2016...wat moet ik ervan zeggen.... Het is een roerig jaar geweest, net als 2015, 2014 en 2013... het enige fijne zo'n beetje dit jaar was mijn vakantie met mijn oudste zoon, 2 weken naar Turkije. Verder veel dieptepunten gehad, een pittige operatie, mijn zoon die 2 weken geleden met spoed geopereerd is, mijn man die bijna het hele jaar al in de ziektewet zit , voor mijn man was het dieptepunt dat zijn nichtje van 39 is overleden dit jaar, wat hij echt heel erg vindt, voor mij het overlijden van mijn vader in september. Ook al weet ik wel dat dit voor hem beter is, ik mis hem heel, heel erg Beide overlijdens hebben er hier flink ingehakt. Ik hoop dat 2017 toch echt een beter jaar gaat worden dan de voorgaande jaren.
Eindelijk een rustig jaartje gehad. Op heel rustig vaarwater gezeten, genoten van het jaar. Leuke vakantie gehad, leuke dagjes weg gehad en vooral genoten als gezinnetje. Enigste dieptepunt is het overlijden van mijn opa die de strijd tegen kanker heeft verloren. Hopen dat 2017 net z'n fijn jaar mag worden voor ons
Even heel praktisch: laat hem het ontslag aanvechten via de bond of het juridisch loket. Ontslag op staande voet houdt zelden stand. Echter, bij ontslag op staande voet heb je geen recht op WW dus aanvechten zodat het in ieder geval naar gewoon ontslag wordt omgezet.
Het was een roerig jaar maar ik kijk er niet heel negatief op terug. Naast de negatieve dingen stonden ook een heleboel positieve dingen. Ik ben dit jaar erg gekwetst door mijn broer en moeder en hier zo verdrietig van geweest. We hebben ook tijdelijk geen contact gehad. Maar dit heeft me ook erg sterk gemaakt. Het is enigszins uitgepraat en we hebben een erg gezellig eerste kerstdag gevierd. We hebben heel veel zorgen gehad over mijn oudste zoon die niet goed meekwam in groep 3. Hierdoor werd hij ook buitengesloten in de klas en zat soms echt slecht in zijn vel. Maar wat een doorzetter en topper is het! Hij doet nu groep 3 over, heeft leuke nieuwe kinderen in zijn klas en je ziet hem weer zo opbloeien. Het mooiste bericht voor hem was wel dat zijn zicht enorm verbeterd is. Hij was slechtziend (zou niet meer dan 35% zien met bril) maar de laatste meting kwam uit op 85%!!! Nooit verwacht en ineens een heel ander toekomst perspectief. Kan nog huilen van geluk als ik hier aan denk. Qua werk van mijn man is er ook veel gebeurd. Als zzp-er ingetreden in een maatschap waardoor er een rechtszaak is gekomen en een claim van de belastingdienst. Waar we van de zomer dachten aan een complete verandering en zelfs verhuizen naar de andere kant van het land, kwam er ineens een enorme verandering waardoor we nu kunnen blijven waar we zitten. De belastingdienst heeft de claim laten vallen en ze een status als ondernemer gegeven. Hopelijk gaat De maatschap waar hij zo hard voor werkt in 2017 datgene doen wat hij en de maten voor ogen hadden. Vandaag te horen gekregen dat het met de oma van mijn man niet goed gaat en is opgenomen in het ziekenhuis. Ze is in de 90 en wil zelf al jaren er niet meer zijn. Verdrietig voor ons maar voor haar ook een verlossing. Er is weer genoeg gebeurd, zowel negatief als positief! Maar ik zie nu vooral de positieve dingen
Een fijn jaar! Een jaar waarin ik vooral heb genoten van mooie dingen: fijne vakanties en weekendjes weg, uitjes met vriendinnen.. Een jaar zonder dit keer grote veranderingen zoals kindje,nieuw huis ofnieuwe baan. Gewoon een kabbelend jaar waar ik naar op zoek was Mooie vriendschappen, financieel goed, allemaal gezond, goed huwelijk. Het enige was mijn gezondheid: pfeiffer gehad en lage weerstand met veel griep en daarnaast is m'n gewicht net te laag wat zorgt voor klachten en ik krijg het maar niet echt omhoog (al komt dat nu vast goed) En als klap op de vuurpijl weer zwanger. Hopelijk met een gezond mooi kindje in juli 2017...
Wat klinkt dat ontzettend verdrietig en hopeloos. 😥 Heb je dan echt helemaal niks of niemand waar je plezier of geluk uit haalt?!
Absoluut dit. Ontslag op staande voet kan niet zomaar dus zeker aanvechten als je vriend idd ergens ingeluisd is.
2016.... Een jaar van gebroken dromen, keiharde realiteit. Maar wel met weer een prachtige hoop voor de toekomst...En ook weer daarbij een bepaalde dosis angst.... Het voelt dubbel, maar zoals altijd laat ik het positieve overheersen en deal ik koel en bedachtzaam met alle shit. En neem af en toe mijn momenten om even in een hoekje te janken als dat nodig is...
Ons jaar begon met de geboorte van ons kadootje. Het jaar kon niet beter beginnen! Al heb ik het ook moeilijk gehad. Moeilijk met de verandering en vooral heel moeilijk met mijn hormonen. Na 10 jaar knokken tegen hormonen nu aan de SSRI en het gaat geweldig! Iets waar ik niet meer op durfde hopen. Er komt eindelijk weer een beetje rust in de tent, heerlijk. Met onze kinderen gaat het ook goed. Eindelijk! Onze oudste heeft ADHD en we hebben wat afgetobt. Voor het eerst lijkt ze haar rust te hebben gevonden. Een geweldige juf, waar ze een goede klik mee heeft en het gaat heel goed op sociaal gebied en op het leervlak. Ook op zakelijk gebied gaat het voor de wind. We hebben een eigen winkel en het loopt hartstikke goed. Ons jaar was dus eigenlijk hartstikke goed! Voor 2017 hoop ik vooral op heel veel rust.
Dank je! Gaat hij inderdaad doen! Ontslag op staande voet na 2 maanden aan het lijntje gehouden worden is volgens mij ook een beetje vreemd, al is hij ambtenaar en werkt het daar geloof ik anders en valt het onder plichtsverzuim geloof ik.
Het was een jaar zoals altijd, met groot verlies, groot geluk , klein verlies en klein geluk. Van een traan en een lach. Roerig zoals altijd. We genieten van de kleine dingen samen en nu even van een ontzettend groot wonder wat ons is mogen overkomen.. maar wat ik nog steeds niet echt geloof
een mooi jaar gezond en gelukkig heerlijke vakanties en weekendjes weg gehad vooral genoten van mijn mooie gezin
Het is jullie ook zo gegund. Had je de laatste maanden gevolgd en was zo blij voor je. Ook al ken ik je niet
2016 was een geweldig en bizar jaar! Mijn zwager die uit behandeld was voor kanker is op nieuwjaarsdag gestart met een nieuw medicijn wat maar 6 maanden zou werken, ondertussen gaat hij nieuwjaarsdag 2017 ook gewoon meemaken. Het jaar waarin mijn dochter voor het eerst op de ski's stond. Mijn nicht onverwacht wereldkampioen is geworden en waarin mijn zoon in groep 3 al verder bleek dan menig kind in groep 4. Maar ook het jaar van de heerlijke vakanties en weekendjes weg. Van genieten met het gezin in ons huis in Spanje tot feesten bij het EK in Frankrijk (uiteraard zonder de kinderen). En hoe bizar wil je het maken? Tijdens het EK in Frankrijk een engelse kennis tegenkomen is al toevallig. Vervolgens 3 weken later tijdens de zomervakantie in Frankrijk zijn broer tegen komen, en later tijdens een voetbalwedstrijd in Nederland ze allebei. 😂 Ook kom ik de laatste maand op verschillende luchthavens ook elke keer bekenden tegen, iets wat ik nooit gehad heb. Daarnaast heb ik ook mijn 'vrienden' leren kennen en ben er dus ook wat kwijtgeraakt. Ik heb mij verbaasd over het feit dat volwassenen jaloers kunnen zijn op het internationale succes van een kind. (Dit ging kortweg gezegd zover dat er politie aan te pas moest komen). Mijn dochter ging voor het eerst naar school, dat was ook wel even een slik momentje. Maar ik mag toch wel zeggen dat 2016 voor ons een geweldig jaar was! Hopelijk wordt 2017 net zo goed, want beter gaat waarschijnlijk niet lukken.
Ik kijk terug op een heel mooi jaar! Verhuisd nieuwe baan wondertje drie op weg. Ja ik denk dat ik kan zeggen dat mijn 2016 een schitterend jaar geweest is!
Na het turbulente 2015 dacht ik dat we dit jaar in rustiger vaarwater zouden komen. Genieten van de kinderen. Genieten van ons nieuwe huis. Genieten van het feit dat de jongste minder huilde. En we zijn in september getrouwd na 20 jaar samen zijn! Helaas werd mijn vriend ernstig ziek. Hij heeft meerdere malen op het randje van de dood geleefd. De bruiloft zoals bedoeld is afgeblazen, maar we zijn nog wel getrouwd. Voor het geval hij het niet zou overleven. Het huwelijk is twee maal uitgesteld, omdat mijn vriend (man, ik raak er niet aan gewend) te ziek was. Op het moment ziet het er oké uit, maar ik houd mijn hart vast voor 2017. Dit was het engste, naarste en pijnlijkste wat ik ooit heb meegemaakt.
Jeetje, wat heftig! Ik hoop dat het snel beter met je man gaat en jullie echt kunnen gaan genieten als gezin. OT: Voor mij was het jaar okee. Nieuwe functie, met betere werktijden. Man een nieuwe baan waardoor we er financieel op vooruit zijn gegaan. Zoontje gelukkig gezond. Maar omdat hij nog steeds niet slaapt, ben ik altijd moe. Zit niet lekker in mijn vel en denk echt dat het slaaptekort daar een groot aandeel in heeft. Hopelijk heeft zoon het in 2017 door hoe fijn het is om de nacht door te slapen!