Ik heb enorm last van nachtzweten, meerdere hier? Ik moet soms wel 3 shirtjes aan per nacht, omdat ik helemaal bezweet wakker wordt..
Ben net terug vd gyn. Vruchtje zit nog stevig op zijn plaats en is zelfs nog een beetje gegroeid... Niet zo'n goed nieuws dus qua verloop, het zou best nog wel even kunnen duren. Hij heeft ook bloed genomen om te bekijken of mijn HCG nog is blijven stijgen, als dat zo is denkt mijn lijf nog gewoon dat het zwanger is. De gyn wil het nog max. 2 weken aanzien maar anders toch echt wel gaan voor curettage. Wel een opdoffer, ik had zo gehoopt dat mijn lijf het zelf zou oplossen...
Het is gisterenavond toch nog gewoon gebeurd, eigenlijk viel het me allemaal reuze-mee. Ik had het gevoel dat er een grote bloedprop naar buiten was gekomen maar toen ik naar het toilet ging bleek het het vruchtzakje te zijn (heel mooi gaaf en duidelijk herkenbaar), onmiddellijk gevolgd door vrij veel stolsels. Eigenlijk niet echt zware krampen gehad ofzo, eerder eventjes een zware druk vlak daarvoor en erna. Vannacht gewoon goed geslapen (ook niet veel bloedverlies) en toen ik vanochtend opstond en naar het toilet ging voelde ik weer een grote prop naar buiten komen: het was de placenta (ook heel duidelijk herkenbaar) weer even gevolgd door een zware druk op mijn buik en bloedverlies. Nu valt het bloeden enorm mee. Eigenlijk was Loes221983' theorie echt wel correct: het vruchtje is afgekomen op 7w6d. Ben eigenlijk heel opgelucht dat het gebeurd is en dat mijn lichaam het zelf kon oplossen! Nu kop omhoog en borst vooruit: we gaan door! Aan al diegenen die er nog voorstaan of die het momenteel doormaken: veel sterkte gewenst!! Liefs, Monabella1st
Wat fijn Monabella, ben blij voor je! Gelukkig is het je lichamelijk ook erg mee gevallen. Ik denk echt dat je lichaam het (bijna) altijd zelf kan oplossen. Hoe ging het anders vroeger toen al die echo's en medisch ingrijpen niet bestond?.... Mocht het mij nog eens overkomen (wat ik niet hoop natuurlijk!) ga ik weer afwachten hoe slopend het ook is, het is beter..... Heb je al met je vk/gyn gebeld voor een controle echo? Hoop voor je dat ook daadwerkelijk alles eruit is en je snel voor een volgende ronde kan.
Ik wilde dus echt niet afwachten.. Heb bij 2&3 meteen voor curretage gekozen. Ingreep valt erg mee en anders waren ze er bij mij nog niet achter wat t probleem is. Je lichaam zal t uiteindelijk echt zelf oplossen. Maar na 6 weken met een dood vruchtje te hebben rondgelopen in m'n eerste zwangerschap en al in de waan zijn dat je de 12 weken voorbij bent... En nog steeds geen teken van spontane miskraam...
Wat mij heel erg tegenzit bij medisch ingrijpen is sowieso mijn angst voor ziekenhuizen en naalden e.d. Maar dat achterwegen gelaten ben ik van menig dat je met pillen iets op gaat wekken wat er eigenlijk nog niet klaar voor is en dat je daardoor de "wond" in je baarmoeder onnodig groot maakt en dus ook veel/te veel bloedverlies kan hebben en het risico op achterblijf resten. Bij curettage ben ik bang dat ze misschien toch wat beschadigen of dat mijn lichaam er niet goed op reageert. Ook is er een recente studie geweest waarin beweerd wordt dat curettage de kans op vroeggeboorte tussen de 32 en 37 weken zwangerschap met 29% verhoogd en voor de 32weken zwangerschap zelfs met 69% verhoogd bij een volgende zwangerschap. Alles bij elkaar is dit voor mij een goede afweging om voor afwachten te kiezen. Curettage verhoogt risico op vroeggeboorte met 29% - Baby Op Komst Ook hoor ik vaak dat er rond de 10wkn wordt geconstateerd dat het kindje bijvoorbeeld niet verder is gekomen dan 6wkn en dus wordt er dan bijna automatisch al van uit gegaan dat het kindje al 4wkn dood is. Vaak is dit niet het geval vaak groeit het kindje al langer niet meer voor het sterft. Zo ook in mijn geval kindje was kwa formaat slechts 6wkn maar hartje is pas gestopt tussen de 8.5 en 9.3wkn. Zo lang het leeft zal je lichaam het nooit opruimen.
http://www.zwangerschapspagina.nl/miskraam/565997-wie-heeft-meerdere-miskramen-gehad-deel-8-a-331.html
Hi Loes221983, ik had gisteren een nieuwe opvolg-afspraak gemaakt voor volgende week dinsdag. Die kan ik dus gewoon behouden zodat gyn kan controleren of alles mooi leeg is, hij adviseerde me nog wel om nu mijn temperatuur goed op te volgen en vanaf ik me slecht zou voelen om hem onmiddellijk te contacteren. Wat betreft: het afwachten of curetteren: ik denk dat iedereen die keuze echt zelf moet maken... Voor mij voelde het idd ook gewoon beter en gezonder dat mijn lichaam dit voor mij deed (de natuur is erg slim). Maar het is psychologisch ook iets waar je echt wel voor kiest, ik begrijp als het erg lang duurt dat het emotioneel gewoon te veel wordt en je alsnog voor curettage kiest, dus aan al diegenen die hiervoor kiezen: ook dat is vrije keuze, zo lang je je er maar goed bij voelt! Succes aan alle dames die hier ook mee doorgaan: waar jullie ook voor kiezen: ik hoop dat jullie volgende keer succesvol is en dat we allemaal een prachtige baby mogen krijgen! Veel liefs, Monabella1st
Voor meer informatie over due 69%.. Dit is geheel verkeerd verwoord door t amc. Het is idd een stijging van 69% dit betekend niet dat je kans op vroeggeboorte nu 69% is. De kans op vroeggeboorte na curretage stijgt iets van 1,5% naar 2%. In die 1,5% zitten ook alle andere oorzaken van vroeggeboorte. Dus ik vind t eerlijk geëgd muggenziften van t amc..
Hoi allemaal, Als eerst wil ik jullie sterkte wensen met het verwerken van jullie miskraam. Hopelijk zijn jullie snel weer zwanger en gaat alles goed. Voordat mijn zoontje geboren werd heb ik ook een miskraam gehad rond de 4/5 weken. Mijn zwangerschapstesten waren niet echt overduidelijk: lichte streepjes. Voor mijn gevoel werd ik gewoon ongesteld, geen pijn gehad verder. Daarna ben ik, met behulp van medicijnen zwanger geraakt van mijn zoontje die nu ruim 14 maanden is. En daar komt het. Ik heb lang borstvoeding gegeven en de 'borstvoedingspil' geslikt. Deze wilde ik ong 7 weken op herhaalrecept halen, op een vrijdag, was hij op! Ik had dus niks meer. Aangezien de gynaecologen toen tegen me zeiden dat ik bij een volgende kinderwens weer 'geholpen' moest worden dacht ik: o het komt wel. Misschien dom, maar een eventueel kindje was sowieso welkom en als je voor de eerste bijna 2 jaar bezig bent verwacht je niet dat het zo'n vaart zal lopen. Bovendien had ik erg last van opvliegers en uitslag wat ik voor mn zwangerschap ook had omdat ik te veel mannelijke hormonen had. Tot mijn verbazing werd ik ongesteld. Ik dacht: dan heb ik toch een eisprong gehad. Vanaf toen veilige sex. 2 weken erna weer bloedingen. Ik werd ook misselijk en moe. Ik dacht aan mn hormonen die niet klopte dus nam me afgelopen donderdag voor om de dokter te bellen. Ik moest eerst een zwangerschapstest doen: zwanger. De zwangerschapsstreep stond er eerder als de controle streep. Nog een digitale test gedaan: zwanger. Ik wist niet wat me overkwam. Gisteren naar de verloskundige geweest. 6.1 dag! En... Er zat nog iets. Misschien nog een vruchtzak met kindje maar die was niet zo mooi rond. Bovendien waren er in beide geen kloppende hartjes (nog) te zien. Voor mij verklaart het mijn bloedverlies en moet het een miskraam worden/zijn. Iemand zo iets meegemaakt? Het is een lang verhaal maar ik ben nieuw hier dus ik dacht ik tik even alles
Ja ik weet het. Wachten is zo vreselijk he? Maar goed, maandag naar het ziekenhuis. Wie weet dan wel!
Wachten is killing Blij dat wij toch mochten komen toen ik voelde dat mis zat En ook dat je zelf mag kiezen voor hoe je met je mk wilt omgaan Ik heb voor de tabletten gekozen en eerlijk? Ben opgelucht, ben er klaar mee, kom maar op met de eisprong....
Ja ik denk dat ik dat ook zou doen. Ik weet natuurlijk nu nog helemaal niks maar 2 'menstruaties' en op enorme misselijkheid na, geen klachten geeft mij geen goed gevoel. Ik geef wel pas 4 maanden geen borstvoeding meer, zou kunnen dat mn borsten daarom geen pijn doen (zelf ingevuld dit). Ik let ook op eerdere klachten bij mn miskraam en zwangerschap. Afwachten tot maandag. Hopelijk dan meer. En jij wachten op je eisprong en een zwangerschap!