ik heb echt z'n pijt dat ik niet nog meer van mijn kleine man heb genoten in het begin want het gaat echt super hard. de eerste dagen heb ik in het ziekenhuis gelegen vanwege een keizersnede en daar zijn natuurlijk al heel veel mensen langs geweest. maar eigenlijk ook alleen maar de mensen die belangrijk voor ons zijn. maar die willen onze man natuurlijk vasthouden en dat heb ik ook toegelaten want mijn gedachten is/was daar komen ze toch ook voor. maar het ergste is eigenlijk en dat heb ik ook echt zelf gedaan hoor dat als iedereen hem had vastgehouden zei ik eigenlijk altijd leg hem dan maar in ze bedje dan kan hij tot rust komen. maar nu achter af denk ik had ik hem toen maar meer vast gehouden het is mijn kind. nu is het ook niet zo dat ik hem hellemaal niet vast gehouden heb want dat heb ik zeker wel en ik heb ook echt wel van die tijd genoten. maar ik zou willen dat ik meer had genoten.
Ik snap precies precies wat je bedoeld! Had je het maar anders gedaan had je er maar meer van genoten! Ik had dat ook na de kraamtijd! Maar nu is m'n dochter net 2 geworden en dan gaat het zoo snel en dan denk ik had ik er nou maar meer van genoten toen ze een baby was of had ik er maar meer van genoten toen ze 1 jaar was enz enz! Denk dat dat steeds wel een beetje blijft! En dat je gewoon bij jezelf een paar keer per dag echt even moet denken van ik GENIET!!! En je hebt er vast en zeker van genoten alleen niet echt bewust denk ik dan altijd maar!
Ik snap wat je bedoelt... Heb zelf ook een week in het ziekenhuis gelegen,samen met de kleine man. Door een zware bevalling heeft hij maar een halve minuut bij me gelegen en toen moest hij de couveuse in. Heb hem toen 3 dagen later pas voor het eerst vast gehad,alle eerste dingen heb ik gemist...het eerste badje,eerste luiers...kleine dingen die toch veel betekenen. Toen we thuis waren meteen veel aanloop van visite,die hem natuurlijk ook vast wilden houden,en ik heb ze zelf hem de fles laten geven,hoe stom kon ik zijn!!! Nu achteraf had ik hem lekker bij me moeten houden,vooral na zo'n zware start...hij is nu bijna 7 maanden,echt al een klein mensje zeg...ik mis de kleine baby tijd soms erg,het ging zo snel....
Hey Elif82, jij bent pas mama geworden,proficiat zeg! Ik had dat ook ja,op de gehele afdeling hoorde ik baby's huilen,lekker bij mama,en ik lag alleen in een bed,wel naar een foto te kijken van mijn mannetje hoor.... Ik kolfde de melk af,en dan gaf de verpleging hem het flesje,oooooh wat was ik jaloers zeg,klinkt misschien heel stom hoor...
Zo herkenbaar! Ons mannetje heeft 8 dagen in het ziekenhuis gelegen aan de sonde, ik lag daar ook ivm ks, maar ik kon niks, voor mijn gevoel duurde het daardoor echt lang voordat ik het gevoel had dat hij van mij was ipv van de verpleegsters enzo. Doet me nog verdriet, nu ben ik bijna bezitterig met hem, heb echt moeite met dingen door anderen te laten doen.
als ik dit lees voel ik me een aanstelster we hebben gewoon samen op de afdeling gelegen in 1 kamer waar we echt maar met z'n 2en hebben gelegen. wel hebben we toen onze kleine man 2 weken was ook weer twee nachten in het ziekenhuis gezeten, omdat onze kleine man zo aan het spugen was. maar toen hadden we ook een prive kamer. dus wat dat betreft hebben we mazzel gehad. maar gelukkig gaat alles weer goed met ons en kunnen we genieten alleen nu nog bewust genieten. want het is wel vanaf het eerste moment mijn mannetje en ik hou echt super veel van hem had niet verwacht dat ik zoveel van hem zou houden.
Ik weet precies wat je bedoelt. Het gaat idd zo snel. Over 1 maand wordt mijn zoon alweer 1. Tja, eerste kindje, dan weet je het ook allemaal niet zo goed. Na mijn bevalling (keizersnede) heb ik het erg moeilijk gehad. Daardoor ook te weinig genoten. Maar nu geniet ik dubbel en dwars! Ow en dat houden van: Ik sta soms wel eens bij zijn bedje te kijken naar hem als hij slaapt. Dan kijk ik alleen maar hoe lief hij daar ligt. En de liefde die ik dan voel komt vanuit mijn tenen!! Zo overweldigend
ja dat is echt zo bizar haha vanmorgen zat hij voor het eerst te lachen met een big smile zelfs met geluidjes. hij heeft wel eerder gelachen maar dit was zo bijzonder . maar ik moest toch echt even een traantje wegpinken van geluk wel te verstaan. ook begint hij te klesten ook zo heerlijk om naar te luisteren haha.
Herken ik ook van onze zoon! De eerste dagen waren we van elkaar gescheiden in het zkh en mocht ik hem alleen overdag tijdens het flesje geven een kwartiertje vasthouden En helaas: toen hij bijna 4 weken oud was, lag hij alweer doodziek in het ziekenhuis (hersenvliesontsteking) Maar geloof me: onze zoon is nu 3,5 jr en we hebben alle gemiste knuffels meer dan ingehaald Hoop alleen wel dat de kraamtijd bij onze tweede leuker zal verlopen.
Ik heb bij m'n eerste hetzelfde gevoel gehad. Iedereen maar vast houden en als ik hem dan zelf weer had was het huilen van vermoeidheid. Voelde me toen alleen maar melkmachine. Bij de tweede heb ik me als een leeuw opgesteld. Iedereen (nou ja, niet iedereen natuurlijk) moest eraf blijven en als er visite was hield ik hem gewoon lekker zelf vast. Kijken mochten ze!! En als het lang duurde en de kamer zat vol, nam ik hem mee naar boven onder het mom van ik moet voeden. Heb zelfs een paar keer boven gezeten dat ik helemaal niet hoefde te voeden maar gewoon effe kroelen! Er gaat nog enorm veel te genieten komen hoor, en zorg dat jij het meeste geniet (en je man/vriend natuurlijk)!
Ik snap helemaal wat je bedoeld dit had ik ook bij de eerste het gaat zo snel en alles is zo niieuw van de tweede heb ik het gevoel er juist veel meer van te hebben genoten nu is de derde op komst dit word de laatste ben van plan hier extra van te genieten want het is zo iets moois
hester wat afschuwelijk van die hersenvliesontsteking Ik hoop idd dat deze kraamperiode heel mooi voor je mag worden!
ben ik nu lekker aan het genieten en begrijp ik mijn mannetje goed wat hij wil en nodig heeft moet ik over 4 weken alweer werken heb er zo geen zin in ik zou nog wel een half jaar of langer thuis kunnen blijven maar hellaas zit dat er niet in.