkelcentra.
Ik ben het eens met een aantal anderen. Als je kinderen bepaalde uitstapjes, zoals uiteten, niet aankunnen, waarom zou je jezelf of hun dat aandoen. Hier zijn wij ook een tijd niet uiteten geweest omdat de jongste dat gewoon 3x niks vond. Ging hij eten op de grond gooien, en ik had geen seconde rust. Tja, dan eet ik liever thuis. Nu is hij 5 en gaat het wel goed, maar voor hetzelfde geld had hij daar meer tijd voor nodig gehad. En dan zou ik ook eens kijken of je in dee situatie niet beter 1 op 1 uitstapjes kunt doen. Dan is de strijd tussen de kinderen weg en gaat het misschien al een stuk beter. Ook dat is iets wat hier veel gedaan wordt. Dat komt dan met name door het leeftijdsverschil, maar werkt uiteindelijk hetzelfde. Ik ga met de jongste bv naar de kinderboerderij en met de oudsten shoppen, lunchen, e.d. Naar de bioscoop met jongste naar een kleuterfilm, en met middelste dochter laatst naar een 12+ film geweest, etc. Ik maak ze overigens allemaal nog blij met de McDonalds, ook de 18-jarige
Ja inderdaad, mijn dochter van bijna 10 wil nu wel met mij "shoppen" (als in kleding voor haar kopen)
Herkenbaar kleding voor haar, de rituals, de bodyshop, boekhandel, speelgoedwinkel. Maar tis wel reuze gezellig
Uit eten met de oudste zou wel gaan, met de jongste is dat drama met deze leeftijd (1,5). Laatst wezen lunchen met de oudste en even kleding shoppen voor hem en zijn zusje, maar daar was hij al snel klaar mee dus shoppen of de stad in, doe ik liever alleen. @ ts kijk inderdaad naar wat de kinderen graag zouden willen.. En wanneer je alleen bent met de kinderen zou ik niet te moeilijk doen om een uitje ver van huis te zoeken. (Sowieso respect om alleen de deur uit te gaan met 4 kinderen) Ik zou dan ervoor kiezen in etappes te gaan, kijken welke kinderen het beste samen kunnen zijn en spelen en dan per 2 wat gaan doen ofzo? Tenzij je met 2 volwassenen bent, dan is er ook wat meer controle denk ik..
Dan kunnen uitjes die met allemaal niet goed lijken te gaan met 1 op 1 setting ineens wel heel leuk zijn. Een restaurant kan dan misschien bijvoorbeeld vervangen worden met een M bezoek. Maar ik denk dat een uitje vooral geslaagd is al iedereen het naar zijn zin heeft, inclusief de ouder(s). Het is een gedeelde ervaring tussen de deelnemers. Als ze rond kunnen rennen dan doet het er minder toe wat de anderen er van vinden, want dat lost zichzelf wel op. Wat beter mogelijk is op latere leeftijd. Maar imo is plezier veel belangrijker dan het uitstapje zelf. Het zijn verbonden momenten van plezier die het een extra dementie geven. Forceren helpt daarin niet.
Je moet inderdaad goed in het oog houden wat het doel is van de uitjes. Als het doel is om als gezin samen plezier te hebben, maar dat lukt niet buiten de deur, dan schiet je dus je doel voorbij als je dat wel forceert. Met zoon was uiteten een tijdje echt niet leuk, maar thuis aan de pizzarette was wel een groot succes. Of een hapjesavond voor de tv, is hier voor jong en oud een gegarandeerd succes. Resultaat: een gezellig etentje als gezin, maar dan gezellig thuis ipv stressvol buiten de deur. En 1 op 1 uitstapjes zijn ook heel waardevol. Is ook meteen een praktische manier om aandacht te verdelen tussen de kinderen.