Maar een eetstoornis heb je niet bij geboorte. Wat bij ADHD en ASS wel is. Iedereen kan dat krijgen. Ook na jaren, ook uit het niets. Ook een schijnbaar gezond kind zonder bekende eetstoornissen kan er ineens 1 ontwikkelen.
Uitzonderingen zijn er altijd toch? Ik heb het over de meeste kinderen waarbij de oorzaak gewoon vaak zit in een dynamiek tussen ouder en kind. Rot als jouw ervaring anders is en dat het dus niet zo simpel was ik jouw geval. Maar dat is meer een uitzondering dan een regel.
Mijn opmerking kwam doordat jij wees op het intuitieve eten van kinderen. Ik ben idd van mening dat kinderen heel goed weten wat ze wanneer willen en dat je dat best een beetje vrijer kan laten. Ik ben er zelf redelijk makkelijk in. Misschien ook uit noodzaak, we hebben hier allemaal redelijk andere behoeftes. Ik denk ook dat het voor tussendoortjes bijvoorbeeld heel makkelijk te regelen is om kinderen meer vrijheid te geven. Voor ontbijt en lunch is het ook helemaal niet zo lastig. Misschien met avondeten dat het moeilijker wordt, dat is misschien maar net hoeveel tijd je daar aan wilt besteden.
Ik kan hier dus echt niet bij. Als een kind om 2 uur geen trek heeft in een tussendoortje maar drie kwartier later wel, waarom zou je dan zeggen: nee mag niet. Dan geef je toch gewoon dat tussendoortje dan? Jij eet toch ook niet als je geen trek hebt en als je drie kwartier later wel trek hebt dan ga je toch ook niet wachten tot het avondeten?
Ik vind het juist raar om wel dat tussendoortje te geven als ze dat willen. Als m’n kinderen vlak voor het eten trek hebben in een tussendoortje en ze krijgen dit, dan eten ze het avondeten echt niet meer. De tijden zijn dus gebaseerd op wat er ongeveer tussen moet zitten om eet drang op te bouwen. Door zo’n ritme gaat het lichaam zich vanzelf ook aanpassen aan eten.
Vlak voor het eten is iets anders, maar in het voorbeeld gaat het om 2 uur in de middag oid. Het verschil tussen 2 uur en kwart voor 3 is niet zo groot dat je daar nou een heel probleem van zou moeten maken.
Nee natuurlijk niet. Zo’n 3 kwartier maakt niet uit en daar is zeker ruimte. Maar vaak zie je dat kinderen een maaltijd weigeren en vervolgens snel het tussendoortje vragen. Ouders geven dit dan juist omdat ze niet gegeten hebben en bang zijn dat hun kind om komt van de honger. Mijn zoontje houdt niet van brood, dus weigert hij dit om vervolgens een half uur later fruit te vragen. Als ik hem fruit ga geven op dat moment leert hij dat hij beter zijn brood kan weigeren want daarna krijgt hij iets wat hij wel lekker vindt. Het gaat wat mij betreft niet om hele strikte tijden, maar time windows / voedingsmomenten over de dag heen waarbij niet gecompenseerd kan worden voor een maaltijd weigeren.
Mijn kinderen bepalen grotendeels zelf wanneer ze eten. Ze kunnen prima zelf een koekje of een stuk fruit pakken namelijk, daar hebben ze mij niet voor nodig (oké, soms een appel schillen, maar dat kan prima tussendoor). Ze reguleren de hoeveelheden ook heel aardig (oké, de oudste (inmiddels puber ) eet liefst op onlogische tijdstippen en zo ongezond mogelijk, maar dat hebben wel meer kinderen van haar leeftijd ) en zo lang dat zo is, zie ik er geen probleem in. Ze weten dat ze bv. om half 5 geen tussendoortje meer moeten nemen ivm het avond eten. Het is hier dus niet ipv een maaltijd, maar ernaast. Altijd al geweest. Ipv brood hebben we wel altijd alternatieven in huis trouwens. Of ze nu ipv een boterham een wrap ofzo eten maakt mij niet uit.
Ik ben dan weer benieuwd waarom je wilt dat je zoontje brood eet als hij er niet van houd? Fruit is toch ook prima met iets van yoghurt of kwark erbij of misschien een paar crackers? Hier overigens ook wel redelijk vaste momenten/tijden, ook omdat de kinderen dat nu zelf nog prettig vinden. Maar soms komt de oudste ook uit school en zegt hij, ik hoef nu nog even niks en eet zn tussendoortje dan wat later. Maaltijden zijn hier wel gezamenlijk op vaste momenten. In principe eten wat de pot schaft, maar inmiddels ken ik ze goed genoeg om te weten waar ze echt niet van houden en geef ik er soms wat anders bij. Bij iets nieuws doe ik dit niet. Afgelopen week aten we voor het eerst (dat hun het mee aten) kip kerrie. Ze begonnen allebei gelijk te piepen toen de pannen op tafel stonden. Uiteindelijk gingen ze toch proeven en aten ze hun bord leeg en vonden het nog lekker ook. Natuurlijk hier en daar wat groente eruit gevist, maar dat maakt me niet uit. Gaat overigens echt niet met alle 'nieuwe' gerechten zo hoor.
Het gaat hem niet zozeer om het brood, want hij is in principe gewoon gek op brood. Als lunch is hij er dol op. Maar als ontbijt houdt hij er niet van. Als ik hem crackers oid aanbied krijgen we hetzelfde. Hij weigert. Hij wil dan alleen fruit (met name een appel) omdat fruit echt z’n lievelings is. Fruit alleen vind ik geen ontbijt en kwark of yoghurt eet hij niet. Hij hoeft zijn brood niet te eten. Maar hij krijgt geen fruit, fruit is als tussendoortje. Mijn voorbeeld was meer om te illustreren hoe het bij kinderen werkt dat ze dingen gaan weigeren omdat ze weten dat er een alternatief komt wat ze beter uit komt. Ik wil mijn kinderen leren gevarieerd te eten en niet alleen maar wat ze het aller lekkerst vinden. Anders eten we elke dag alleen appels en pasta met rode saus.
Het één sluit het ander niet uit. Ik denk dat mijn kinderen binnen hun selectieve lijstje behoorlijk gevarieerd eten. Ik blijf er bij dat het in de meeste gevallen vanzelf goed komt.
Haha mijn zoontje wil het liefst een appel als ontbijt, tussendoortje, lunch én avondeten als hij de kans krijgt.
@Chechi: klinkt heel mooi, dat ‘stop met onderscheid maken tussen gezond en ongezond’. En dan zijn ze 4 en mogen ze naar school. Zie dit dan nog maar eens tegen te houden…
Ja enorm zonde hoe dat daar gaat. Zeker voor kindjes die geneigd zijn om ongezond te willen eten. Helaas werkt het gewoon zo dat ongezond eten dan nog extra interessant wordt. Maar goed, als ouder kun je zoveel mogelijk een goede basis in de eerste 4 jaar neerleggen door die strijd iig niet aan tafel aan te gaan.