Hoi meiden, Een tijd terug heb ik jullie advies gevraagd ivm stoppen met borstvoeding vanwege medicatie. Ik heb veel info ingewonnen en lang nagedacht, maar uiteindelijk tot de conclusie gekomen dat het goed is zo en het voor zowel mijn kleintje, mijn man als mijzelf het beste is dat ik start met de medicijnen die het beste voor mij werken. Dit betekent echter wel dat ik dus moet stoppen met borstvoeding. Ik heb het nog even weten uit te stellen, maar zojuist heb ik dan echt voor het laatst gevoed. In eerste instantie zou ik maar 4,5 maand voeden en dat is nu bijna 8 maanden geworden. Toch rollen de tranen over mijn wangen.. Pfff hoop dat het zo minder wordt.. We waren al begonnen met overdag kv te geven, dus ondanks dat er dagen bijzaten dat hij wel volledig bv kreeg zal de overstap hierdoor wel minder groot zijn. Eigenlijk vroeg ik me af of jullie nog tips hadden? Hoe deden jullie het als jullie bewust stopte (dus niet als de melk op was)? Normaal drinkt hij hier in bed 's ochtends, maar misschien dat het de komende week beter is als zijn papa hem de fles ergens anders geeft? En hoe gingen jullie om met een zoekend kindje? Bedankt alvast voor het advies!
Ik snap dat het moeilijk is om te stoppen met bv. Ik vind het wel fijn voor je dat je nu een besluit hebt kunnen nemen dat voor jullie gezin goed voelt. Dat geeft vast ook een stuk rust, om de knoop doorgehakt te hebben! En je hebt toch nog 8 maanden borstvoeding gegeven. Mooi hoor! Onze zoon is enigszins zelf gestopt. Ik had het al afgebouwd naar twee voedingen. Maar die laatste twee heeft hij uiteindelijk zelf laten vallen. Dat was na 1,5 jaar en toen vond ik het zelf ook wel goed geweest. Maar na een week wilde hij ineens toch weer drinken en toen heb ik gezegd dat alle melk op was. Ik moet zeggen dat hij nog vrij lang wel geprobeerd heeft als hij in de gelegenheid was hoor. Bijv. na het douchen als ik (bloot) op mijn knieën voor hem zat om hem af te drogen. In het begin voorkwam ik dat door toch maar gauw even een shirtje of ochtendjas aan te doen. Maar zelfs een half jaar later zag ik nog wel eens een wijd opengesperd mondje mijn kant opkomen. Dan duwde ik hem zachtjes opzij en leidde ik hem af.
Eefie, dankjewel ! Las net toevallig je topic, wat een raar CB! Maar zag dat je alle benodigde adviezen al gekregen had. Heerlijk genieten met je kleintje. Tupp, thanks . Ik hoop bij een volgend ukje de medicatie niet nodig te hebben en dan langer te kunnen doorgaan. Heerlijk dat jij 1,5 jaar hebt kunnen voeden, dat lijkt mij ook wel wat. Wel gek eigenlijk, want vooraf had ik nooit verwacht zoiets te ambiëren. Stom dat er in de Nederlandse cultuur zo'n taboe heerst op het geven van bv, of in ieder geval het langer voeden van je kindje dat je als onwetende mommy to be bijna niet beter meer weet. Als ik soms adviezen lees hier op zp die aan bepaalde mensen worden gegeven (doel dus op adviezen van externen, zoals bij Eefie haar topic)... Zoonlief zit vandaag, morgen en overmorgen op het kinderdagverblijf gelukkig. Dat maakt het wat makkelijker. Ben benieuwd hoe het gaat als ik hem vanavond ophaal, normaal krijgt hij dan vrij snel een slokje..
Ik had inderdaad ook nooit verwacht 1,5 jaar te voeden. Vooraf kon ik me daar niks bij voorstellen: een lopend kind aan de borst??? Jakkie! Haha. Terwijl ik het toen het zo ver was helemaal niet raar vond. Maar goed, da's een andere discussie. Ik vond het na 1,5 jaar wel prima om te stoppen, ook omdat zoon er zelf steeds minder om vroeg. Toch vond ik het ook jammer hoor. Ik heb het best nog regelmatig gemist en ik kijk er ook echt naar uit om straks weer te voeden.
Dat kan ik me voorstellen , ik kijk er ook nu alweer naar uit en ik heb welgeteld 14 uur niet gevoed.. Vond het heel erg pittig vandaag toen ik hem ophaalde.. Mijn man kon ook niet op tijd thuis zijn, dus had het er moeilijk mee . Maar goed, morgen weer een dag en over n paar dagen zal het vast normaal voelen.
Misschien nog even een tip om het voor jezelf goed af te sluiten.... Maak een mooie bv foto ter herinnering!!
oh dat lijkt me ook ontzettend moeilijk! veel sterkte, het is toch een afscheid nemen van een bijzonder iets.
Engeltje, thanks! Had ik ook al bedacht, maar pas achteraf . Heb gelukkig een hele mooie foto en die hangt bij mijn spiegel bij mijn kaptafel . M met Borisboef, dankjewel . Het was ook echt een rotdag.. Om me heen werd er ook gesproken over het grote loslaten van je kind, bladiebla, en ik snap dat zoonlief niet op zijn 18e nog om bitty moet vragen , maar toch was ik erg verdrietig..
Dag 1 leek vooral voor mij moeilijk.. Ik was bijna beledigd dat hij zo easypeasy accepteerde dat hij alleen nog maar de fles krijgt . Daarna begon hij echter op zijn vaste borstvoedingsmoment in de avond te huilen. Gelukkig maar n minuut of 10/15, maar dan is hij wel ontroostbaar. Alles wat normaal werkt, werkt dan niet. Daar komt bij dat hij wat eenkenniger begint te worden, waardoor ik hem net wat meer troost kan brengen dan papa, maar bij mij ruikt hij melk en wil hij zich richting borst graven... Gelukkig zag ik hem gisteren zijn duimpje pakken (voorheen duimde hij sporadisch wel, maar gebruikte hij het meer als een soort bijtring ). Daarnaast heb ik speentjes om te helpen bij zijn zuigbehoefte. Voorheen had hij hier geen enkele behoefte aan, maar dat zou nu zomaar kunnen veranderen. Mag ik je trouwens feliciteren (banner)?