even een paar punten ben wel s benieuwd mijn bevalling is in 14 uur verlopen, ingeknipt en vervolgens behoorlijk wat bloed verloren (600 ml of misschien nog wel wat meer) 3 weken verder nu vandaag, hechting geneest goed (nog 2 open stukjes maar volgens verlosundige gaan die vanzelf dicht ofzo) maar heb soms (met name na veel doen) nog wel pijn rondom de clitoris, zijn dit spieren? ook moet je bekkenbodemspier oefeningen doen.. maarre hoe doen we die nu op de juiste wijze...?? en dan het meest belangrijke issue... hoe lang duren "hormonen" en hoe onderscheid je gewone tranen van een depressie ik vind het tot nu erg moeilijk, de 1e paar dagen na de bevaling heb ik weinig meegekregen was te moe en te zwak en nog erg duizlig (de nacht na de bevalling viel ik ook flauw als ik ging zitten of staan) vanaf toen ging ik me wat fitter voelen maar heb nog steeds dat er soms maar wat kleins hoeft te zijn en ik sta ongeveer met de nagels stijf! iemand hoft op t verkeerde moment boe te roepen en ik barst in huilen uit maar als je depressief bent zou je nergens zin in hebben lijkt me, dat is het niet... ik heb nog wel zin om dingen te doen, morgenavond bv ff naar de winkel voor nieuwe bank (onze buurtjes letten op ons kleintje ^^ superfijn zulke buren) we zouden ook op verjaardag bij schoonouders maar dat heb ik afgebeld omdat ik zelf gewoon niet teveel moet en wil doen om ook beetje rust te krijgen en ook voor nienke is al de drukte denk ik niet geheel optimaal het is hier de afgelopen 3 week toch ook best druk geweest in huis pfffff kortom mijn vraag.... is het normaal dat ik soms nog zo labiel en huilerig ben en t niet zie zitten en soms bij mezlf denk jeeeezus waarom wilde ik een kind en HOE moet ik dit toch allemaal doen! het is met name als de dingen niet geheel goed gaan... veel huilen, vannacht had ze 3 keer natte kleren en bed luier gelekt... etc etc dan heb ik ff t gevoel dat ik t ff niet aankan hoor maar kan ook lekker met r teutelen enzo, en daar geniet ik wel van hoor pfff als ik zo kijk is de natuur best idioot, je moet een kind creeeren, dan moet je lichaam het eruit gooien dat verwoest je halve lichaam... dan krijg je er een dosis aan hormonen bij voel j je soms zo labiel en beroerd as t maar kan en dan moet je ook nog s voor zo'n kleintje zorgen die de natuur een krijsfunctie gegeven heeft zodat we ons nog beroerder kunnen voelen
Drie weken na de bevalling zit je echt nog wel vol hormonen hoor, dus af en toe flink huilen (soms met reden, soms zonder) is echt niet gek. En het gevoel dat je het niet aan kan allemaal is ook echt héél normaal, het is een hele boel waar je ineens aan moet wennen; je moet je kindje leren kennen, je bent zelf nog aan het herstellen, vol hormonen, je kindje heeft natuurlijk verzorging nodig, en je voelt die verantwoordelijkheid soms ook even keihard aankomen... Dat wordt vanzelf minder intens! Zorg voor genoeg rust, er is nog nooit iemand geweest die teveel heeft gerust na de bevalling, dus wees daar niet bang voor Als je inderdaad het idee hebt dat bepaalde dingen nog te druk zijn voor jou of je dochter; lekker niet doen! Verder herken ik dat gevoel wat je beschrijft over die pijn rondom je clitoris ook. Dat zijn volgens mij inderdaad spieren. Ik had dat gevoel ook nadat ik veel had gedaan, maar bijvoorbeeld ook na het plassen, dus ik denk dat het met je bekkenbodemspieren te maken heeft. Ik voel het nu heel soms nog wanneer ik iets zwaars heb getild. Die hechtingen zullen waarschijnlijk de komende weken goed genezen, door hormonen kan dat genezingsproces iets langer duren dan je gewend bent van andere wonden, maar uiteindelijk komt dat echt goed. (Ik heb zelf de pech gehad dat mijn hechtingen zijn geknapt in de kraamweek, dus bij mij is het nu na 17 weken nog niet genezen, maar ook dát komt goed volgens de gyn, het duurt alleen langer.) Pak lekker je rust, mentaal én fysiek, en geniet lekker van je dochter. Lekker knuffelen, aan haar hoofdje snuffelen, naar haar kijken etc. Zorg ook dat jij echt goed eet, want daar sterk je enorm van aan! En dan zal je zien dat alles helemaal op z'n pootjes terecht gaat komen!
goh fijn te lezen andrea ik voelde me zo schuldig soms dat ik die dingen dacht en voelde! en je wil alles maar goed doen... en consultatiebureau roept mar dat ze zelfstandig in slaap moeten vallen enzo haha ik heb sinds vandaag ook ietse meer van ik doe t een beetje volgens schema en zoals t "moet" maar ook heel veel zoals nienke het wil.. nouja en die wil nog steeds tijdens de fles (meestal bij de laatste 50/ 40 cc) in slaap vallen... nou meestal prut ik at en probeer ik r beetje wakker te krijgen... dat ze ieder geval nog 10-20 cc drinkt en nou als ze dan als n blok slaapt jammer dan.... dus ik daarnet luier verschonen (normaal doe ik t wel s tussendoor... en darna nog beetje fles maar had nu fles weggegooid want meestal word ze toch nie wakker..) en wie word er wakker haha ze had ook lekker het aankleedkussen onder geplast, heerlijk in blote billen plassen doen papa en mama toch ook hahaha net ff hond uitgelaten met haar (in regen bah, regenhoesje maar op de wagen) en viel ze in de wagen weer in slaap (ook foei volgens het CB hahaha) van wagen naar dr bedje gedragen en lekker verder pitten
Gewoon lekker naar haar luisteren, dat ritme komt vanzelf wel. En als ze niet alleen wil slapen en jij vindt dat niet erg; haar lekker bij je nemen en in je armen laten slapen! Je kunt haar nu niet verwennen, dus wees niet bang dat je dan iets 'verkeerd' doet, want dat doe je écht niet. Bedenk je ook dat jíj je dochter het beste kent, het cb kan wel adviezen geven, maar die zien je dochter maar af en toe en kénnen haar niet. Dus volg je gevoel, want ook al twijfel je soms, je gevoel kun je echt wel vertrouwen
Laat in elk geval die adviezen van het cb maar het ene oor in en het andere oor uitgaan. Je baby is niet met een gebruiksaanwijzing geboren, je moet haar leren kennen en dat doe je door naar haar te kijken en in te spelen op haar behoeftes. Honger=eten, moe=slapen, wakker=knuffelen/spelen etc. Het is heel normaal dat kindjes in slaap vallen tijdens het drinken en wakker wegleggen komt vanzelf hoor. Het allerbelangrijkste wat je dochter nodig heeft is jullie liefde, warmte en geborgenheid.
hahaha ik ken deze gevoelens helemaal! soms heel soms komen die hormonen nog even flink terug. Vanochtend had ik nog zo'n momentje. Ik denk mijn zoontje slaapt lekker, kan ik even wii-fit doen... en ja hoor ik sta er 5 minuten op en hij begint me daar toch te huilen.. Ja en dan baal je enorm! En denk je ook wel eens...argh mag ik nu even een moment voor mij zelf!!!! En idd niet slapen in de wagen?!?!? wat is dat voor onzin!!! mijn zoontje slaapt er heeeeel veeeel in! vind hij heerlijk! Het is soms mijn redmiddel om hem in slaap te krijgen! en ja soms kun je jezelf zo hopeloos voelen... waarom huilt hij, waarom slaapt hij niet?! noem alles maar op! dus weer gerust het is helemaal normaal
Gewoon lekker doen wat voor jou goedvoelt!!! Je niets aantrekken van wat anderen daarvan vinden. Mijn dochter sliep de eerste 3 maanden alleen maar in haar wagen! De oudste moest naar school en door al dat heen en weer lopen de hele dag werd dat haar bed. En dat was goed zo. Lekker handignzelfs nu is ze bijna 8 maanden en vanaf 7 maanden slaapt ze in haar eigen bed. 3 dagen was het wat wennen, maar nu gaat het super! Ze slaapt precies onder schooltijden! Het is nu wel lastiger doordat ze zich overal aan optrekt, dus als ze nog net niet moe genoeg is gaat ze de hele tijd staan in haar bedje Ook wat voeding betreft hebben wij ons gewoon aan haar aangepast. Zij wilde niet netjes 5 flessen van 200. Kreeg ze gewoon niet op. Nou prima, dan doen we er toch 6 van 170? En voor mijn part 8 van 130. Jij hebt toch ook niet altijd evenveel honger? Gewoon je eigen gang gaan. Zo lang zij blij en tevredennis en goed genoeg groeit, moet je vooral lekker je eigen pad kiezen Alles komt vanzelf goed! Ook met hormonen