Hoi iedereen. Dit is best wel moeilijk om er over te hebben maar ik zit met mijn handen in het haar. Eind 2004 ben ik helemaal depressief geworden na diverse onderzoeken kwamen ze erachter dat ik angst en paniek storingen had. (dat zich uit in dwangmatige handelingen) Ik kreeg er medicijnen voor Citalopram. In mei ben ik gestopt met de medicijnen omdat ik me helemaal beter voelde en mijn vriend en ik zijn begonnen met het proberen van een kindje te krijgen en je mag dan absoluut niet die medicijnen slikken. Nou heb ik het volgende probleem ik begin me weer erg rot te voelen, ik vraag me dan ook af hoe andere mensen ermee omgaan met het proberen om zwanger te raken en depressief. Groetjes Corinne
Heb je overlegd over het stoppen met je medicijnen, of heb je dat op eigen houtje gedaan? Ik neem aan dat je ze krijgt voorgeschreven door een arts of psych, die kunnen ook met je meedenken over andere medicatie.
Ja ik heb het in overleg met mijn arts gedaan ik heb het goed afgebouwd. Ik weet dat ik naar de dokter kan gaan en hij zal mij gelijk andere medicijnen geven. Maar dat is niet wat ik wil (ik had erg veel bijwerkingen) en ik vind het gewoon niet gezond als je zwanger wilt raken ik slik al medicijnen voor mijn bloeddruk en dat vind ik genoeg. Ik wil gewoon weten hoe zwangere mensen met depressie omgaan. Groeten
Ik heb ook een angst en paniek stoornis maar ben gelukkig niet depressief! Ik slik ook gewoon nog medicijnen omdat de artsen en ik het niet verstandig vonden om zonder te doen met al die hormonen! Ik zou toch in overleg gaan met je arts want een kindje krijgen en je zo rot voelen lijkt me ook geen optie...daar heb jij niks aan en je toekomtstige kleine ook niet! Er zijn zo veel verschillende medicijnen en je hoeft natuurlijk geen bijwerkingen te krijgen. Ik heb verschillende gebruikt en van het een heb je gewoon meer last dan van het ander! Ik wens je heel erg veel sterkte en hoop dat je tot een goede keuze kunt komen! Kus
Ja ik ga het in de gaten houden, Nu gaat het nog wet goed ik wacht het af en als het erger word dan ga ik wel naar de dokter.
Ik zou wel nu al gaan. Niet dat je dan gelijk aan de andere medicijnen moet gaan, maar wel dat arts alvast op de hoogte is... Ben je bij een psychiater, of gewoon bij de huisarts? In het laatste geval zou ik wel eens gaan praten met een psychiater: de huisarts weet uiteindelijk toch veel minder over al die medicatie. En heb je ook al therapie gevolgd voor je problemen? Medicijnen nemen namelijk niet de oorzaak van de problemen weg... Ik zou je dan een contextueel therapeut aanraden: die nemen je totale levengeschiedenis mee en dan kun je kijken of je bij de oorzaak van je problemen kan komen. Dan kom je straks misschien wel definitief van je problemen af en dat is voor jezelf, je partner en straks een kindje wel erg fijn! Die medicijnen onderdrukken namelijk uiteindelijk alleen de symptomen (en da's prima zolang je geen andere oplossing hebt), maar op de lange termijn schiet je daar zo weinig mee op. Je hele leven medicijnen gebruiken, daar zit je ook niet op te wachten....
Wel gaan naar je arts hoor, niet voor meds maar wel dat de arts er al vanaf weet. Hoelang heb je cipramil gebruikt?
Ben je in mei ook pas gestopt met de pil? Want dan is het nóg begrijperlijker dat je nu even een terugval hebt. Ik heb zelf ook een paniekstoornis (nog wel veel meer dan dat, maar goed) en sinds ik met de pil gestopt ben merk ik dat ik weer meer angst voel/paniekgevoelens krijg. Logisch, want ik slik geen hormonen meer! Je kan het even aankijken, want een dipje hebben we allemaal wel eens. Hou jezelf in ieder geval goed in de gaten, want in een heel diep gat wil je niet meer zitten natuurlijk. En naar wat ik begrepen heb is een lage dosering meds minder erg dan teveel stress voor een kindje.
Totaal heb ik 3 jaar en 5 maanden aan de Citaloprom gezeten. Ik stikte 60 mg en de laatste 5 maanden heb ik het afgebouwd tot 10 mg. Met de pil ben ik op 1 oktober 2007 gestopt. Ik ben gewoon depri alleen is het probleem dat ik niet weet of het aan mijn angsten ligt of ergens anders aan. Iedereen is namelijke wel eens depri. Ik weet dat stress erg slecht voor je is maar ik kan het heel goed merken, want dan gaat mijn bloeddruk gelijk omhoog. En die controleer ik genoeg omdat ik medicijnen voor mijn bloeddruk slik ben ik onder controle bij de arts.