Hoi hoi, ik kom sinds kort ook bij de gyn. Ik heb de inwendige echo gehad,bloed geprikt en de nodige vragen/gesprekjes. Ik heb cystes en verklevingen.Hoe lang duurde het voor jullie met een behandeling konden beginnen? Over 3,5 week mag ik pas terugkomen om alles te evalueren. Ik ben niet heel ongeduldig hoor , vraag t me gewoon af. Ik weet toch wel dat je hier veel geduld moet hebben. Alvast bedankt.
Hoi Herma, Bij ons duurde het een half jaar voordat we eens alle testen hadden gehad en de evaluaties daarvan. Als ze alles getest hebben kunnen ze vrijwel meteen beginnen in je eerst volgende cyclus, maar heb je al een idee wat ze bij jullie gaan doen? Dat hangt er namelijk ook vanaf en of je hormonen moet gaan gebruiken etc. In ieder geval heel veel succes en sterkte met het wachten. Laat je ons weten wat ze gaan doen?
hoi herma! na 6 maanden proberen heeft de ha mij doorgestuurd naar de gyn om te kijken of "alles goed zat binnenin". de gyn heeft mn man ook gevraagd de volgende dag een spermastaal binnen te brengen en we mochten diezelfde dag nog bellen voor het resultaat. omdat alles ok was, moest ik aanvankelijk niets doen, maar na een hele lange cyclus ben ik begonnen met clomid en pregnyl. succes! mirza
Hier duurde het drie kwart jaar voor er serieus actie werd ondernomen. Ze bleven maar echo's maken en bloedprikken...terwijl de diagnose eigenlijk al duidelijk was. Misschien makkelijk geld verdienen ofzo. Ik hoop iig dat het bij jou sneller gaat.
toen ik de onderzoekjes had gehad kon ik ook in een gesprek komen, dus op het punt waar jij nu staat. toen zei de gyn als ik ongesteld werd ik gelijk met IUI kon beginnen.
Er is bij ons nog niet duidelijk wat ze gaan doen. Ze denkt zowieso aan een kijkopreatie. Dat duurt dan natuurlijk ook weer even voor je daar aan de beurt bent en dat allemaal achter de rug is. Jullie ook allemaal succes met de behandelingen.
ik ben dus vanaf november 2007 al in de mm,wisten toen ook gelijk wat er aan de hand was/is. en nu nog steeds geen behandeling! we zijn al 3 keer doorgestuurd naar een ander ziekenhuis met de gedachte daar snel te beginnen.(dat zeiden ze ook nl) mischien ligt het bij ons wel ietsjes anders,want mijn man heeft vaak helemaal GEEN zaad,dus dan is het moeilijker om een behandeling te startten. maar ben het wachten en al die onderzoeken (die we al tig keer hebben gehad) wel beu. hopelijk worden jullie snel geholpen meid! liefs mounia
Ik heb op 24 oktober een hsg onderzoek gehad en moest op 20 december komen bij de fertiliteitsarts voor een gesprek en uitslag. Gelijk de menstruatie daarop zijn we gestart met ivf, met succes. Veel succes, knuffel conny
Okt/nov 2006 was bekend dat het zaad van mijn man niet goed was, in jan 2007 zaten we bij de uroloog en eind feb is hij geopereerd aan een spatader. Juli zaten we bij de gyn en kwam er gelijk achter dat ik PCO heb. Toen gelijk gestart met hormonen om de cyclus te monitoren. Sept 2007 een HSG en daarna zijn we gestart met IUI. 19 dec positieve test. Dus het is al met al vrij snel gegaan.
Wij zijn nu sinds augustus 2005 bezig! Heb in 2006 een miskraam gehad en in begin van 2007 een vermoedlijke Buitenbaarmoederlijke zw.gehad! De gyn uit het ziekenhuis heeft ons daarna in mei van 2007 weer groen licht gegeven en sinds dien is er niks meer gebeurd! Onze HA heb ik al een keer gevraagd om in de mmm te komen maar die kwam toen met de opmerking dat ons niks mankerde omdat het al twee keer gelukt was! Daar moest ik het maar mee doen, omdat je op zo"n moment overrompeld wordt hebben we het er toen maar bij gelaten! Maar ik werd alleen maar onzekerder en mijn hoofd kon ik er niet meer vanaf zetten het bleef maar maalen! Toen ben ik via via bij het adres van Fertiliteitcentrum het Barraûs gekomen en heb toen begin dit jaar gebeld! Drie maanden wacht tijd had deze man en ben dus nu sinds 24 april bij hem in behandeling! Heb net mijn 2e IUI gehad en het zaad van mijn man is goed 75%! Er is een hele pak sinds dien van me af, voel me een stuk rustiger dan eerst! Dus al met al heeft het 2.5 jaar geduurd er we in behandeling zijn gegaan! Liefs Stef
Bij ons zat er een jaar tussen het eerste bezoek bij de gyn (na iets meer dan een jaar zelf proberen) en onze eerste IUI. Het hangt er natuurlijk ook sterk vanaf of ze iets vinden en wat dan... Bij ons was alles goed, dus werden we steeds weer naar huis gestuurd voor een aantal maanden.
Ook bij ons zit er 1 jaar tussen het eerste gesprek met onderzoeken en het beginnen met de IUI. Dit omdat er bij ons geen aanwijsbare reden is dat het niet lukt... dus mochten we nog een jaartje proberen :x helaas geen succes, en nu deze week beginnen met eerste IUI, als ik ongi wordt tenminste
Dat lijkt me helemaal frustrerend dat je onbegrepen onvruchtbaar bent en weer naar huis gestuurd wordt voor n paar maanden.
Is ook wel zo hoor herma, maar de kans dat we "gewoon"zwanger worden was groot, dus dan laten ze het je nog proberen.... nou ja hoop dat de nieuwe maand met IUI ons veel geluk gaat brengen! Alleen moet ik wel eens even ongesteld worden! :-s
Nadat uit de bloedonderzoeken bleek dat ik geen "goede" eisprong had kreeg ik gelijk clomid. 2 keer zwanger geweest en helaas mk gekregen. Na bijna 1,5 jaar in de mmm zijn wij begonnen aan IUI. Volgende ronde begin ik aan 2e IUI. Verder is alles in orde bij ons, dus ik hoop dat onze wens na 3 jaar in vervulling mag gaan. Heel veel succes ook in de mmm. Geduld is heel belangrijk is mijn ervaring! gr vruchtje
Bij ons zaten er 5 maanden tussen de eerste bloedproeven en de eerste IUI. Het grootste deel van de tijd bestond uit wachten, wachten en nog eens wachten!
Ja geduld moet je zeker hebben, en we wachten allemaal al zo lang je bent tenslotte ook al een jaar aan het proberen voor je naar de huisarts gaat.
Nou, heb je even (voor mijn wachttijdverhaal)? Wij zijn na mijn 2e miskraam naar de gyn geweest, die ons weer voor een jaar wegstuurde. Ik was immers in 12 maanden tijd 2 keer zwanger geworden, het was alleen mis gegaan. Na weer een jaar proberen, zonder zwangerschappen/miskramen gingen we weer terug. Toen kreeg ik een bloedtestje waaruit bleek dat mijn schildklierwaardes niet ideaal waren. Dat moest eerst in orde dus naar de internist. Na een wachttijd kon ik daar terecht maar de internist vond dat mijn schildklierwaardes minimaal 6 maanden zo slecht moesten blijken te zijn want het kon ook om een tijdelijk probleem gaan. Na 6 mnd. was die schildklier nog steeds niet goed dus toen kreeg ik eindelijk medicatie. Toen weer terug naar de gyn die toen weer een samenlevingstest en daarna een HSG wilde zien voordat we tot verdere stappen overgingen. Kort na die HSG werdik zwanger maar ook dit ging mis. Het laatste gesprek met de gyn kregen we te horen dat, omdat ik opnieuw zwanger ben geworden, ik ingesteld ben op medicatie voor mijn schildklier en in de tussentijd ook nog een 26 kilo ben afgevallen (en dus nu slank ben), de kans groot is dat we zelf zwanger kunnen worden en we dus waarschijnlijk geen baat hebben bij IUI. Ja, wat heb je dan nog terug te zeggen, na ruim 3 jaar proberen zwanger te worden, 2 jaar ziekenhuisgedoe en nog ben ik geen ene stap verder.
Jee Anouk jouw geduld moet wel helmaal op zijn ja. n dan ook nog 3 miskramen. ik wens je veel sterkte en ook succes met zwanger worden.
jeetje wat een verhaal, vreselijk.... soms zou je ze toch..... nou hier ook veel wachten maarja voordat ik voor de 1e afspraak bij de gyn terecht kon was het 8 weken later, daarna moets zaad onderzocht worden maar hubbie werd geopereerd dus eerst wachten tot dat voorbij was en toen was de uitslag slecht dus nog een keer testen, en toen hadden ze een fout gemaakt en toen nog een keer testen en toen was de uitslag goed, ( inmiddels 8 maanden verder zowat ) en toen ik eenmaal met de hormonen mocht beginnen ging het allemaal wel vlot omdat het meteen goed aansloeg, maarja nu inmiddels 18 maanden bezig zonder resultaat waarvan ik nu een jaar bij de gyn loop en 2e ronde clomid zit er in dus....... ben heel erg blij niet op m,n 38e begonnen te zijn want dan was ik nu bijna te laat xxxx jose