Had vanmorgen iets aparts met Aiden. Hij moest voor de laatste keer naar het consultatiebureau, inclusief ogentest en prik. Finley bracht ik dit keer even naar mijn ouders die een paar straten verderop wonen. Finley was vrolijk toen ik hem wegbracht. Ging direct achterthuis spelen bij mijn ouders. Na nog even gepraat te hebben met mijn ouders ben ik met Aiden naar het consultatiebureau gegaan. Daar vroeg hij steeds of we al weer naar Finley gingen. Terwijl hij zich anders nooit zo druk maakt om zijn broertje als we elders zijn. Toen we weer in de auto naar mijn ouders zaten en ik zei dat we bijna weer bij opa en oma waren, zei Aiden plots:"stil maar Finley, we zijn zo bij je." Toen ik vervolgens bij mijn ouders naar binnen liep, lag Finley zwaar koortsig bij mijn moeder op schoot. Apart toch? Jullie ooit zoiets meegemaakt met jullie kinderen?
Allereerst beterschap!! Kinderen voelen dingen vaak aan. Hoe dat kan??? Lang geleden zei mijn broer ook tegen mijn moeder dat hij ineens heel veel pijn aan zijn voet had en hoofdpijn, uit het niets. En dat hij vond dat ze mij maar moesten ophalen bij het vriendinnetje waar ik was. Nog geen 5min later belden de ouders van dat vriendinnetje dat ik naar het ziekenhuis moest (gebroken voet en hersenschudding).
Tja weet je ik geloof er nooit zo in... wat ik wel denk is dat kinderen.heel veel.dingen.zeggen waar we helemaal niet zoveel aandacht aan geven... het wordt vooral opvallend als het klopt. Datzelfde fenomeen komt bv ook voor met klokkijken (mn digitaal ) We kijken allemaal dagelijks zo veelvuldig op de klok dat het ook voorkomt dat je toevallig precies kijkt als het bv. 21:21 uur is... doordat de cijfers je opvallen sla je dat op.. en die andere 100x dat je gekeken hebt niet. Op Den duur gaan mensen denken dat ze wel heel vaak toevallig kijken als de klok dat soort nummerreeksen aangeeft... maar dat is dus niey zo verhoudingsgewijs alleen sla je selectief dingen op... Als je zoontje niks had gemankeerd had je het misschien ook een typische opmerking gevonden, maar was je m morgen weer vergeten. .. of eerder nog.. Nu klopt het toevallig en doordat dat opvalt sla je m op...
Beterschap met je mannetje! Ik geloof er inderdaad wel in. Toen ik net zwanger was (wist het zelf toen nog niet eens) zei mijn dochter uit het niets in volle overtuiging: "mama, je hebt een baby in je buik!" En paar dagen later een test gedaan, ja hoor, zwanger Man en ik waren helemaal niet bewust bezig voor een tweede, verder nooit echt over gehad ook. Dus waar ze het vandaan haalde?..
Tsja, mijn dochter voelt ook dingen aan!! Een kennisje van me, dochter kent haar niet super goed, trok toen ineens super naar haar toe, steeds op schoot willen enz. Tweede week van januari. Weken later belde kennisje me dat ze in verwachting is, baby is oudjaarsnacht verwekt. Dochter voelt ditzelfde ook bij schoonzus en vriendinnen aan.
Ik denk af en toe ook dat mijn zoontje dingen aanvoelt. Toevallig laatst in de auto, hij sliep, en we reden langs een plaats waar een zwaar ongeluk was gebeurd en hij werd opeens helemaal overstuur wakker. Heeft hij nooit, hij was niet stil te krijgen. We zijn een stukje verder gestopt en hebben hem vastgepakt en na een minuut of 5 was het weer goed. Zo zijn er wel meer voorvalletjes geweest. Hij voelt die emoties of pijn denk ik. Of gewoon toeval dat kan ook .
Ja hoor ik geloof er heilig in. Toen ik zwanger was van zijn zusje vroeg ik hem steeds is zusje al klaar? Nee zusje nog niet klaar mama. Op de dag dat ik ging bevallen heeft mijn zoontje gezegd sochtends mama zusje klaar zusje komt. Toen hij voor het eerst snachts zijn zusje zag zei hij zusje komt van boven. 1x is mijn zoon zo ziek geweest dat er weinig in leven in zat. Zijn vader is verongelukt vlak voor die tijd. Hij werd wakker en vertelde mij dat hij bij papa boven was geweest. En zo zijn er nog wel meer dingetjes.
Ja, al vaker dingen meegemaakt met mijn oudste zoontje van nu 5.. Hij heeft van zijn 1e tot 2e jaar 's nachts heel veel bij ons op de kamer geslapen of ik met hem op de kamer waar hij nu slaapt. In de babykamer was ie panisch! Toen ie ging praten, met ruim 2 jaar, werd ook wel duidelijk dat ie meer zag als ons...