Ik kan me zo goed voorstellen dat je vreselijk geschrokken bent. Die secondes die voorbij gaan voordat je bij je zoon bent en ziet dat het goed met hem gaat... Die moeten voelen als uren! De tip om naar de politie te gaan vind ik een goede. Ik hoop dat ze er ook echt iets meer (kunnen) doen. Hij had zijn gegevens (incl. verzekering) moeten opgeven i.v.m. schade aan de fiets. Mocht je last blijve houden, kun je inderdaad via de huisarts hulp inschakelen. Maar kijk eerst even of je het zelf een plekje kunt geven. Huil de schrik er even lekker uit (als je dat al net hebt gedaan) en praat er gerust over met mensen. Mocht je over een paar weken het idee hebben dat het nog niet minder wordt of zelfs erger is geworden, kijk dan even verder of je bijv. slachtofferhulp wilt.
oh ik begrijp je gevoel. Mijn dochter is een aantal maanden geleden de deur uitgelopen (toen iemand die niet goed dicht gedaan had grrrr!), de poort uitgelopen (die ook niet goed dichtgedaan was!!!) en toen heeft mijn buurman haar van straat af geplukt. Een straat waar ze soms 100 km/uur razen! Ik heb de hele nacht liggen huilen bij de gedachte dat zo'n ongelooflijke stupiditeit mijn dochter het leven had kunnen kosten. Ik word er nog boos en verdrietig van bij de gedachte. Blijven praten en ff paar keer goed uithuilen, dat heeft bij mij wel geholpen..sterkte!
Bedankt voor jullie lieve berichtjes! Me man is er na toe geweest, maar hij begon alleen maar over zijn auto. Die heeft een heel klein beetje schade aan de bumper, nou dat zou mij een rotzorg zijn. De fiets van me zoontje is helemaal na de knoppen, plus hij had er ook niet meer kunnen zijn. Er viel iniedergeval niet mee te praten dus me man heeft de politie ingelicht. Wij hebben een poltieagen hier in het dorp wonen, die gaat aangifte aannemen, want we doen gewoon aangifte tegen hem. Ten eerste had hij nooit zo achteruit mogen rijden, ook zeker niet zo hard, en ten tweede niet verder mogen rijden......Zal mij benieuwen wat er uit gaat komen! Me zoontje was zostraks op straat aan het spelen met vriendjes, maar het zat me niet lekker hoor....Maar ja ik kan hem ook niet aan de ketting leggen, hoe graag ik het soms wel zou willen hahah.....
jeetje meid wat moet jij geschrokken zijn gelukkig je zoon niks maar ik zou die gene ook echt wel op aan spreken wat een gek zeg alleen de fiets krom gelukkig maar en niet je zoontje sterkte en een hele dikke knuffel
Me man heeft hem ook aangesproken, maar hij bekommerde zich alleen maar over zijn auto. Me man werd boos en is maar weggegaan. De politie gaat het nu verder proberen op te lossen..... Ja die fiets is echt krom, kan je nagaan wat voor klap me zoontje had gehad als hij die fiets er niet voor had gegooid! Moet er niet teveel bij nadenken want ik word er gewoon misselijk van. Vind het nu alleen heel moeilijk om me zoontje op straat te laten spelen met vriendjes. Ben zo bang dat er weer zo'n gek de straat uit rijd of het nou voor of achteruit is, het zit me niet lekker maar goed...... Dank je meis!
He bah meis, dat gaat je ook niet in de koude kleren zitten. Huilen heb ik ook zeker gedaan, vooral vanacht. Je ziet het steeds voor je, en onbewust denk je na over wat er echt had kunnen gebeuren. Daar word ik zo verdrietig van, maar ik vertel het veel mensen op t moment, hoop dat het een beetje helpt!
Het leek echt net uren. Het rare is ook je bent zo geschrokken, je wil na hem toe rennen, maar je benen voelen ineens zooooooo zwaar. En je bent zo bang voor wat je aantreft dat het net kilometers ver lijkt voor je er bent! Ik hou het even in de gaten, gaat het te erg worden dan ga ik zeker even na de huisarts om te kijken wat ik er aan kan doen!
Sterkte! Wat verschrikkelijk. Gelukkig is je zoontje helemaal in orde. Wat een eikel die man zeg, gewoon doorrijden. Ik kan daar niet bij, echt niet....
Goed dat jullie de politie gebeld hebben! Waren er verder nog getuigen bij? Het zal deze man vies tegenvallen want dit krijgt voor hem een vervelend staartje en dat is maar goed ook. Laatst was er ook een topic over zoiets, ik dacht eerst nog misschien is hij geschrokken. Nu issie een dag verder en klaagt ie over zijn auto.... Terwijl hij nu over de schrik zou moeten zijn en zou moeten vragen hoe het met de kleine is, dit kun je zelf niet oplossen maar gelukkig is daar de politie voor!
Dat dacht ik ook, die man zou wel zo geschrokken zijn dat hij zo handelde. Jammer dat hij nu gaat klagen, als hij enig normbesef had gehad, had hij zijn excuses aangeboden en was hij een nieuwe fiets gaan kopen voor de zoon van TS. Dat met dat staartje zal overigens wel voor hem wel meevallen, vermoed ik. Doorrijden na een ongeval is strafbaar, maar hij komt er waarschijnlijk met een boete vanaf. Waarom? Omdat hij gecontroleerd heeft dat er geen gewonden zijn gevallen, daarom. Maar die boete zal dan wel zo hoog zijn dat hij achteraf liever een nieuwe fiets had gekocht . @TS, sterkte. En inderdaad, praat het van je af.
Jeetje, wat moet dat schrikken zijn geweest. Het is al vaker gezegd, maar veel praten helpt! Als je aangifte hebt gedaan kun je ook naar slachtofferhulp bellen. Gelukkig lijkt je zoontje er niet teveel last van te hebben, hopelijk kun jij het ook achter je laten in de komende tijd.. Maar wat een l*l de behanger zeg die vent. Echt, hoe ver kun je gezonken zijn als je bijna een jongetje ernstig had kunnen verwonden (of erger.....) en vervolgens je druk gaat lopen maken om zon k*t krasje op je auto. Echt, ik hoop dat je man dit in de aangifte ook heeft meegenomen of gaat meenemen want ik vind het echt niet normaal. Heel veel sterkte met het verwerken, ik hoop dat je er in de komende dagen al beter mee kunt omgaan.
jeetje meid die man is nu strafbaar ik mag hopen dat je politie hebt ingelicht? doorrijden na aanrijding is strafbaar
Het slijt vanzelf wel hoor. Ik ben inmiddels al 2x gebeld met de mededeling dat 1 van mijn dochters is aangereden terwijl ze op de fiets waren. De laatste x 2 weken geleden en mevrouw reed ook gewoon door maar gelukkig had iemand haar nummerbord genoteerd. Niet dat ze het niet gemerkt had hoor: mijn dochter lag op de motorkap en daarna op straat Elke keer als ik een telefoontje krijg van school, wat ik in mijn display zie .....maar het gaat over!
oei!! kan me echt niet voorstellen hoe jij je op dat moment gevoeld moet hebben! word er bijna misselijk van als ik mezelf verplaats in jou. bah! gelukkig is het goed afgelopen zeg en wat een klootzak ook!!!!!!
Ik betwijfel of dat ook zo wordt gezien. Hij kan snel vragen of het gaat maar hij had ook kunnen zien dat dat niet het geval was en de fiets kapot onder de auto lag. In dat geval is hij zonder gegevens/schadeformulier noteren weggereden. Hij kan niet bewijzen of hij zich echt om het Slachtoffer heeft bekommerd. Daarnaast ben je als automobilist altijd schuldig in deze gevallen en had hij in deze niet weg mogen rijden aangezien er zichtbare schade was aan derden. Daarnaast geeft ts hem de kans gegeven het achteraf te regelen maar ook hierin is hij in gebreken gebleven.
dat zijn weer van die ''twijfel'' situaties.... vraag het eens aan slachtofferhullp of politie zelf?? als er schade is moet dit gerapporteerd worden...dacht ik zo..
De aangifte is gedaan de politie gaat er nu mee bezig. Wij gaan er zelf niet meer achteraan, wij hebben hem de kans gegeven en die heeft ie niet benut dus nu is het aan de politie...... Heb vanacht een zware nacht gehad, paniekaanval gehad maar dat kwam niet alleen door wat er met me zoon is gebeurd, maar me s-vader is ook met spoed na het ziekenhuis gebracht vanacht, heb dat ook allemaal meegekregen. Toen ik in de rust kwam en wat probeerde te slapen ging het mis. Maar goed even met me papa gebeld en weer rustig geworden. Nog 2 uurtjes kunnen slapen, ben bekaf nu maar goed we moeten even door tot vanavond....
Verlaten van de plaats delict is ook strafbaar. Van mij mogen ze hem een flinke boete geven, wat een **kel
Jeetje, wat erg!! Ik zou me echt geen raad weten. Wat fijn dat het gelukkig allemaal meevalt qua lichamelijke schade. Wbt je vraag, het hangt er een beetje vanaf of je PTSS ontwikkelt (post traumatisch stress syndroom). Dat kan gebeuren na een traumatische ervaring, maar het hoeft niet. Dat kan je de eerste twee a drie weken sowieso nog niet inschatten, want het is natuurlijk logisch dat je enorm schrikt, er misschien over droomt, het opnieuw ziet gebeuren, enz. De eerste paar weken is dat een heel normale reactie op een heel abnormale gebeurtenis. Merk je nou over een aantal weken dat het niet afneemt, dat je het herbeleeft (dat je er steeds aan moet denken, ook als je dat niet wilt. Of dat je het voor je ogen ziet gebeuren, steeds weer), dat je er slecht door slaapt, prikkelbaar bent, etc.; dan moet je even langs de huisarts. Die verwijst dan waarschijnlijk door naar iemand die gespecialiseerd is in PTSS. Maar, nogmaals, je hoeft geen blijvende klachten te krijgen. Je moet er wel even alert op zijn bij jezelf, je man en je zoontje. Wbt praten... praten helpt alleen als je zélf het initiatief neemt. Je hoeft er niet over te praten als je dat niet wil. Onderzoek heeft aangetoont dat mensen dwingen/aanmoedigen erover te praten niet helpt, zelfs slecht is. Dus voor sommige mensen voelt het niet goed om erover te praten en dat is prima (zolang hij/zij geen verdere klachten ontwikkelt). Voel je dus niet "verplicht" om het van je af te praten. Wil je er wel graag over praten, dan moet je dat natuurlijk wel doen. Sterkte meis, ik kan me voorstellen dat je echt even op je benen staat te trillen.