Ik kan me alleen maar gelukkig prijzen. 2013 is een super jaar voor ons geweest. Ons mannetje is in juni geboren, we waren in 2013 1 jaar getrouwd (en zijn supergelukkig samen), ik mocht bij mijn huidige baas parttime blijven werken na mijn zwangerschap, alle dierbaren nog dicht bij ons! Uiteraard ook dieptepunten zoals het faillisement van het werk van mijn man, maar als ik dan zie hoeveel mooie momenten we hebben gehad, dan kan ik alleen maar heeeel gelukkig zijn.
ik kijk ook niet zo goed terug op 2013 redelijk veel tegenslagen gehad , maar laat 2014 dan maar een topjaar worden
@MamaChantal: Hele dikke knuffel en heel veel sterkte voor jou!! Voor ons waren er gelukkig ook veel mooie dingen, zoals hoe m'n dochter zich weer heeft mogen ontwikkelen. Maar er was toch ook wat verdriet. Wat uiteindelijk overheerst is dat het het jaar was waarin we weer zwanger hadden moeten worden, maar verder dan een bbz kwamen we helaas niet.
Klinkt alsof 2013 voor de meesten toch echt een jaar vol ongeluk was.. Een echt 13-jaar. 14 is het dubbele van 7, het nummer wat voor geluk staat, dus dat móét wel een jaar met heel veel positieve dingen worden. Dikke knuffel voor jullie allemaal!
Ach chantal lijkt me zo moeilijk voor jou..... Ik hoop dat je 2014 weer een beetje geluk mag proeven en dat het het leed van het verlies van je dochter ietsje kan verzachten...... Ik moet nog vaak aan je denken als ik je 'tegenkom' hier.... Een hoogtepunt is dat ik besloten heb te stoppen met werken......vanwege bekkenklachten zoveel pijn dat ik nu blij ben mijn leven in mijn eigen tempo te kunnen leven..... Een dieptepunt, maar tegelijkertijd een hoogtepunt is de stilgeboorte van onze derde dochter na 18,2 weken zwangerschap. Supertrots, maar helaas mocht ze niet bij ons blijven. Wij gaan 2013 uit met een flinke fles likeur en we zullen zien wat 2014 ons brengt......
Genoeg hoogtepunten, veel gedaan, veel concerten, verhuisd naar de UK, veel fijne mensen leren kennen. Eindelijk over een aantal van mijn angsten heen gekomen. Dieptepunten; t bedrijf van mijn man dat stopte, geen baan kunnen vinden, kinderen die het slecht op school deden, niet goed in hun vel zaten.
mijn allermooiste jaar door de geboorte van ons wondertje en al die minpuntjes van dit jaar vallen dan in het niets
Hier wel een heel goed jaar. Ik durf het haast niet neer te zetten wanneer ik alle andere berichten lees. We hebben geen bijzondere hoogtepunten gehad maar met ons gezin gaat het heel goed. We zijn gezond. De jongste is een geweldig en lief kind. Mijn andere 2 kinderen doen het geweldig op school. We hebben allebei een baan,geen schulden en zijn gezond. Misschien erg saai allemaal maar ik teken voor nog zo'n jaar. Naar mijn idee hebben wij al een aantal jaren geleden ons portie wel gehad. Wat wel echt een dieptepunt was maar mij niet persoonlijk aangaat.Is dat een medeleerling van mijn kinderen hun school afgelopen maart plotseling op 8 jarige leeftijd is overleden.Dit heeft veel emoties en tranen laten vloeien op school.Moeder ken ik omdat zij invalkracht is op de school.Ik denk dagelijks aan de ouders en broer van dit meisje. Iedere dag ben ik weer dankbaar voor mijn gezonde kindjes.
Dieptepunten; druftbuien van zoontje omdat hij ziek was maar niet werd gehoord door de dokter Constant gezeur mer schoonouders, daardoor al bijna het hele jaar een boze man en dus een flinke dip in onze relatie Hoogtepunt; weer aan het werk gegaan Operatie van zoontje en daardoor een positief effect op zijn ontwikkeling en gedrag Mijn man die vandaag tegen zijn ouders is opgestaan en eindelijk compleet coor zijn gezin heeft gekozen, ondanks het verdriet wat hij daarvan zal gaan hebben!
Ik heb wel een goed jaar gehad. Ben weer gaan werken op een kwekerij voor 22 uur en ben daar helemaal op m'n plek ik kan er sowieso blijven tot aug 2014 en hoop natuurlijk dat ik daarna ook nog kan blijven. Ik ben hierdoor ook een beter moeder geworden en kan meer genieten van John John gaat naar de psz en dat doet hem zo goed Minpuntjes waren, dat het met m'n man slechter gaat (ernstige botontkalking) gelukkig door meds is de pijn te onderdrukken, maar wel veel gerommel gehad met de meds. En ik heb ruzie met m'n broer en zie en spreek hem niet meer sinds 14 okt, 2e kerstdag zal ik hem weer zien, ben benieuwd hoe dat zal zijn
Prima jaartje. Geen grote problemen geweest. Een rustig jaar kan ik wel zeggen. Het komende jaar ga ik positief te gemoed.
Op 1 februari hebben wij elkaar het Ja woord gegeven, de dag erna kreeg hij te horen dat het niet goed ging met het bedrijf en dat er mensen uit moesten. Gelukkig kon mijn man er in eerste instantie in blijven. Paar weken laten kreeg hij te horen dat er een reorganisatie plaats ging vinden en hij moest er toch uit. Dit heeft ons best veel verdriet gehad. Ik was op dat moment zwanger en zou over 2 maand moeten bevallen.. en dan zit je allebei opeens thuis! op 22 mei zijn wij trotse ouders mogen worden van onze zoon Ivan. Ons geluk kon niet op! Tot onze verbazing kreeg mijn man in de kraamweek een telefoontje dat hij tijdelijk (voor 3 weken) aan de slag kon bij een bedrijf waar wel heel graag zou willen werken In die 3 weken heeft hij het naar zijn zin gehad, en andersom volgens mij net zo.. want hij mocht er komen werken! Wauw wat waren wij blij, ons geluk kon niet op! Doordat hij daar aan de slag kon had ik de kans om fulltime voor ons zoontje te gaan werken. Nu werk mijn man inmiddels al weer zo'n 7 maand voor het bedrijf, hij is overgeplaatst naar een andere afdeling (meer verantwoordelijkheid) en is hij begonnen met een opleiding. Al met al ziet het er dus goed uit. Enigste nadeel is dat het via een uitzendbureau is... but who care's ??
Ik kijk heel erg uit naar 2014. Het voelt als een opluchting dat 2013 voorbij. Dochterlief heeft een onrustige start gehad en dat heeft doorgewerkt to ver in 2013. Ik heb me vaak onbegrepen gevoeld door familie en vrienden en ben er achter gekomen dat je er in het leven toch vaak alleen voor staat. Voor 2014 hoop ik op rust en genieten.
Hoogtepunt is toch echt wel de spontane zwangerschap! Ik moest minimaal 30kg afvallen voordat we geholpen zouden worden. Na -17kg, totaal onverwachts toch zwanger <3. En tot nu toe gaat het super! (Al ben ik wel al 8kg aangekomen..) Mijn man is ook nog eens een niveau gestegen in zijn werk, en gaat nu waarschijnlijk nog een stapje hoger. Dieptepunt is dat we op dezelfde dag van de positieve test, de levensverwachting van mijn man's oma gehoord hebben. Ze maakt waarschijnlijk haar eerste achterkleinkind niet mee Dat zal dan de derde grootouder in 2-3 jaar worden, dan houden we er nog maar 1 over
Hoogtepunten: Geboorte van mijn lieve dochtertje, nieuwe leuke baan, nieuwe baan man dieptepunten: schulden pff..
Ik heb met de jaarwisseling geroepen: DIT wordt MIJN jaar! Ik ga keuzes maken. En zo geschiede.. hoogtepunten: - Therapie gevonden voor mij en mijn zussen en gisteren succesvol afgerond. We mogen trots zijn op onszelf :-D - mijn middelste zus op zichzelf geholpen na een jaar bij ons te hebben gewoond - Jeugdzorg ingeschakeld voor mijn jongste zus - Sinds mei weer aan het werk na bewust thuismoederschap - Goede uitslagen met betrekking tot de afwijkingen van mijn dochter: Hart top hersteld, geen blaas/nierafwijking, anusatresie goed geopereerd (moesten zindelijkheid afwachten), rug gaat nagenoeg goed. Kinderarts wil ons pas over een jaar terugzien! - besloten terug te verhuizen naar ons geliefde dorp (dit gaat spelen in 2014) - getrouwd! En allemaal lieve mensen als getuige Dieptepunten: - Bewust afscheid nemen van mijn moeder en een contactverbod via de politie laten afdwingen. Een van de moeilijkste dingen die ik ooit heb moeten doen.. Het was een hectisch en bewogen jaar. Een jaar waarin ik dingen heb gedaan die de rest van mijn leven hebben veranderd. Maar 1 ding weet ik zeker: Ik ben gelukkig! Volgend jaar heb ik als doel: Rust in de tent crieeeren.