Ik heb rijangst waardoor ik dus ook niet meer in de auto durf te rijden. Toen ik ooit voor rijlessen ging vond ik het al niks bleef onzeker en durfde ik niet goed en was ook pas de 4e keer geslaagd. Daarna wel geprobeerd maar van korte duur, omdat er van alles mis ging, auto sloeg af en schoot naar voren tegen een aanhanger aan, draaide een weg in waar ik moest keren en dat lukte niet goed etc en toen gestopt omdat ik het gevoel had dat ik er niks van kon. 3 jaar geleden opnieuw rijlessen durven nemen omdat ik zo graag net als ieder ander ook graag ergens heen zou willen rijden zonder afhankelijk te zijn van iemand. Ik heb toen ook ruim een jaar weer gelest ondanks dat ik dus mijn rijbewijs wel al had. Ook daar bleef ik geregeld onzeker en gespannen. De instructeur had uiteindelijk gezegd om er mee te stoppen en dat ik het zelf moest oppakken door te oefenen. In het begin deed ik dat wel met mijn partner maar alleen heb ik nooit gedurfd. Toen ik zwanger werd ging ik op het einde ook minder oefenen en ook daarna kwamen de smoesjes of stelde ik het uit en kwam het er niet van. omdat er weer te lang tussen ging zitten durf ik weer niet in de auto te rijden. Nu dus al weer ruim 2 jaar geen auto gereden Ik baal hier ontzettend van. Wat zou ik kunnen doen? Om weer heel veel rijlessen te volgen kost een hoop geld en dat heeft vorige keer ook niet geholpen. Ik kwam via de anwb rijzeker training tegen zou dat iets kunnen zijn? of iets anders waar je over je rijangst heen kan komen?
ai lastig is dat he! Ik heb een iets andere ervaring maar deels vergelijkbaar. ik heb in 1998 mijn rijbewijs gehad, jaren gereden vond het ook leuk. toen agv een aantal dingen angst gekregen. toen enkele jaren helemaal niet gereden. Ik ben toen heel voorzichtig in de buurt begonnen met oefenen toen ik eenmaal 2 kinderen had (vond het toen heel onhandig). Ik zou dus zelf beginnen met in een rustige buurt simpele rondjes rijden. Toen heb ik een jaar of vijf alleen lokaal (geen snelwegen ed) gereden, totdat ik het vorig jaar beu was dat ik niet ver weg kon komen. Toen een stuk of 8 lessen gehad speciaal voor snelweg en nu gaat dat weer best ok. Ik moet wel zeggen dat ik wel veel rijervaring had, goed kon rijden en ook best wat jaren zonder angst heb gereden. voor mij zat er dus redelijk snel weer verbetering in. In jouw geval zou ik beginnen met alleen in de buurt rijden. Denk wel: als je dit ECHT wil, zul je er tijd en energie in moeten steken. Ook als je rijlessen zou nemen, moet je ertussen en erna het blijven oefenen anders heeft het weinig zin (net als bv met logopedie of fysiotherapie). Het vergt dus veel inzet en een stukje discipline! Maak een schema voor jezelf: begin met een stukje alleen in de straat, doe dit 2x 5 min oid in de eerste week, daarna uitbreiden. Pas het schema steeds zodat je steeds iets verder komt zonder dat het te overweldigend wordt. zet hem op!!
Ooit overwogen om in een automaat te gaan rijden. Dat is echt een stuk relaxter. Niet schakelen, motor die niet afslaat. Geen hellingproef.
Ik had ook rijangst (wel minder dan jij). Toen ik mijn zoon moest gaan brengen/halen naar het medisch kinderdagverblijf, heb ik een automaat gekocht, bij mij scheelde dat echt heel veel, je hoeft niet meer bang te zijn dat je auto afslaat en kunt je beter op het rijden zelf concentreren. Mijn rijangst is uiteindelijk redelijk overgegaan, hoewel autorijden nooit mijn hobby zal worden. Ik rijd nu op schooldagen 80 km per dag zonder angst. Als ik naar een onbekende plek moet, voelt het wel licht ongemakkelijk, ik denk niet dat ik dat ooit helemaal kwijtraak.
Dit soort opmerkingen helpen niet en slaan nergens op. Mensen met een angst moet je serieus nemen. @ts hier ook zeker 10 jaar niet gereden, ook geen rijervaring opgedaan na mijn rijbewjjs te hebben behaald. Enirme rijangst. Tot ik echt een auto nodig had. Heb ik een paar lessen genomen. Toen in de buurt naar een leeg terrein laten rijden. Daar geoefend. Toen alleen in de buurt gereden. Daarna steeds iets verder weg. Nu rijd ik wel in onze stad maar de snelweg durf ik nog steeds niet. Het is al heel fijn dat ik met de auto kids kan brnegen/ophalen, boodschappen doen, naar het centrum kan etc. Doe dit denk ik nu een jaar of 5 zo. Wie weet neem ik nog eens rijlessen voor de snelweg maar de angst daarvoor is nu gewoon nog te groot dat ik het niet verantwoord vind.
Hier kan ze natuurlijk wel wat mee. Mijn hemel zeg! Doeslief Ze geeft aan dat ze onzeker is, dan is zo'n reactie als dit juist degene die blijft hangen. Probeer met je partner, of iemand die je vertrouwd op een rustig terein rondjes rijden, om weer feeling te krijgen. Lijkt mij fijner werken, dan naast iemand die je niet kent. Succes, lijkt me erg rot..
Ik herken het zelf niet, want tuf overal wel naar toe, maar de tip van een automaat vind ik heel goed! Mijn schoonmoeder durfde hierdoor ook meer. Zou het helpen als je eens op een verlaten terrein oefent, desnoods eerst met partner en later zonder maar dat hij ergens buiten blijft staan, zodat hij wel in de buurt is. Als dit goed gaat uitbreiden naar stukjes in/rondom je eigen wijk.
Precies dit! Mijn moeder is pas op latere leeftijd gaan lessen, en na de vijfde mislukte rijexamenpoging stelde de instructeur voorzichtig voor het eens in een automaat te proberen. Ze is toen geslaagd en heeft jarenlang happy in de automaat gereden.
Waarom wil je eigenlijk rijden? Omdat het écht nodig is, of alleen omdat de maatschappij dat nou eenmaal van je verwacht? Ik heb ook niks met autorijden. Angst is een groot woord, maar fijn lijkt het me ook niet, ik zou er bovendien ontzettend overprikkeld van raken. En ik heb dan ook niet eens de moeite genomen voor lessen. Maar ik merkte dus vaak dat men het maar raar vond dat wij autoloos door het leven gaan, vandaar mijn vraag hierboven.
dit!! Het geeft je denk ik meer zekerheid als je minder handelingen hoeft te doen! En veel oefenen! Weet je waardoor je zo onzeker bent? Heb je daar in andere vlakken ook last van? Misschien kun je daar ook aan werken.. Soms wordt je na mate je ouder word ook wat minder onzeker, en zie je dat je het wel kunt. En geeft dat ook weer meer vertrouwen.
Mijn moeder heeft daar ook last van, heeft toen wat lessen gehad en een automaat gekocht en dat hielp iets. Maar ze moest wel minstens 1x per week rijden anders werd de drempel te hoog.. Net als nu, ze heeft al in geen maanden gereden en overweegt nu hypnose therapie.
Mijn eerste gedachte was ook ga automaat rijden. Dan hoef je je niet te focussen op afslaan, hellingen etc.
M'n zus had ook weinig met autorijden, maar een automaat heeft haar wel geholpen. Nog altijd rijdt ze niet veel en graag, maar als het nodig is, lukt het wel. Ik hoop dat je iets vindt waarmee het gaat lukken, ik vind autorijden echt heerlijk om te doen en het geeft je ook veel vrijheid als je zelf overal heen durft te rijden.
Bedankt voor de reacties! Met een automaat nog nooit gereden en dan zouden we een 2e auto moeten nemen omdat ik niet weet of dat mijn angst verminderd zou ik het misschien toch ergens moeten testen. Het lijkt mij fijn dat ik zelf naar sommige mensen kan ipv hun steeds hier of dat met openbaar vervoer een stuk langer is. Of als mijn dochter jarig is dat we een auto extra kunnen lenen voor een kinderfeestje ipv dat oma mee moet rijden. Of dat ik idd een keer een boodschap kan doen ipv door de regen op de fiets. Of een keer een uitje met mn dochter als vriend keer niet kan. Eigenlijk om zoveel redenen lijkt het mij fijn. Maar die drempel ligt zo hoog om weer te oefenen. Mee rijden vind ik opzich niet eng alleen soms wel in de bochten bij een hogere snelheid bijv een afrit.
Wat ontzettend rot en vervelend! Ik ben ook pas de vierde keer geslaagd en heb veel angst en onzekerheden gehad. Ruim 200 lessen gehad. Het was niet dat ik het niet kon, maar ik durfde het gewoon niet. Een automaat zag ik ook niet zitten, weer wennen aan iets nieuws. Bij mij hielp echt, rijuren maken. Wennen aan de auto, de omgeving. Nu rijd ik wel snelweg..maar niet verder dan 30km.
Ik heb ook rijangst... toen 5 jaar geleden mijn beide ouders ernstig ziek werden moest ik wel gaan rijden om hen naar doktersafspraken te krijgen. Ik heb toen rijlessen genomen bij een rijschool gespecialiseerd in rijangst (ik had toen al 10 jaar mijn rijbewijs) met de instructeur reed ik van huis naar mijn ouders en naar het ziekenhuis, net zo vaak tot ik er vertrouwen in kreeg. De rijles was ook in een automaat. Ik heb daarna zelf een automaat gekocht. Het is een poosje best aardig gegaan met rijden, maar nu met corona is het weer een probleem geworden; ik werk thuis, we hoeven nergens heen, dus ik rij veel te weinig, mijn auto staat stil. Het is gewoon irritant dat het altijd bij je blijft en nooit verdwijnt. Maar ik vind wel dat ik het voor mezelf moet doen en niet voor de sociale druk... met kinderfeestjes kun je ook best ouders vragen zelf te rijden, dat lijkt me nou geen reden om je zelf te dwingen 2x p jaar te gaan rijden.
@MSL12 watbik vergeten ben te zeggen.. rijd/oefen op zondagen. Ik ging om 8 uur s ochtends altijd even rijden. Doodstil op straat maar kon zo wel wennen aan de auto en alles op mijn gemakje proberen. En dan naar een supermarkt waar het nog rustig was en dan weer naar huis rijden.