Hoi allemaal, Ik ben (nu ik zwanger ben van de 2e) zo'n twijfelkont, ik word er gek van! Herkent iemand dit? Op dit moment 2 onderwerpen: 1) Bij mijn eerste zoontje geen borstvoeding gegeven, het was me allemaal veel te veel, alles nieuw, helemaal onder de hormonen, onzeker, etc. etc. Nu wil ik bij onze 2e wel graag weer gaan voor de borstvoeding. Ik ben nu wat rustiger, zekerder, je hebt immers al een 1e kindje. Maarja, voel ik me weer schuldig. Bij mijn 1e kindje niet gedaan, 2e wel? Is dat niet "oneerlijk" tegenover de 1e? Maarja, ik kan de kraamtijd van de 1e niet terughalen natuurlijk. 2) Ik ga ouderschapsverlof opnemen. Werk nu 3 dagen, wil graag 2 dagen werken. Is ook mogelijk bij mijn werk. Of moet ik toch 3 blijven doen of 2 om 3 dagen? Ik ben jong, dus ik kan nog best werken. Voel me dan ook weer schuldig dat ik "zoveel" thuis zit. Bah, jullie horen het al... Hopelijk komen de twijfels door mijn hormonen en wordt het nog beter, haha. Ik ben best perfectionistisch, dus dat kan er ook mee te maken hebben. IK weet dat ik mijn gevoel moet volgen, maar het was al fijn om dit even van mij af te typen Dank!!!
Als jij het weer wil proberen om borstvoeding te geven kun je dat toch lekker doen. Zou er niet zo over in zitten dat je het bij de eerste niet hebt gedaan. Als het je nu wel lukt is dat toch alleen maar mooi ? En wat betreft minder werken. Ik werk nog maar een uurtje of 10 vind ik meer als zat. Ik geniet er lekker van om thuis te zijn bij mijn zoontje en straks bij mijn dochtertje. Heb ook wel eens gedacht aan totaal niet werken alleen zou ik dat zelf niet kunnen. Even er tussen uit wat anders doen vind ik heerlijk. Je moet even overleggen met je werk wat mogelijk is. Maar volgens mij mogen ze er dag ouderschapsverlof niet weigeren maar dat weet ik niet zeker. Lekker doen wat in jou op komt!
Gewoon borstvoeding proberen, niet schuldig voelen. Je doet wat je op dat moment aan kan! Ik werk ook maar twee dagen. Heerlijk toch als het mogelijk is. Je kunt nog tot je 70e werken en de jonge jaren van je kids kun je nooit meer terugdraaien. Probeerdat voorogen te houden als je keuzes maakt. Tegenover wie voel je je schuldig als je weinig werkt? De maatschappij? Je man? Probeer na te gaan waar je gedachtes vandaan komen. Misschien helpt dat in het maken van keuzes.
Ik zou lekker voor bv gaan als je dat graag wil! En over werken zou ik me zeker niet schuldig voelen, ik werk nog maar 9 uurtjes per week! Ik heb ervoor gekozen om lekker zoveel mogelijk bij m'n dochtertje te zijn en als ze straks op school zitten kan je altijd weer meer werken!