Hoe laat je in vredesnaam je kinderwens los?

Mijn tip: lekker niet naar die mensen luisteren
Je kunt het niet loslaten, ik denk door dat oergevoel. Niet dat het een obsessie moet worden, maar het is heel normaal om ermee bezig te zijn dat heeft echt niets met de slagingskans te maken, anders waren er reisbureaus ipv ivf behandelingen...

 

Ik denk eerlijk gezegd niet dat je het zomaar los kan laten, en anders vind ik het toch heel knap. Ik heb het ''ff'' geprobeerd om het los te laten. Nam mezelf voor om 1 keer op de babbysites te kijken, op internet. En dan die hele week niet meer.. Nou, dat lukte me echt niet hoor. Je kunt wel proberen afleiding te zoeken. Maar loslaten kan niet!

 

Vergeet het loslaten; dat werkt niet. Als dat had gewerkt, was iedereen met deze problemen na een relaxte vakantie van een paar weken zwanger..

Bedenk dan als je pas in juni bent gestopt met de pil, je eerst nog aan het ontpillen was en dus ben je nog helemaal niet lang bezig nu, ookal voelt het zo.
Je hebt dus nog alle kans!

 

Kunnen de mensen die je vertellen, dat je moet loslaten, dan meteen even vertellen waar dat knopje zit?

Bovendien geloof ik niet dat dat zo werkt. Je hebt mensen die er intensief mee bezig zijn in het traject en mensen die dat niet doen... Iedereen zijn eigen manier.

Doe vooral wat goed voelt voor jou en wat bij jou past.

 

Geef het de tijd. Je bent pas kort bezig. Meestal duurt het ongeveer een jaar.

Ik ben op een gegeven moment wel gestopt met temperaturen en ovulatie testen. Mijn man had het daar moeilijk mee. Als we het 'gezellig' wilden hebben dan deden we dat. Maar niet meer zo bedwongen als in het begin.

 

Ja joh geleuter. Dat kan niet. En van er veel mee bezig zijn word je echt niet minder snel zwanger. Denk maar aan alle IUI en IVF-baby's. Zoek veel afleiding, meer kun je niet doen.

 

Grrrrrrr, dat vond ik altijd de grootste dooddoener! Laat het los.... Alsof de zaadjes de verkeerde kant uit zwemmen als je er te veel aan denkt! (las ik in een ander topic, vond ik een sterke!). Ook in mijn omgeving werd dat vaak tegen me gezegd, maar de artsen zeiden allemaal: onzin. Je kunt het niet loslaten, het is een diepgewortelde instinctieve wens.
Het enige dat ik je kan adviseren is om te proberen afleiding te zoeken als je echt merkt dat je er te veel mee bezig bent. En praat erover met lotgenoten. Het gaat echt wel gebeuren, maar er zijn zoveel factoren van invloed of het wel of niet lukt én goed gaat, dat het toch een kwestie van wachten en hopen is..

Sterkte, ik hoop dat het snel raak is!

Groetjes Patricia

 

Ik ben het met Maria eens. Je kunt het niet loslaten. Je kunt hoogstens afleiding zoeken.

 

De tijd gaat zeker snel! Mee eens.

Goed dat je ovulatietesten gebruik, dan weet je zeker wanneer je eitje er is.

Ik kan de kinderwens ook niet loslaten. Het is me ook al een paar keer gezegd dat ik het moet loslaten maar die mensen hebben geen idee wat ze zeggen! Wat een onzin!

Ik probeer zo goed mogelijk met mijn leven door te gaan. En mijn kinderwens te koesteren.

Succes meid!
Hopelijk zijn we allemaal snel zwanger!

 

Niet. Heel simpel. Als ik iets heel graag wil, ga ik ervoor. No matter what.

 

Ik vind het ook moeilijk, maar de keren dat ik zwanger werd was ik juist totaal niet mee bezig. Een week op cursus, maand voor mijn werk in buitenland (man was mee natuurlijk ), nieuwe baan en dus veel nieuwe indrukken.

 

Dat loslaten als je iets zo graag wilt dat lukt niet. Daar is geen aan/uit knop voor.
Zwanger worden gebeurd niet in je hoofd zegt mijn gyn altijd, daar is meer voor nodig....
Dus probeer leuke dingen te doen, ga lekker uit eten, op vakantie of wat dan ook. Maar die kinderwens die hoort daarbij.

 

Loslaten is naar mijn idee onzin! Er is nog nooit gebleken uit Onderzoek dat dit een rol speelt. Zelfs wel of geen stress heeft geen effect op de uitkomst van IVF, dat stelde mij gerust. Wel is het voor jezelf fijner als je ook nog aan andere dingen kunt denken, niette gefrustreerd raakt en veel gezelligheid en leuke dingen opzoekt! Dit zeg ik dan wel uit ervaring en vooral het proberen weinig frustratie te hebben vond ik heel erg moeilijk!
De verhalen van mensen die het loslieten en zwanger zijn hoor ik ook, dat is naar mijn idee toeval en en volgens mij gaat het ook heel vaak om dezelfde mensen. Iemand kent iemand die iemand kent... Daarnaast denk ik dat het stiekem dan ook wel eens kan gaan om zwanger door doorzaad omdat alle behandelingen zijn mislukt en het dan ineens, toen ze ermee stopten raak was. Vast niet altijd, maar...
Succes en inderdaad met onthullen erbij ben je misschien nog niet zo lang bezig en heb je nog goede kansen! Ik hoop het voor jullie.

 

Loslaten terwijl jij pas met de grootste wens ever rondloop? Niet te doen!!

Jullie zijn nu in ronde 8 en jij vindt het lang duren. Meid, je heb nog effe! Gemiddeld ben je zwanger rond een jaar proberen, maar er zijn zoveel meiden die er veel langer over doen. Veel meiden gaan ver om hun kinderwens te laten vervullen, willen sneller maar dat kan niet in de mmm.

Wij hebben 4 jaar in de mmm gelopen en via ICSI ben ik 2x zwanger geweest. Helaas hebben we 3 vmk's gehad. Na zoveel emoties trokken we het niet meer.
We hopen nog steeds papa en mama te worden, maar hebben onze kinderwens los kunnen laten. Intussen genieten we samen van ons leven. Dat is uiteindelijk het meest belangrijke.

 

Ooo als ons hoofd invloed zou hebben op het krijgen van kinderen! Was het maar zo'n feest

De enige reden die ik kan bedenken is als je er veel mee bezig bent dat het minder goed is voor je relatie. En dat als je er dan minder mee bezig bent dat dat beter is voor je relatie en je dan samen meer het bed deelt en dat daar dan een kindje van zou komen.

Maar het is allemaal speculatie!

XXXX

marinka

 

Dat zou betekenen dat alle mensen die snel zwanger waren het niet zo graag zouden willen als de mensen die er langer over doen, dat slaat dus helemaal nergens op. Ik denk niet dat je het los kan laten. Ik denk dat het gewoon een reactie is van mensen omdat ze niet weten wat ze moeten zeggen.

 

Wij hebben er 10 maanden over gedaan om zwanger te raken vam onze zoon.
ik ben er de eerst 8 maanden heel druk mee bezig geweest veel op het forum terwijl mijn man en ik hadden afgesproken het aan te kijken.
mijn gedrag zorgde ervoor dat hij geen zin had om te klussen. Na die 8 maanden heb ik heel resoluut tegen mijzelf gezegd oke ook al duurt het nog een jaar we hebben de tijd we zijn nog jong en onze relatie is belangrijk. Heb afstand genomen van het forum deed niets meer met mijn app keek niet naar mijn vruchtbare dagen. Toeval of niet binnen 2 maanden was het raak.

Heel veel succes

 

Loslaten lukte mij ook totaal niet, ik heb het wel wat meer van mij 'af' kunnen zetten door een app te gebruiken waarin ik al mijn symptomen en mijn cyclus kon bijhouden (P tracker). DAardoor kon ik 's avonds mijn symptomen daar in zetten en mij niet meer druk te maken, "zou dit een teken van een zwangerschap kunnen zijn", had ik dit vorige cyclus ook, etc etc. Je kunt ook een dagboekje bijhouden oid. Het zijn maar ideeën, voor iedereen zal wat anders werken denk

 

Volgens velen moet je maar met vakantie gaan, lekker ontspannen. Hoeveel kinderen zouden we dan hebben????