Het is bijna zover en elke avond fantaseer ik erover hoe onze zoon geboren zal gaan worden. Dus kwam ik op het idee om mijn bevallingsverhaal (zoals ik het graag zou willen) op te schrijven. Het was kerstochtend. Mijn man en zoon waren beneden het kerstontbijt aan het bereiden en ik lag nog wat te soezen in bed. Na een redelijk rustige nacht (maar een paar keer eruit gemoeten om te plassen) voel ik me lekker. Maar wel heb ik wat harde buiken en lichte kramp in mijn onderbuik die komt en gaat. Nog niks pijnlijks dus wanneer mijn zoon komt vertellen dat het ontbijt klaar is sta ik op en ga naar beneden. Heerlijk gegeten met vers sapje, croissantje en een gekookt eitje. Maar de lichte krampen blijven toch aanhouden. Na het ontbijt onder de douche. Ik verwachtte dat de krampen door de ontspanning met het warme water wel weg zouden trekken, maar ze lijken wel sterker te worden. Dus toen mijn man even later boven kwam vertel ik hem dat het mss wel eens kon gaan beginnen. Wat makkelijks aangetrokken en rustig op de bank gaan liggen terwijl mijn man me scherp in de gaten hield en mijn zoon lekker aan het spelen was. En inderdaad. De lichte krampen beginnen echte weeen te worden. Dus belt mijn man zijn ouders om te komen oppassen en verhuis ik naar boven. Ik ga in bad zitten terwijl mijn schoonouders zich in de huiskamer met onze zoon vermaken. Wanneer de verloskundige er is zit ik net in bad de regenboogontspanning te doen. De weeen zijn heel goed op te vangen en ik verwachtte dat ik nog niet veel ontsluiting zou hebben. Toch had ik al 5 cm. We speken af dat ze over een uurtje terug zou komen en als het allemaal heftiger zou worden we zouden bellen. Het badwater was koud geworden, dus ik was uit bad gekomen en zat in de badkamer op de geboortebal en mijn man deed de lichte aanrakingsmassage. Een half uurtje nadat de vk weg was braken de vliezen. Vanaf nu wordt het toch wel heftiger. Maar ik kan de pijn nog goed aan. Ik houd mijn gedachten bij het moment dat de kleine bij me ligt. De vk is terug. Ik heb al 8 cm. Ik lig op bed naar de hert-visualisatie te luisteren. Ze is verbaast over hoe rustig ik nog ben. Zelf vind ik het wel zwaar worden. Mijn man ondersteunt me geweldig. Reikt drinken met een rietje aan, masseert me wanneer ik erom vraag en straalt de rust uit die ik nodig heb. Na een poosje (ben zelf alle besef van tijd kwijt) voel ik enorme druk. De vk controleert en ik heb 10 cm. Ik mag gaan persen, maar kies ervoor de geboorteademhaling toe te passen. De baarkruk staat naast het bed met een spiegel eronder, zodat we allemaal mee kunnen kijken. ALs we het hoofdje zien komen geeft de vk mijn man instructies hoe hij de baby moet aanpakken. En zelf zit ze klaar om in te grijpen indien nodig. Niet nodig. Ik zie het hoofdje naar buiten komen en bij een volgende (heftige) wee de rest van onze kleine. Mijn man pakt hem aan. Dan wordt het even lastig, want hij heeft de baby in zijn handen en die zit met de navelstreng aan mij vast en ik zit op de baarkruk en wil op bed gaan liggen. Maar de vk heeft daar wel ervaring mee en helpt mij op bed en mijn man met het aangeven van onze lieve kleine zoon. Wat een prachtige ervaring! Ik lig met de nodige kussen in mijn rug en onze zoon op mijn buik. De placenta is intussen ook geboren, en de kraamverzorgende (tot dan toe alleen op de achtergrond aanwezig) ruimt de rommel op. Na de eerste controles (alles is goed) haalt de kraamverzorgende Grote Broer van beneden. Die komt vol verwondering naar zijn kleine broertje kijken. Intussen is het buiten alweer donker aan het worden. Wanneer de baby zijn eerste borstvoeding heeft gehad en ik een douche komen ook mijn schoonouders boven. Mijn man heeft intussen de SMS-jes verstuurd naar de rest van de fam en de gelukwensen komen binnen. Mijn ouders zijn al onderweg en zullen vanavond aankomen. Al met al ben ik een dikke 6 uur bezig geweest voor dit kerstkindje. Zo dat was een van mijn mooie fantasie-versies Hopelijk komt de life-versie een beetje in de buurt. Over een week of 5 laat ik wel weten of dat is gelukt dag
Mooie bevalling, ik hoop met je mee dat het uiteindelijk ook zo zal lopen Maar gedachtekracht is heel sterk, dus vooral blijven focussen op de bevalling die jij graag wil voor jezelf en jullie kindje. Ik heb zelf inmiddels al 2 bevallingen achter de rug en op dit moment niet zwanger, dus heb niks om over te fantaseren. Ik heb dit beide keren heel sterk gedaan (bij de 2de nog meer dan bij de eerste, omdat ik toen beter wist wat ik kon verwachten en wat ik graag anders wilde) en beide keren liep het zoals ik van te voren graag wilde. Mijn 2de bevalling heb ik vooraf ook al helemaal zien gebeuren en de uiteindelijke bevalling verliep toen ook precies zo. Prachtig! En lijkt me idd leuk om terug te horen hoe het uiteindelijk gegaan is.
Ik fantaseer helemaal niks omdat het toch altijd anders gaat dan je denkt En hoe meer verwachting ik voor mezelf schep, hoe meer het tegen valt als het anders gaat. Dus geen fantasie bevallingsverhaal hier
Ik fantaseer helemaal niks want ik weet hoe pijn het doet haha. Ik heb enkel hoop dat het deze keer anders mag gaan en ik beter met de pijn om kan gaan en geen weeenstorm krijg.
Ik hoop alles het tegenovergestelde van de 1e x. Dus NIET in het ziekenhuis, zonder wee opwekkers en een heleboel verschillende mensen die in en uit lopen. Gewoon lekker in m'n eigen kamer, een vanzelf op gang gekomen bevalling, met alleen mijn partner, verloskundige en de kraamhulp. Pijn zul je ben ik bang toch wel hebben, al zal die misschien wel anders zijn zonder bijstimulatie.
ik denk niet dat hoe je sterk je hier ook aan denkt zoiets kan afdwingen. kan me mijn eerste bevalling nog heel erg goed herinneren. ik wist heel zeker dat het heel mooi zou worden dat ik het goed aan zou kunnen en dat alles helemaal goed kwam. nou ik kwam van een hele koude kermis thuis. het was alles wat ik niet had verwacht. mijn tip fantaseer een eind weg, en ik hoop voor je dat het zo gaat zoals jij graag wilt maar houd in je achterhoofd dat het ook anders kan zijn. dan is de klap wat minder groot.
Tuurlijk houd je er ook rekening mee dat het anders kan lopen. Fantaseren betekent niet dat je een naieve houding aanneemt en je kop in het zand steekt, maar dat je uitgaat van het positieve. Vaak zorgt dat voor angst- en stressvermindering en begin je iig rustig aan de bevalling. Als je jezelf omringt met positiviteit, is het naderhand ook makkelijker om positieve dingen uit je bevalling te halen als het toch anders gelopen is dan je gehoopt had. En als je bepaalde dingen in je hoofd hebt zitten die je graag zou willen tijdens de bevalling, maar die uiteindelijk niet zo gaan, kun je daar naderhand misschien nog wat mee, al dan niet symbolisch. Het is een bepaalde mindset die je kracht en vertrouwen kan geven. En dat is alleen maar mooi als het helpt toch?
Bij mij heeft die mind-set zeker wel geholpen hoor Ik ben tot de 10 cm gekomen met relatief weinig pijn. Pas bij de persweeën heb ik voor het eerst lawaai gemaakt, daarvoor was ik heel rustig en relaxed. Persweeën had ik ook prima aangekund, als ik ze had herkent . Nu raakte ik ervan in paniek omdat ik voelde dat mijn lichaam iets wilde, maar ik wist niet wat . Ik zat namelijk op dat ik-moet-poepen-gevoel te wachten
OMG Bolkje ben je al 42 weken en 3 dagen zwanger??? hopen dat je snel bevalt meid sorry hoor ff off topic
Het gaat me idd om de mindset. De kracht van het breinis groter dan je denkt. Natuurlijk kan alles anders lopen dan je wilde. Wanneer de kleine gepoept heeft en je toch naar het ziekenhuis moet. Of wanneer je onverhoopt toch ingeleid moest worden bijvoorbeeld. Maar ook dan kan je nog steeds een goede bevalling meemaken. Door te visualiseren hoe ik de weeen kan opvangen op verschillende manieren hoop ik die technieken straks bij de hand te hebben. En dit is ook onze tweede. Dus ik weet echt wel waar ik aan begin, en hoe het voelt. En bij die eerste bevalling zat ik met 8 cm in de auto naar het ziekenhuis. Dat zat vooeaf ook niet in mijn ideaalplaatje. Maar wat moet, dat mort. Alles om die kleine er gezond en wel uit te krijgen.
Als ik zwanger zou mogen worden van de tweede is dit mijn bevallingswens: Ik ben 39 weken zwanger. Ga op tijd naar bed en slaap vervolgens heerlijk, zonder vijf keer naar de wc te moeten en me 14926x om te draaien. Om 08.00 u word ik wakker en blijk ik bevallen te zijn. De kraamverzorgster is er, en brengt ons ontbijt op bed en de fles voor mijn dochter of zoon die nog lekker slaapt. Zonder inleiden, ruggeprik, knip, vacuumpomp en hechtingen is daar ons tweede wonder!
Haha. Dat zou wel handig zijn. Maar dan heb je wel de geboorte van dat wondertje gemist. En het magische moment van het eerste contact. En de verwondering bij de erste keer aanleggen.
Ik hoop dat je zo mag gaan bevallen. Ik wens je alleen warmblijvend badwater toe, een koud bad is echt niet fijn. Ik denk dat de juiste mindset heel belangrijk is. Als je van te voren al bang bent voor de pijn en je er tegen verzet wordt het echt niet een fijne ontspannen bevalling. Wel moet je wel onthouden dat dit een fantasie is en dat je flexibel moet zijn en accepteren dat het oo anders kan lopen.
"leven is wat er gebeurt terwijl jij bezig was plannen te maken" Het belangrijkste is om ontspannen en positief de bevalling in te gaan, met mensen die (zoveel als kan) in jouw wensen willen voorzien. Dat heb ik ook inmijn geboorteplan staan. En de focus houden op het uiteindelijke doel: Je baby gezond en wel op je buik. Door dat prachtige moment te blijven visualiseren help je jezelf een heel eind de bevalling door. Haha. warmblijvend badwater. Dat zou wel handig zijn. Maar ik zie me nog niet 6 uur lang in een bad zitten. Dus dat wordt afwisselen. Heb ik bij de eerste ook gedaan. Poosje in bad, en wanneer dat afkoelde weer het bed in en laten masseren. Daarna weer terug in (nieuw) bad. Er is die nacht heel wat water en gas verbruikt En deze keer zal ik ook de bal bij de hand hebben voor nog meer afwisseling. En is onze regendouche geinstalleerd. Dus mss is dat ook wel fijn. Trouwens als ik echt mijn fanatasie laat gaan, dan beval ik niet thuis, maar in Thermae2000. We hebben dan het hele zwembad afgehuurd + een hotelkamer waar we vervolgens 2 nachten mogen blijven. Alles is aanwezig voor de baby en een kraamverzorgster en het hotelpersoneel staan dag en nacht voor ons klaar.