Vorige week is m'n schoonvader gecremeerd. Gisteren met z'n alle. Bij m'n schoonmoeder gezeten en gegourmet. Tijdens het eten nog de ellende van de afgelopen jaren besproken. Vanaf 2005 hebben we al non stop met kanker en overlijden daardoor te maken. Eerst mijn moeder, daarna mijn vader en daarna dus mijn schoonvader. Allemaal aansluitend op elkaar. Dus we spraken uit dat 2013 goed zou worden zonder ellende. We hebben 7 kutjaren gehad en nu komen de 7 goede jaren. Om kwart voor twaalf haal ik de kids uit bed, ik kijk m'n man aan en zeg: o nee hè, volgens mij krijg ik weer een aanval! En het was de heftigste tot nu toe. Naar de hap geweest en een spuit en zetpillen gekregen. Man man wat een leuk begin van het nieuwe jaar. Hele nacht opgezeten en nu ben ik uitgeput en heb ik napijn. Had hiervoor al een afspraak staan bij de ha volgende week dinsdag. Hij gaat er maar wat aan doen. Ben het zat! Voor de mensen met ervaring hiermee, wil je ze met me delen? Waren er bepaalde dingen die je niet kon eten en drinken omdat je anders een aanval uitlokt?
Vervelend meid, dat je zo het nieuwe jaar moest beginnen. Waar ik altijd rekening mee moet houden is dat ik niet te vet eet op de late avond. Je moet ook niet met een lege maag gaan slapen. Een appel eten voor het naar bed gaan schijnt ook goed te zijn.
Nou er word afgeraden om koffie, chocola, vet eten (oliebollen dus ) Koolsoorten, drank met prik en dergelijke niet te nemen omdat wen aanval kam uitlokken. Vorig jaar met kerst aanval gehad, daarna panisch geweest en dus echt opgepast wat ik hen gegeten en dus ook geen oliebollen en ben in januari geopereerd. Dus zou oppassen met bovenstaande... Maar erg vervelend weet hoe zeer jet doet!!! Zou anders eend informeren naar operatie... Als die al niet in ds planning staat...
vergeet pasta niet!, ik heb een mega aanval gehad na lasagne eten. ik ben nu 4wk geleden geopereerd, HEERLIJK, (de operatie viel mij tegen, had erg veel pijn,) waar ik nu nog meeste problemen mee heb is eigeel eten, als ik een ei kook of bak haal ik het eigeel er uit, anders protesteerd mijn mag direct. maar voorderest, ik kan weer lekker patatjes eten en pizza. op het laatst kon ik alleen droge rijst eten en krackers meer niet.
ik ben geopereerd via kijk operatie!, van de wondjes zelf had ik trouwens amper pijn, maar meer pijn van het gas en 1 spier die ze flink hadden opgerekt.
Volgens mijn ha was je er wel 6 weken zoet mee. Ik heb het nog even uitgesteld, want met 2 kleine kids was het niet zo handig om te laten opereren. Moet zeggen, dat ik niet zo heel erg veel last heb gehad van aanvallen.
Hier was het kerstavond voor de eerste keer raak. Snachts vriendlief wakker gemaakt en die heeft de hap gebeld. Inderdaad twee spuiten in mijn billen en zetpillen mee. Bleef nazeuren alle dagen. Drie dagen later weer een aanval alleen niet zo erg als de eerste. Bah! Je voel je echt niet tof hoor met zo een aanval. Nu zeurt het continu. Gister bij de ha geweest en die verwijst me door naar de chirurg en dan gaat hij eruit. Het schijnt ook erfelijk te kunnen zijn. Dat is bij ons het geval. Moeder, tante, oma allemaal geen galblaas meer.
vet, gekruid eten teveel suiker, aardbeien kunnen allemaal een aanval triggeren dus deze maand is niet goed voor de galblaas haha Ik had een ontstoken galblaas dus die hebben ze eruit gehaald na 2 maanden lang 3/4 keer in de week zo'n aanval met steeds naar de eerste hulp midden in de nacht samen met de kids voor een morfinespuit.. Tijdens operatie hebben ze mijn lever geraakt dus was ook erg pijnlijk maar nu EINDELIJK allemaal goed maar nog steeds kan ik slecht vet, gekruid en suiker eten, zelfs zonder galblaas kan je nog stenen krijgen en je lichaam kan nog steeds reageren erop dus..
Operatie gaat via kijk operatie! Viel mij tegen, idd het gas is verschrikkelijk en enorm misselijk geweest. 1 dag en nacht in ziekenhuis. Twee weken niet tillen. Eerste week was erg, na de eerste week ging het steeds beter, na twee weken weer aan bet werk. Nu nooit ergens meer last van kan alles eten en drinken wat ik wil.
Inderdaad zoals de anderen al zeggen vet eten en gekruid eten. Bij mij is ie tijdens mijn zwangerschap eruit gehaald. Ik werd opgenomen omdat ik puur bloed aan het spugen was (oorzaak nog steeds onbekend) Vreselijke pijn die ze ook niet konden achterhalen ze wilden al een ruggeprik gaan zetten die bleef zitten. Uiteindelijk bleek het de galblaas te zijn. Die eruit gehaald en moest 3 dagen blijven. Thuis moest ik met een bed in de kamer.Waarschijnlijk omdat ik zwanger was. Heb er even behoorlijk last van gehad. Maar beter dat ding eruit dan elke keer die aanvallen.
O balen zeg om zo je nieuwe jaar in te moeten. Hier inmiddels ook geen galblaas meer. Na een paar keer een mega aanval bij de HAP beland. doorgestuurd voor buikecho en toen bleek ik dus galstenen te hebben. Ik kreeg vooral last van vette dingen ( dus gourmet,patat, lasagna etc ) Moet zeggen nu mijn galblaas er uit is ik af en toe nog steeds op dit soort dingen reageer. Het blijkt dat je ook zonder galblaas nog galstenen kan krijgen.( vaak zakt het al snel af na een para en 5 min. liggen ) Succes en hoop dat er snel een plekje op de wachtlijst is om hem te verwijderen.
Ja dat zeker! Maar als ik lees dat je er daarna alsnog last van kan hebben.... Ik ben zo'n geluksvogel die altijd de uitzondering op de regel is.
Hier ook galstenen. Juist toen ik bij de chirurg was geweest en had afgesproken dat opereren ook niet per direct nodig was etc. etc. kreeg ik de dag erop een aanval van hier tot tokio. Ook naar de huisarts gesjeesd en zetpillen mee gekregen. Dat is nu twee weken geleden. Ik heb het vanaf oktober 2011 dat ik zo nu en dan een aanval heb, meestal 's nachts. Alleen die ene van overdag was hel. Toen had ik echt zoiets van; spuit me maar plat en haal dat kreng eruit. De zetpillen heb ik nog niet gebruikt trouwens, het stelt me iets gerust te weten dat ik ze in huis heb. Met eten ben ik ook iets voorzichtiger en ook weer niet, omdat ik er dus werkelijk geen pijl op kan trekken wanneer het gebeurt. Die van overdag was na het eten van een schaaltje yoghurt, iets wat ik elke ochtend doe 's avonds patatjes gegeten en nergens last van. Ik heb dus wel zoiets van; ik kijk het aan, maar ik gok bij de volgende dat ik toch een nieuwe afspraak maak bij de chirurg, want die pijn is afschuwelijk en het maakt me onzeker , want het kan elk moment opzetten. Maar goed, een operatie is ook niet zonder risico en dat houdt me tegen. Hoewel je op internet uiteraard wel bij voorkeur de ramp-verhalen te lezen krijgt. Gelukkig ook positieve reacties, maar toch; een ramp verhaal is veel spannender natuurlijk. Dus daar probeer ik maar niet teveel te gaan lezen. Ik ken ook bijvoorbeeld iemand die ze heeft, maar te zwaar was voor een operatie en dus eerst af moest vallen. Dat is een paar jaar terug, ze heeft tot nu toe dus geen last meer en dus laat ze het voor wat het is. Gek idee eigenlijk, want er lopen best wat mensen rond met galstenen, zonder het te weten, want geen last.
Wat was ik blij dat mijn galblaas eruit mocht.Ik kon niks meer eten,had constant aanvallen en kotsmisselijk. Ben toen ook 10 kg in 4 weken afgevallen.De napijn viel wel wat tegen, kon na de operatie 4 dagen mijn bed niet uit maar daarna knapte ik heel snel op.Na 2 weken ben ik weer aan het werk gegaan. Kan nu echt weer alles eten. Dus ik zou zeggen doen die operatie !!
Ik "misbruik" dit topic eventjes om ook een vraag over de galblaasverwijdering te stellen. (sorry TS ) Morgenmiddag heb ik een informatief gesprek met de chirurg over dus de eventuele galblaasverwijdering. Dit i.v.m. galstenen en de gezellige bijbehorende aanvallen (ze zijn verschrikkelijk!). Ik ben dus echt als de dood voor een narcose (heb ik mn redenen voor). Ik vroeg me af of er mensen zijn die deze operatie ondergingen met een ruggenprik....?
Ik ben afgelopen mei geopereerd en galblaas verwijderd. Dit met spoed omdat ik ook een aantal dagen opgenomen ben geweest, waarbij ik dagen niets mocht eten en drinken, alleen maar aan het infuus omdat mijn lever en alvleesklier waren aangetast. Ik kwam geel aan op de seh en mocht gelijk blijven. De operatie, sja, had veel pijn me schouder van het gas, mocht 2 weken niet tillen, was lastig met een baby van 5 maanden. Nu.. Kan ik nog steeds last hebben na het eten van frituur. Ik heb altijd zetpillen in huis, mocht ik iets op komen voelen, neem ik een zetpil en gaat het nagenoeg 'snel' weg De pijn is niet te vergelijken met die echte galsteenaanvallen van vorig jaar. Het is minder dus ben blij met de operatie. Succes i know how you feel