Mijn dochter is nu 19 maanden, altijd een hopeloze slaapster geweest en ze slaapt overdag en s nachts in ons bed. Overdag slapen gaat prima maar nachten zijn vaak nog erg beroerd. Zodra ze haar eigen bed ziet gaat ze gillen. Mijn zoon was ook een verschrikkelijk slechte slaper maar die hebben we rond 1.5 jaar in zijn eigen bed gelegd. Dat ging geleidelijk aan beter. Maar ja, toen hadden we 1 kind. Ik wil niet dat mn dochter mn zoon wakker schreeuwt. Hoewel mijn zoon echt een ENORM beroerde slaper was liet ik hem overdag meestal wel in zn eigen bed liggen en kregen we hem uiteindelijk ook s nachts in zn eigen bed. Het was alleen gewoon makkelijker met 1 kind omdat je je aandacht dan volledig kan focussen op het naar bed brengen. Ik zou nu eindelijk zo graag weer s het bed samen met mn vriend delen. Heeft iemand ervaring hier mee? Tips? Ik snap dat het niet van de ene op de andere dag gaat lukken want we hebben het haar tenslotte zelf aangeleerd en ze ligt graag bij ons, maar hoe pakken we dit aan?
Onze dochter is weliswaar wat jonger maar had hetzelfde probleem. Alleen zij slaapt nog steeds overdag niet in haar eigen bedje. Wij hebben eerst een week alle verzorgende handelingen op haar slaapkamertje gedaan, dus na het douchen daar de pyjama aan doen, daar voorlezen en luier verschonen. Zo raakte ze gewend aan haar eigen kamertje. De tweede week hebben we haar wel gewoon nog de avondfles bij ons op bed gegeven maar haar daarna wel in haar eigen bedje gelegd. Ze begon direct te huilen en we hebben haar toen getroost en zijn weggelopen. We gingen eerst terug na 5 minuten, weer troosten en zodra ze enigzins gekalmeerd was weer weggegaan. Als ze dan weer begon wachtten we 10 minuten etc. Na de derde keer is ze als een blok in slaap gevallen. Na 3 dagen was ze er aan gewend en tegenwoordig leggen we haar 's avonds wakker in bed en valt ze zonder te morren in slaap. Wij hadden geen tweede kindje om rekening mee te houden dus dat scheelt wel. Misschien kan je zoontje een weekendje uit logeren?
Ik heb er echt totaal geen ervaring mee maar wat brainwaves (Kan je gewoon negeren ook hoor ) - overdag wakker in dr bedje laten spelen. - slapend in haar bedje leggen voor een tijdje. (Als dat überhaupt nog lukt bij 19 maanden?) - bij haar op de kamertje slapen voor een tijdje.
Ipv in de box oid laten spelen even in eigen bedje laten spelen? Niet om te slapen maar voor de 'bed is leuk' ervaringen. In haar kamertje gaan spelen zodat ze de kamer leert kennen etc. Dan tukje in haar kamer, in eigen bed of campingbedje (wat je in je eigen slaapkamer hebt staan) bij voorkeur met lakens etc waar ze nu ook op/mee slaapt en dan ernaast gaan liggen zodat jouw luchtje daar ook komt en dan stap voor stap uitbreiden?
Wat herkenbaar! Ik moest even reageren. Hier ook een tweede kindje dat in ons bed slaapt en hysterisch wordt bij het zien van haar ledikant. Alleen is zij 17 maanden, kan ik haar vaak nog wel even overleggen in haar eigen bedje als ze eenmaal slaapt (in de avond helaas wel voor 45 minuten, dan beseft ze dat ik er niet ben en begint het 'feest' opnieuw. Overdag gaat het wel langer...) Het is lastig en heel dubbel, vind ik. Aan de ene kant slaapt ze goed bij ons en voelt ze zich veilig, aan de andere kant gaat het ten koste van onze avonden vooral; hoe doen jullie dat 's avonds als ik vragen mag? Ik lig vaak al heel vroeg boven, hierdoor. Erg ongezellig! Laten huilen vind ik heel naar. Voor mijn gevoel is het ook echt een stuk verlatingsangst, naast dat we het zo ver hebben laten komen natuurlijk. Ze raakt echt in paniek. Op dit moment zit ik het eigenlijk steeds te rekken 'want straks gaat ze het allemaal steeds beter begrijpen en kan ik het beter uitleggen'. Ook speel ik met de gedachte om een eenpersoonsbed te kopen voor haar met een maand of 21/22. Dan kunnen we een 'frisse start' maken in een nieuw bed en kan ik eventueel af en toe naast haar gaan liggen in dat bed als het niet gaat, maar kan ik ook zo weer weg als ze eenmaal slaapt. Aan de andere kant... Misschien komt ze dan ook wel weer na drie kwartier, steeds
mijn dochter van 15 maanden oud slaapt s'middags wel gewoon in haar eigen bedje in ons slaapkamer. en s'avonds valt ze gewoon in haar eigen bed in slaap, maar in de late nacht wordt ze wakker dat ze in mijn bedje wilt komen. en dan geef ik toe. als ik haar terug in eigen bedje leg begint ze te gillen en dan heb ik een zoontje van 2.5 jaar, waarvoor ik bang ben dat hij ook wakker gaat worden.
Hier hebben de kinderen ook tot ongeveer 1,5 jaar bij ons in bed geslapen. Ik kreeg ze ook met geen mogelijkheid op hun eigen kamer in een ledikantje. Ze gingen hier gelijk in een peuterbedje en dan was het goed. Ik denk dat een ledikantje ze een oogesloten gevoel gaf.
Logisch dat ze het niet willen. Ze zijn het niet gewend en in het bed van de ouders is veel gezelliger. Lijkt mij een kwestie van wennen en dan doorpakken (en volhouden)
Waarom maak je van het ledikantje geen coslaper? Zijkant eruit halen en aan je eigen bed vastmaken. Zo ligt ze bij jullie maar wel in haar eigen bed.
Ons zoontje sliep vanaf 9 maanden tussen ons in en met tussenpozen in zijn eigen bedje maar altijd in de nacht huilen of hij kwam zelf tussen ons in. Nu is hij bijna 4 en heeft afgelopen 3 nachten omdat hij zelf wilde in zijn eigen bed geslapen. Vanavond wilde hij weer in ons bed.. Maar we komen er wel!
Ik denk dat je gewoon moet doorpakken. Huilen hoort daarbij. Kies een weekend en stuur je andere kind evt uit logeren. Er zijn verschillende methodes om om te gaan met het huilen, er is er vast eentje die je niet super vervelend vindt. Ze houden er echt niks aan over hoor, maar als jullie je bed weer voor jullie alleen hebben wordt iedereen daar gelukkiger van. Succes!
Ik zou haar vertrouwd maken met haar eigen bed en dan tijdelijk naast haar slapen op een matras. In ieder geval niet meer bij je in bed nemen. Het zal wat tijd kosten, maar dat is gewoon nodig. En het kan ook zonder (veel) huilen. Als je bij haar blijft zal ze steeds vertrouwder worden met haar eigen bed.
Ik sluit me hier bij aan: Kies een aanpak, houd je daar allebei (jij en je partner) aan vast en zet door. Het gaat je waarschijnlijk een paar beroerde nachten en veel verzet opleveren maar houd je doel voor ogen Ik zou overigens met het slaapje overdag beginnen in eigen bed (heb je meer energie om voet bij stuk te houden dan 's nachts..). Ik denk dat 19 maanden echt oud genoeg is om uit te leggen dat ze in eigen bed moet slapen en wat slaaptraining toe te passen
Mocht je dan toch de boel op de schop gaan doen en je kleine heeft een speentje, overweeg die gelijk mee te nemen. Scheelt weer een episode huilen, dat wordt t nu toch al namelijk. Begin overdag met even spelen in de kamer, vervolgens in bed terwijl jij om je kleine heen rommelt (gaat vooral om lol en pret, niet slapen), kijk of je daar na wat pretmomenten verder een kort tukje van kan maken terwijl je dichtbij bent en zo langzaam uit te breiden naar langere responstijd van mama en uiteindelijk de nacht. Zo zou ik t doen en die nacht plan ik dan in voor t weekend of in elk geval zodanig dat er na met de eerste 3 nachten in elk geval meerdere dagen niets van me verwacht wordt. Bij voorkeur na 1 nacht slapen op externe locatie om bij te tanken voor de strijd.