Mijn dochter wordt over 3 weken 3 jaar! En nu nog steeds heb ik het zo nu en dan ff een beetje beetje moeilijk!
Idd na 2 vroeggeboortes ga je toch anders over nadenken. Hoest met jou en je mooie meiden? Ze zijn iets jonger dan mn meisje. En ook lekker donker haha! Ik wil ze zien
heb je facebook?? heb ik een filmpje op gezet.. mijn meiden gaan super.. zijn al echte peuters en in oktober worden ze alweer 3.. ik heb zoveel geluk gehad.. en met jouw meisje.. heeft ze nu haar achterstand ingehaald denk je? anders pb je email adres even stuur ik je op
@ jufffie Jullie hebben echt een hoop mee gemaakt. Is het niet gek. Dikke knufff. Ben je voor een 3de bezig dat je die getalletjes in het rood hebt?
onze kleine is een maand te vroeg geboren (nog geen 36 weekjes) maar dat is een maand geleden en omdat ik ene spoedkeizersnede moest ondergaan ben ik meteen in het diepe gegooid...zaterdagochtend ging ik voor een extra onderzoek en een uur later lag ik al op de operatietafel en moest alles snel gebeuren ivm Preeclampsie! daarna kindje heel even gezien en hup in de couveuse, ik was er beroerd aan toe...de dagen erna in het z'huis gebleven en steeds de baby bezoeken en daarna naar huis, zonder baby...ik heb het allemaal nog niet echt verwerkt. wij hebben heel veel geluk gehad omdat ons kindje vrij snel weg mocht en het al snel goed ging maar alles ging zo snel en plotseling dat ik echt nog geen tijd en energie heb gehad om erover na te denken! nu met de kleine in huis en borstvoeding en toch ook wel opletten of alles goed gaat met de baby, heb ik geen moment gehad dat alles kon bezinken. alsof ik het wil vergeten...alsof ik het niet was die er zo beroerd aan toe was!!ik ben nl gewoonlijk een heel fit en sportief type en na de keizersnee ineens een wrak... nu gaat het goed met ons en met mij ook dus zal alles wel langzamerhand terugkomen...
Hallo allemaal! Onze zoon is vorig jaar met 31,3 weken geboren en heeft daarna nog 4 weken in het ziekenhuis gelegen. Ik moest in het ziekenhuis een dagboek bijhouden (ik lag drie weken ervoor al in het ziekenhuis) want ze zeiden mij dat ik een aantal maanden erna, als alles rustig was, nog wel een dip kon krijgen. Op dat moment dacht ik: Nou ik een dip, als alles goed is dan is alles toch goed!! Maar ze hadden gelijk want ik heb na de tijd nog wel een behoorlijke dip gehad en ben erg lang bezig geweest om alles te verwerken. Op de vreemdste momenten ging de hele film weer afspelen. En als ik het moeilijk had durfte ik dat niet tegen mensen te zeggen want ik kreeg al vrij snel het idee dat mensen het waren vergeten en dat ik mij niet aan moest stellen. Nog steeds denk ik dat ik niet alles heb verwerkt, want als ik iets lees over prematuur geboren kindjes dan heb ik weer een brokje in mijn keel. Mijn man en ik willen ook heel erg graag meer kinderen. Maar ik ben toch wel erg bang dat we weer het zelfde mee moeten maken. Terwijl het bij een volgende wel helemaal goed kan gaan.
Hier enkele berichtjes gelezen en idd ook met een brok in mijn keel. Hier is onze vent met 35,4 weken geboren. Spontaan met gebroken vliezen om 3uur 's nachts en om 7:50 uur was hij er al. Ook nog eens onverwachts in stuit. Maar wel een natuurlijke bevalling. Nadat hij 10 min.op mijn buik heeft gelegen moest hij in de couveuse naar de KA. Hij huilde niet en kreunde alleen maar. Daar lig je dan net bevallen zonder kind en man (die was met de kleine mee) Al met al heb ik 8 kraamdagen in het ziekenhuis gelegen ivm bv. en Mylan 13 dagen. Hij doet het nu super en we genieten volop. Maar merk toch de laatste week dat ik het nog niet verwerkt heb. De onverwachte gebroken vliezen, direct naar het ziekenhuis, de stuit en snelle bevalling. En dan ook nog de mededeling van de gyn. dat ik een streptokokken bacterie bij mij heb waardoor hij te vroeg is geboren. Waardoor ik nu al weet dat de volgende zw. ook een vroeggeboorte gaat worden. Onder streng toezicht van een gyn/vk. We zijn nog maar 5 weken verder maar merk dat het nog erg hoog zit. Sterkte aan alle dames in dit topic en wie weet kunnen we elkaar wat opbeuren waar nodig
@Susan27:Het is allemaal ook nog wel erg kort geleden bij jullie. Heftig hoor wat je hebt meegemaakt. Ik las jou verhaal en kreeg ook weer de kriebels, want bij mij hebben ze ook de streptokokken gevonden en onze zoon moest ook gelijk na de bevalling aan de antibiotica. Bij mij hebben ze helemaal niks gezegd over wat te doen en welke risico's een eventueel volgende zwangerschap. Vind het ook erg eng. Geniet lekker van jullie wondertje en je moet maar zo denken stukje bij beetje krijgt het een plekje en kun je (deels) loslaten wat er is gebeurt. BIj de één duurt het een maand en bij de ander een aantal maanden!! Groet Geetje
@Susan: wat Geetje al zegt, het is pas een maand geleden, gun jezelf de tijd om het te verwerken en een plekje te geven. Ik ben inmiddels een jaar verder en heb er af en toe ook nog best wel moeite mee. Wat mij in ieder geval echt de goede weg op heeft geholpen is er veel, echt heel veel over te praten met anderen. Soms misschien tot vervelens toe voor de ander, maar ik had (en heb) het echt nodig. Ik kan me voorstellen dat je bang bent voor een volgende zwangerschap, dat ben ik ook. Wij beginnen nu voorzichtig te denken aan een tweede, maar ik ben zooo bang, het kan nog wel een paar maanden duren voordat we dan ook de stap durven te zetten om het te gaan proberen. En bij mij is niet eens een oorzaak voor de vroeggeboorte gevonden (misschien vind ik dat juist ook wel het enge...) Sterkte in ieder geval en schrijf het van je af als je dat nodig hebt! Oh, en natuurlijk, nog van harte gefeliciteerd met de geboorte van je zoontje!
Mylan heeft volgens mij niet eens antibiotica gehad. Ze hebben wel gezegd dat ik tijdens de volgende bevalling een antibiotica infuus krijg. We wachten het nacontrole gesprek af. Als ik meer weet zal ik het hier plaatsen.