Ik wil gewoon even van me afschrijven, ik ben zo bang.... ik heb een ander account aangemaakt, wil niet dat iemand me mogelijk herkent want niemand in mijn omgeving weet dit, behalve mijn broer en leidinggevende. Maandagavond besloot ik onder de douche mijn borsten maar eens te controleren, en ik voelde meteen een knobbel in mijn linkerborst. Grote stress, huilen, angst want je denkt maar een ding: dit kan niet goed zijn. Dinsdag gelijk naar huisarts, hijvoelde hem ook en er kwam ook wat rood-bruin vocht uit mijn tepel bij het onderzoeken. Dit was gunstig volgens hem, hij dacht aan een ontsteking maar wilde geen risico nemen sn stuurde me ook gelijk door naar de mamapoli. Ook bloedonderzoek naar ontstekingswaarden, die niet gevonden zijn. Vrijdag geweest voor mammografie en echo. Arts dacht in eerste instantie bij het voelen aan een cyste maar tijdens de echo bleek dit niet het geval te zijn. De echoscopist zag wel wat maar kon niet goed zien wat het dan was. Daarom biopt genomen (2 hapjes). Terug naar de arts die liet zien dat er wel wat was, maar ze dachten dat het niet kwaadaardig is. Echter kunnen het ook niet goed benoemen wat het dan wel is, en was een klein kalkrestje te zien( wat dan ook weer kan duiden op (voorstadium) van borstkanker maar ook gewoon onschuldig kan zijn). Daarom hebben ze de biopten genomen voor onderzoek, hopelijk geen slechte cellen. En nu... ben ik doodsbang. Ik heb er vanaf het begin geen goed gevoel over en vind het zorgwekkend dat ik een geval ben die ze niet goed in een hokje kunnen plaatsen. Daarbij heb ik sinds deze week ( sinds gisteren echt behoorlijk!) ook pijn, zeurend en stijf gevoel in mijn onderrug en rechterheup. Steeds denk ik: zit er al veel meer in mijn lijf? De knobbel is sinds gisteren groter, maar dat komt misschien door het prikken van de biopsie? Helaas meerdere jonge mensen gekend die niet meer leven als gevolg van kanker. Ik ben bang, zo bang.... ik had gisteren een complete paniekaanval bijna tot aan hyperventilatie toe, ik ben zo bang dat mijn jonge kinderen zonder moeder verder moeten opgroeien. Die gedachte maakt me gek.Ik hoop zo dat mijn gevoel uit angst komt en niet uit intuitie. Ik weet niet wat ik wil met dit bericht, misschien alleen even delen. Mijn omgeving wil ik het niet vertellen, mijn ouders kan ik deze onzekerheid niet aandoen ivm ook al zorg over schoonzusje en tante van mij. Ik hoop dat ik ze dinsdagavond kan vertellen dat ik me veel zorgen heb gemaakt maar gelukkig alles goed is. Maar die paniek die ik continu voel, ik kan er zo moeilijk mee om gaan. Mijn kids weten ook van niets, dus het masker moet thuis ook de hele dag op. Ik ben zo bang...
Jeetje meis, ik weet even niet wat ik moet zeggen behalve je heel veel sterkte wensen en hopen op een goede uitslag. Ik kan wel zeggen probeer je niet druk te maken maar ik zou t zelfde doen. Dikke knuffel.
Wat naar voor je! Ik begrijp je helemaal. Ik duim voor je dat je dinsdag een goede uitslag mag krijgen. Dikke knuffel!!!
Heel veel sterkte en probeer, hoe moeilijk ook, niet teveel stress de overhand te laten nemen tot je je uitslagen hebt..! Laat je weten hoe het is gegaan?
Jeetje wat erg, kan me goed voorstellen dat je bang bent. Maar vooral wat naar dat je dit zo "alleen" moet dragen. Ik snap best dat je je ouders wil ontzien maar het is ook zo fijn om zulke spanning met dierbare te delen. Ik denk dat je ouders het vreselijk zouden vinden dat je zo alleen in spanning hebt moeten zitten en ze er niet voor je konden zijn.
Je hebt gelijk maar ik wil koste wat kost voorkomen dat mijn kinderen iets horen of merken. En ik zadel hen met dezelfde spanning op als die ik heb, alleen zodat ik kan " ventileren", dat wil ik niet. Bedankt voor de lieve reactie!
heel veel sterkte met wachten tot je duidelijkheid hebt. dat wachten in onzekerheid is vreselijk. ik hoop dat je dinsdag goed nieuws krijgt. ik zit in een soortgelijke situatie, alleen dan niet in mijn borst. als je er over wilt praten mag je me altijd pben.
Pff wat moet jij ongelofelijk veel stres hebben en bang zijn op dit moment! De pijn in je lichaam kan heel goed komen door stres, je spant je spieren dan onbewust aan en dan ga je op een gegeven moment pijn krijgen. Ik heb dat vaak op mijn borst, ik kan dan soms een aantal dagen niet op mijn zij slapen, heel raar. Ik snap heel goed dat je het liever niet tegen je ouders zegt omdat ze al zorgen hebben over jou schoonzusje en tante, maar vergeet niet dat ook jij recht hebt op onvoorwaardelijke steun! Ik ga heel erg voor je duimen en hopen dat alles goed blijkt te zijn!
Misschien een geruststellend bericht, zowel mijn moeder (8 jaar geleden) als mijn tante (2 jaar geleden) hebben iets gelijkaardigs gehad. Ze voelden een knobbel, huisarts stuurde hen door voor een mammografie of echo, ze zagen verkalkingen en ze kregen een biopt. Uiteindelijk bij beide loos alarm, mijn mama en tante lopen nog steeds rond met deze verkalkingen en zijn goed gezond. Sterkte, het is heel erg schrikken!!
Allereerst, deel het wel met je ouders. Stel dat de uitslag niet goed is, komt de klap misschien iets minder hard aan. Hier een vergelijkbare situatie, maar dan met mijn moeder. Zij heeft gelukkig wel verteld dat ze naar de huisarts was geweest en dat ze naar de mammapoli moest. Reden hiervoor was een verdikte lymfeklier in de oksel. Bij haar blijkt het niet goed, maar ik was juist heel blij dat ze het direct heeft verteld nog voor er een uitslag was. Dit heeft gezorgd voor enkele dagen mentaal voorbereiden op een mogelijk slechte uitslag. Nog een tip, neem de gesprekken met eventuele artsen etc op. Vaak onthoud je de helft niet mocht het niet goed zijn. Het is dan fijn voor je naasten om het terug te kunnen luisteren.
Jeetje wat een spanning zeg!! Wat moeilijk. heel veel sterkte met alles en hopelijk valt het toch mee
Ik heb het ook (gehad). drie jaar terug voelde ik een knobbel. Huisarts dacht een cyste maar op de echo was te zien dat het geen cyste was en dat er weefsel in de knobbel zat. Ze kon niet zeggen of het goed of kwaad aardig was. Een heel weekend in spanning gezeten maar goed aardig. Nu kreeg ik een half jaar terug ineens last weer van die knobbel dus weer alles onderzocht maar het is gelukkig nog steeds goed. Sterkte met afwachten.
Sterkte met wachten, dat is slopend!! Ik snap dat je het niet aan je ouders vertelt hoor! Ik zou dat ook niet doen, al die stress voor die mensen, pff. Hopelijk is de uitslag goed en dan kun je het ze alsnog (of niet, als je niet wilt) vertellen. Nogmaals sterkte met wachten!
Veel sterkte de aankomende dagen! Ik hoop op een hele goede uitslag voor je! Wat een stress en onzekerheid! Ik word ook waarschijnlijk deze week doorgestuurd naar de mammapoli om te kijken wat er in mijn borst zit. De echo en mammografie leken okay maar geen idee wat al die verdikkingen en bobbels zijn. Erg eng met veel borstkanker in de familie.
Jeetje, voor jou ook spannend als er veel BK in je familie zit! Is bij mij gelukkig niet het geval, alleen de zus van mijn moeder heeft net een hele zware behandeling gehad. Maar zij is al wat ouder, dus op zich geen extra risico voor mij. Sterkte!! Gelukkig bijna weer een dag voorbij. Vanmiddag heerlijk gefietst met gezin, was erg lekker en gelukkig geen extra last van heup of rug. Geeft weer beetje moed. En ik heb pilletjes gekregen, die neem ik nu in, want vooral 's avonds krijg ik echt last van de paniek. Op die manier hoop ik tot dinsdag door te komen en dan hopelijk een goede uitslag te krijgen. De verhalen hier geven in ieder geval wel weer beetje moed, dank jullie wel.
Ik heb het ook gehad, ik dacht 4jaar geleden een knobbeltje in mijn borst. Mijn vriend en de huisarts dachten een opgezette/ontstoken klier. Ikzelf dacht hier totaal niet aan. Het was ook nog oktober. De maand dat in het teken stond van borstkanker.. De huisarts heeft mij doorgestuurd naar het ziekenhuis. Waar ik in de eerste instantie een mammografie zou krijgen, maar dit kon/mocht niet, vanwege mijn leeftijd. Ik ben nog geen 30. Toen hebben ze met een echo apparaat gekeken en konden nog niks wijzer worden.. Staan ze daar met 6 man om je heen. Ik moest terplekke kiezen, een biopt of een half jaar later terug komen, om te kijken hoe het er dan uit zag. Nou echt niet een half jaar wachten in alle onzekerheid! Zodoende hebben ze een biopt genomen van het knobbeltje. En bleek het een goedaardige tumor te zijn. Deze is wel operatief verwijderd omdat ze geen risico wouden nemen dat het kon omslaat naar kwaadaardig Sterkte! Ik voel precies je angst en onzekerheid.. Wanneer krijg je de uitslagen?
Ik hoop zo dat ik morgen hetzelfde nieuws krijg als jij! Ik zou ook graag willen dat het verwijderd wordt als het goedaardig blijkt te zijn, om risico te voorkomen.
Ik hoop het ook voor je. Ik snap echt de angst die je voelt! Heel veel sterkte morgen. En volgens mij word het wel standaard verwijderd, als blijkt dat goedaardig is. Zo niet, zou ik het wel eisen. Heel veel sterkte & Ik denk aan je! Dikke knuffel! ♡
O wat naar, ik kan me je angst zo goed voorstellen! Ik zou ook compleet in de paniek schieten en de allerergste scenarios bedenken. Wat misschien kan helpen is op die momenten toch jezelf toe te spreken: je weet nog niet wat het is, de kans is nog altijd groter dat het niets ernstigs is. En zelfs als het borstkanker is wil dat niet zeggen dat ze het niet goed kunnen behandelen. Schrijf desnoods je angsten en ook je geruststellende gedachten op, dat helpt mij altijd. Heel veel sterkte, hoop echt dat je morgen een geruststellende uitslag hebt!