Herkennen jullie dat ook, dat sommige mensen jou als ouder negeren/passeren? Wij hebben dat regelmatig met eten/snoepen. Zo vreselijk irritant. Net weer, met de familie uit eten geweest naar wokrestaurant. Nou hadden ze daar toetjes in overvloed en mocht ze van ons al veel meer dan normaal. Maar op een gegeven moment is het klaar en als dat met haar afgesproken is weet ze dat ook. Geeft mijn zwager haar even later doodleuk een negerzoen zonder even te vragen aan ons of dat ok is. Ergste is dat hij dat vaker doet en overduidelijk van mening is dat dat gewoon moet kunnen. Kortom; hij weet dat wij dat niet goed vinden, maar doet het toch. Zo gebeurt het ook bij vrienden van ons, hetzelfde verhaal. Vriend van mijn schoonmoeder, hetzelfde verhaal. Echt, ik overdrijf misschien een beetje, maar vind dat echt not done. En ze is heus niet zielig, ze had in dit geval al ijs, 2 koekjes, 2 spekjes en wat fruit gehad. En al had ze alleen een droge cracker gegeten, wij zijn haar ouders en als wij een grens aangeven moeten anderen dat respecteren. Zo, dat ben ik weer even kwijt.
Ja hoor, heel herkenbaar. Tot ik een keer flink boos ben geworden. Dat luchtte op voor mij en sindsdien ben ik (en mijn man uiteraard) weer de 'baas' over het eetgedrag van onze dochter.
Ja, daar kan ik me ook heel erg aan storen. Helemaal als je in een eerder stadium zo'n "snoep" gesprek hebt gehad. Waarin je dan hoort dat die ander ook echt niet zo heel veel geeft en altijd gezond, fruit hier en daar. En dan breng je daar een keer je kind heen voor een middag, komen ze thuis met een suikervergiftiging. Nu klinkt dat ook wat overdreven, maar ik vind het echt niet normaal om de hele middag te snaaien. Of 's morgens vroeg al. En wij zijn echt niet moeilijk hoor. Er is één snoepmoment per dag. Ze heeft een trommeltje in de kast, daar zitten rozijntjes in, maar ook spekkies en soms koetjesrepen. Ze mag in principe één keer per dag wat kiezen. En dan ook alleen als ze er dus om vraagt. Ik ga niet roepen dat ze nog geen snoepje op heeft. Als ze trek heeft mag ze altijd een rijstwafel pakken. Daar zeg ik nooit nee op, tenzij vlak voor het eten. En een stukje fruit is ook altijd goed. En heus, ik geef ook spontaan eens een handje chips in het weekend. Kortom; we zijn niet mega moeilijk, maar wel heel bewust. Ik denk dat we gewoon op een ander snap en denk niveau zitten dan die anderen, die denken dat het geen kwaad kan om 's morgens te beginnen met stroopwafels, 's middags verder te borduren op spekkies, lollies, dropjes en weet ik wat er allemaal bestaat. Om dan vervolgens het vocht aan te vullen met limonade of andere enge zoete drankjes (met name de light varianten kan ik om janken). Want dat is ook zoiets. Er wordt standaard limonade gegeven. Bij ons is dat water, daar vraagt ze ook zelf om. Dat scheelt. Euh.. mee eens dus
Ja, herkenbaar... Maar vnl. bij schoonouders... Of als ze het je kindje al voor hebben gehouden en dan pas ons aankijken of het goed is. Zeg dan maar eens nee Mijn schoonmoeder vroeg een keer aan mij of Lars een bepaald snoepje/koekje mocht hebben. Hij had mijns inziens genoeg gehad en zei dus nee. Zegt ze gewoon keihard, ik doe het toch Toen was ik zo overrompeld dat ik er niets anders uit kreeg dan: "waarom vraag je het dan?" Of laatst toen we daar zouden eten nadat ze opgepast hadden. Zegt ze, wij eten spaghetti lust Lars dat? Ik zei: nee. Zal ik dan voor hem wat anders maken, heb nog wel poffertjes staan. Dus ik zeg: nee, hij moet leren te eten wat de pot schaft. Zegt ze weer, ik doe het toch. Toen werd ik (op mijn manier) boos op haar. En zei dat ik dat dus niet leuk vond, dat ze het me dan niet moest vragen maar gewoon moest doen. Ja, daar heb je gelijk in zei ze toen. Dus stond er 's avonds geen poffertjes op tafel, maar wel penne pasta naast de spaghetti (en penne lust meneer wel)... Mijn vader mag 'm wel graag knijpfruit geven maar laat dat dan eerst stiekum aan mij zien en als ik ja knik krijgt meneer het en als ik nee schud dan niet. Het zal altijd wel moeilijk blijven, als het af en toe is vind ik het niet erg. Maar soms gebeurt het meerdere dagen achter elkaar en dan vind ik het op een gegeven moment wel genoeg...
Mijn smoeder heeft die neiging. Gebeurt het op een feestje dan laat ik het (gaat namelijk doorgaans slechts iets over onze grenzen heen). Ben er nu wel achter gekomen dat ze (in ieder geval eenmalig) T limo/diksap geeft uit een flesje, daar ga ik wel wat van zeggen. Gewoon omdat een kind van drie uit een bekertje kan drinken en omdat ik wil dat zoete drankjes in één keer worden opgedronken ivm cariës.
Mijn moeder heeft er ook een handje van.Nu ziet mijn moeder de kinderen niet heel vaak dus ik zie het vaak maar door de vingers.
Ik ben er ook wel wat makkelijker in geworden sinds ze 3 is, maar blijf het soms echt stom vinden. En een beetje last van hormonsters op dit moment .