Hoi allemaal, Mijn zoon is inmiddels bijna 12 weken. Hij heeft moeite met in slaap komen. Nu leg ik hem volgens een vast patroon in zijn bedje, maar na 10 minuten gaat hij huilen. Ik laat hem dan heel eventjes maar als hij niet in slaap valt (hij valt eigenlijk nooit in slaap als hij huilt) dan ga ik naar hem toe om hem even gerust te stellen. Maar zo gauw ik weer weg ben, gaat hij weer huilen. Ik weet niet hoe lang ik dit dan vol moet houden? Moet ik hem dan toch maar eruit pakken en mee naar onder nemen of moet ik volhouden en steeds naar hem toe gaan in de hoop dat hij leert om in zijn bedje te gaan slapen. Ik weet het niet meer...Hopelijk hebben jullie tips?
Mijn zoontje moest dan vaak boeren als hij zo snel huilde.... Als hij even lag,kreeg hij er last van, ik nam hem dan rustig op en liep wat door zijn kamertje, als dat boertje eruit was, lukte het soms wel om hem terug te leggen.
Wij lieten haar liggen en gingen elke keer naar boven om haar te troosten, kusje, aai over de bol, lieve woordjes. We haalden haar er niet uit. In het begin was ik heel snel met haar eruit halen, want laten huilen vond ik vreselijk. Maar....beneden huilde ze nog harder. Ze was snel overprikkeld, doordat ik haar eruit haalde sliep ze nog minder, en raakte alleen maar meer overstuur. Uiteindelijk zijn we gaan proberen om haar even te laten huilen, 5 minuten, en weer naar boven. Ook weleens 10 minuten, en op een gegeven moment bleek dat ze gewoon in slaap val en dan ook prima sliep. We ontdekt dat ze het huilen nodig had, soort prikkelverwerking. Ik vond het vaak zat heel lastig hoor, het ging zo tegen mijn moedergevoel in...maar haar eruit halen en meer prikkels geven was gewoon niet goed voor haar. Ik ben ook overtuigd dat mijn dochter mede door deze aanpak een heel goed slaapritme heeft. Ze ging al vroeg doorslapen, en kon al snel prima zelf in slaap vallen. Ze is nu 7 maanden en slaapt al maanden supergoed. Kunnen mensen toeval vinden, maar ik denk echt dat van jongs af aan een goed slaappatroon aanleren zeker helpt. We hebben haar ook altijd in bedje gelegd, dus niet slapen in de box of wandelwagen. Daar wilde ze ook niet in slapen trouwens. We moesten soms wel 10x naar boven, maar dat werd steeds minder en uiteindelijk huilde ze helemaal niet meer voor het in slaap vallen. Wel idd eerst uitsluiten of er geen boertje dwars zit, want die kan ook flink in de weg zitten.
Het probleem is dat hij niet rustig wordt als ik naar hem toe ga. Ik kan aaien en zingen tot ik een ons weeg Daarom vraag ik me ook af, of ik dan naar een aai over de bol enz. toch weer weg moet gaan (ook al is hij niet rustig) en hem weer vijf minuutjes laten huilen (of 10 min).
Zelf liet ik mijn zoontje nooit (lang) huilen. Ik wikkelde hem in en ging met hem tegen mij aan op de bank zitten totdat hij sliep en daarna bracht ik hem weer naar bed. Nu (7maanden) leg ik hem in bed en is hij de eerste 2min huilerig en valt dan in slaap.
Bij ons was het vaak ook nog een boertje wat dwars zat. Maar los van dat, die "elke 5 minuten een aai over de bol en weer weg"-techniek is ab-so-luut niet bedoeld voor zulke jonge kindjes. Dus ik zou hem echt niet laten huilen.
Volgens de cb arts die ik laatst gesproken heb kan deze methode ook voor kleine babies gebruikt worden.. Ik denk dat het wel van belang is om eerst uit te sluiten of er niet iets anders aan de hand is, zoals een boertje dat dwars zit, vieze luier, honger etc. Maar volgens mij is dit bij ts ook niet aan de hand. Je kunt ook advies vragen bij het cb of huisarts, als jij het gevoel hebt dat er meer speelt dan zou moeten zou ik wel aan de bel Trekken ergens. Heb ik zelf niet genoeg gedaan bij de oudste en achteraf veel spijt van gehad...
Mijn meisje had het rond die leeftijd ook nodig om in slaap te vallen. Als ik haar uit haar bedje haalde om te troosten, werd het alleen maar erger. Bleek toen dat ze die 5 min gewoon even nodig had om in slaapt te vallen. Heeft niet heel lang geduurd hoor. Als ik haar nu op bed leg huilt ze niet. Tenzij ze die dag veel prikkels heeft gehad, dan heeft ze die ontlading soms even nodig. Men kan wel zeggen, niet laten huilen (en dat snap ik, want dat wilde ik ook echt niet), maar ik denk echt dat sommige kindje het nodig hebben. En dan heb ik het natuurlijk niet over een half uur later huilen... Hier werd het echt alleen maar erger als ik haar uit bed haalde. Ik denk dat het een kwestie is van uitproberen. Word je kindje rustig als je hem uit bed haalt of niet?
Dit. Liet ze zelden tot nooit huilen op die leeftijd. In bed leren slapen werd ook echt niet beïnvloed door ze eruit te halen: sliepen allen probleemloos in hun eigen bedje. Maar echt huilen = troosten, werkt dat niet eruit. Maar niet iedereen doet dat natuurlijk zo
Dit. Pas na zes maanden zijn wij begonnen om even te laten gaan, vijf minuten. We merkten toen precies wanneer ze wel zou gaan slapen en wannneer ze overstuur zou raken.
Ik begrijp dat het niet wenselijk is om je baby te laten huilen. Maar ik heb alles al geprobeerd. Het hele probleem is dat hij op de arm of in de draagdoek ook niet in slaap valt. Hij gaat dan na een tijdje ook huilen. Het enige dat dan helpt is hem afleiden op de één of andere manier, bijvoorbeeld door met hem te gaan lopen of constant tegen hem te praten. Als het nou zo was dat hij dan wel lekker ontspannen zou zijn, of zou gaan slapen had ik het verder ook geen probleem gevonden om hem bijv. in de box de kinderwagen, de draagdoek of op de arm te laten slapen. Mijn gevoel zegt dan dat hij moe is maar op de een of andere manier niet in slaap kan komen. Misschien door te veel prikkels? Ik heb ook al geprobeerd zoveel mogelijk prikkels weg te nemen, maar dit werkt ook niet altijd. Op een of andere manier slaapt hij niet goed in. Als hij eenmaal slaapt, slaapt hij ook een gat in de dag (of nacht) en kan hij wel uren achter elkaar slapen. Je kunt dan in principe een bom laten ontploffen en wordt hij er nog niet wakker van.... Ik ben al tig keer bij de KA geweest en er zijn verschillende onderzoeken gedaan. Behalve een vermoedelijke KMA (hiervoor ben ik sinds twee dagen begonnen met de nutramigen AA voeding) is er lichamelijk niets aan de hand met hem. Dus het enige wat nog overblijft is dat hij toch op een of andere manier een soort van regelmaat moet krijgen, zodat hij weet dat als hij zijn slaapzakje aankrijgt enz. enz. hij in bedje gaat slapen. Als dat betekent dat hij dan maar een tijdje moet huilen, dan moet ik dan misschien toch maar eens proberen... Ik zou het anders bij god niet weten. Het is op deze manier (bijna) niet meer te doen. Ik kan niet 24 uur per dag met een baby door de woonkamer lopen, want zo gauw ik de bank of een stoel raak wordt hij wakker en gaat huilen. Ik heb wel veel steun van mijn familie, maar zo nu en dan een middagje wegbrengen is voor mij op dit moment niet meer voldoende (het klinkt misschien een beetje egoïstisch, en dat weet ik ook wel, maar ik trek het gewoon niet meer zo goed).
Nee en dat is heel begrijpelijk. Het is ook zwaar, ging er zelf ook bijna aan onderdoor bij de oudste. Maar het cb lijkt maar 1 ding te kunnen zeggen in dit soort situaties, en dat is laten huilen. Wat heb je allemaal al geprobeerd? Kan het zijn dat hij niet genoeg heeft gehad? Wat je nu zegt doet zl hier ook als hij nog net even een slokje extra wil (kan echt om 10cc gaan). Draagdoek/inbakeren? Trek je het nog om even de voeding af te wachten? Kan echt zijn dat dat een wereld van verschil maakt..
Lastig en zeer vermoeiend voor zowel jullie als voor jullie kindje. Misschien een tip: het boek van Stephanie Lampe "Baby in een droomritme". Heb er heel veel aan gehad en nog steeds. En inbakeren? Is hij erg onrustig met zijn armpjes en beentjes?
Het CB zegt wel meer, deze laten huilen techniek is voor baby's ouder dan 6 maand of bij huilbaby's als soort van laatste redmiddel. Het CB heeft daar (helaas!!!!!) een standaard advies voor alle baby's van gemaakt. Een baby die even 2 minuten moet huilen om in slaap te vallen is heel wat anders dan 10 keer om de 5 minuten naar hem toe te moeten gaan om hem te kalmeren, want dat houdt in dat je hem 50 minuten laat huilen, geen 5... Maar het is wel heel erg belangrijk dat je het als moeder ook vol kan houden en 24 uur per dat op de arm lijkt me niet erg haalbaar, dus dan kan ik het me goed voorstellen. Zou plat liggen misschien het probleem ook kunnen zijn? Een bezoekje aan de osteopaat kan dan ook helpen. (Er gaan wat enge verhalen over osteopaten rond dat ze hardhandig te werk gaan, dubbelvouwen etc, maar een osteopaat die is aangesloten bij de vereniging van osteopaten doet dat niet. Zij gaan juist heel zachtjes en voorZichtig te werk en volgen alleen de natuurlijke bewegingen van het kind)
Osteopaat heeft hier heel goed geholpen. Ze had haar nekje vastzitten, dus enorme voorkeurshouding en erg gespannen. Na 3 behandelingen, die erg zachtaardig en prettig voor haar waren, hadden we een veel meer ontspannen kind en die voorkeurshouding verdween...dat kregen we met alleen Fysio niet voor elkaar. We hebben ook veel rust en regelmaat erin gegooid, elke keer hetzelfde ritueel, zelfde handelingen en bij slapen echt in bedje leggen. Haar vermaken, ophouden, wandelen enz werkte hier averechts. Ze kreeg teveel prikkels! Nogmaals het laten huilen ging totaal tegen mijn gevoel in en ik voelde me in het begin een slechte moeder. Maar het werkte wel, het leek wel alsof ze wilde zeggen 'laat me aub met rust zodat ik in slaap kan vallen.' Ik ben ook veel met haar thuis geweest, want teveel uitstapjes gaven ook teveel prikkels. Bij 8 weken hebben we trouwens haar voedingen verhoogd en dat veranderde ook een hoop want ze ging toen overdag langer slapen, waarschijnlijk heeft ze af en toe dus ook gehuild van de honger. Draagdoek wilde ze hier trouwens niet. Overdag zijn we toen ook gaan inbakeren (' snachts deden we al), overdag ook de rolluik dicht, veel regelmaat, het werd erg voorspelbaar allemaal. En dat bij elkaar werkte. Ik dacht soms ook dat ik het huis nooit meer uitkwam. Maar nu is ze 7 maanden, heeft een ontzettend goed slaappatroon, huilt nooit meer en we gaan er nu regelmatig op uit. Het komt dus echt goed! Als ik er achteraf op terugkijk dan is het ook een periode waar je gewoon doorheen moet. Rond 11 weken werd het al veel beter. Ik gebruikte trouwens Sab Simplex tegen de krampjes, hielp ook. Ze moeten zelf ook nog zo wennen aan de grote wereld. Ik dacht ik het begin dat ik mijn kind echt schade aandeed door haar te laten huilen, dat ze er enorme hoofdpijn van zou krijgen bijv. Maar dat was niet zo. En veel mensen kunnen wel zeggen dat je een baby niet moet laten huilen, dat zij dat nooit doen blablablabla....maar als alle andere dingen niet werken, en medisch is er niets aan de hand, dan blijkt laten huilen soms wel de oplossing. En ik heb het niet over een uur laten huilen, want dan was ze er hier allang uit en had ik haar bij me. Maar mijn dochter had het echt nodig, en ze heeft een erg goed slaapritme aangeleerd want al maanden at ze liggen en slaapt ze, en hoeven we er sinds week 7 al niet 1x meer uit ' snachts. Wij hebben trouwens wel wat vaker de voedingen moeten verhogen, dan had ze meer nodig en ging ze overdag weer beter slapen!
Dit! Het '5 minuten laten huilen' gaat natuurlijk niet op als je er meerdere keren heen gaat. Dan heeft je kindje niet een paar minuten nodig om in slaap te vallen, maar is het gewoon overstuur. Helemaal als je weg loopt terwijl hij nog steeds huilt, dan werkt het gewoon niet! Neemt niet weg dat ik weet dat het lastig is, maar je moet nou eenmaal even door deze periode heen (als medische oorzaken uitgesloten zijn). Rust, regelmaat aanhouden, elke keer hetzelfde ritueel, meer kan je niet doen. En troosten als hij huilt. Dan maar er uit en bij jou in slaap vallen, of eindeloos met hem lopen oid, het is nu eenmaal een baby, en hij is nog maar 12 weken.
Ik ben al bij de osteopaat geweest, deze kon verder niet veel vinden. Ik twijfel om naar een andere te gaan, omdat ik na dit consult niet veel geholpen was maar wel 90 euro lichter was Sab simplex heb ik geprobeerd, infacol ook (en dr. Brown fles). Krampjes herken ik wel, en dit wordt de laatste tijd ook minder. Inbakeren heb ik ook gedaan (een week lang) met een pacco. Maar hij werd hier zo overstuur in, en wriemelde zo met zijn handjes dat er schaafplekken op zijn knuistjes zaten. Hier ben ik dus mee gestopt. Draagdoek vind hij soms fijn, maar ook hierin slaapt hij niet altijd (zoals ik al eerder zei: alleen als ik blijf rondlopen. Hij wordt wakker als ik stilsta). Ik vind het moeilijk dat mensen zeggen: hij is pas 12 weken, je moet hem gewoon bij je pakken. Ik vind dat persoonlijk erg vermoeiend. Vooral omdat hij bij mij ook 9 van de 10 keer niet slaapt. Als je 24uur per dag echt daadwerkelijk met je baby bezig moet zijn (hem in slaap wiegen, zingen, speentje enz.) dat hou ik dus niet vol. Er zal wat sprake zijn van reflux, maar dit lijkt ook minder te worden nu ik zijn voeding indik. Misschien moet ik gewoon even wachten of de voeding aanslaat... Zo niet is het geen KMA en ben ik terug bij af... Ik krijg regelmatig een "mental breakdown", niet omdat ik nergens aan toekom maar omdat er geen verbetering in lijkt te komen...Ik zie het dan eventjes niet meer zitten. Dit forum helpt mij dan, jullie advies en begrip!
Het klinkt voor mij alsof hij echt ergens last van heeft. Passen jullie de reflux leefregels toe? Als hij zoveel moeite heeft met inslapen is misschien alleen dikkere voeding niet genoeg? Hoe schuin heb je zijn bedje staan?
Zijn bedje staat schuin met een paar boeken eronder. Dit geldt ook voor zijn box en de kinderwagen. We voeden hem zoveel mogelijk rechtop en houden hem daarna ook nog een tijd rechtop. Het vreemde is dat hij ongeveer een half uur na de voeding gaat huilen (op de arm). Het duurt dan even en dan valt hij soms uiteindelijk in slaap. Maar als we hem dan in bedje leggen, wordt hij wakker en gaat hij huilen. Dit gaat dan de hele dag zo door. Ook als je hem op de arm houdt, gaat hij steeds weer huilen. Volgens de KA heeft hij geen beschadigde slokdarm want dan zou hij huilen tijdens de fles of tijdens oprispingen. Ze willen hem geen medicatie geven, omdat we nu net weer bezig zijn met andere voeding en we eerst even moeten kijken of dat iets uithaalt. Maar ik heb mezelf voorgenomen dat als het geen KMA is (en als de voeding dus niet aanslaat) ik wel om medicatie ga vragen. Ook wil ik dan over op de voeding van Nutrilon Omneo (bij spugen en moeilijke ontlasting).
Hier kon ze ook niet slapen. Bij ons viel ze ook niet in slaap. De enige manier was in de draagdoek of draagzak (Bondolino). Draagdoek lukte ook al vrij snel niet meer omdat ze zich zo afzette en ik haar niet meer strak geknoopt kreeg. In de bondolino kon ik haar meer 'dwingen' en kon ze geen kant meer op. Door te wandelen en een hoedje over haar ogen, viel ze in slaap. Maar zodra ik stil stond, werd ze ook weer wakker. Hier hielp de osteopaat wel wat. Haar hoofdje stond wat scheef en ze keek alleen maar omhoog. Hierdoor kreeg ze veel prikkels binnen. Hij gaf ook aan dat ze slecht ontspande waardoor ze dus ook niet in slaap kon komen. Na 2 behandelingen ging het al een stuk beter maar in slaap komen bleef lastig. Hier eerst rust en regelmaat er in gebouwd. Zodra ze moe werd, in de draagzak en haar in slaap wandelen. Toen dat heel goed ging, haar geprobeerd slapend over te leggen in de kinderwagen. Ik zette haar dan in de keuken, doek half er over heen en afzuigkap aan. Dat ging redelijk. Daarna lukte het ook om haar met de kinderwagen in slaap te wandelen. Met 3,5 maand geprobeerd overdag in bedje te laten slapen, in het donker met de stofzuiger aan. En het lukte! Binnen 10 minuten sliep ze steeds zonder huilen. Ze jengelde soms wat maar dan wreef ik even over haar rugje (buikslaper) of gaf haar speentje weer. En als ze sliep, ging ik weer weg. Stofzuiger na een tijdje uit werkte niet, dan werd ze weer wakker. Dus toen cd met fohngeluid gekregen en die op repeat en het werkte als een trein. Wel sliep ze altijd maar een uur en was ze dan weer een uur wakker. Rond 7 maanden ging ze langer slapen en kon ze ook zonder geluid slapen. Inmiddels is het een hele makkelijke slaper, ze slaapt tenminste heel makkelijk bij anderen en geeft vrijwel geen kik als ze gaat slapen. Maar bijv. in de auto of kinderwagen slapen zal ze niet doen.