Bedankt voor jullie lieve reacties! Ik wou dat ik er minder mee bezig kon zijn. Elke maand draait het om de cyclus en begint het aftellen voor de vruchtbare dagen. Ik hoop dat ik dit ook een beetje kan loslaten
Ik ben 4 dagen verder sinds de cytotec behandeling... En ik worstel er nog steeds mee traantjes springen uit me ogen als ik er aan denk. Het was ons eerste kleintje en dan ook meteen een miskraam in week 10...
Hey Emmanuel het moge je nu wel duidelijk zijn dat je verdriet net zo veel tijd neemt als dat het (en dus jij) nodig heeft/hebt. Ik heb vorig jaar oktober een miskraam gehad en was afgelopen 4 juni uitgerekend. Ik ben toen de eerste paar weken erg verdrietig geweest, en daarna ging het nog steeds wel eens door mijn hoofd heen. De hardste klappen kreeg ik als iemand anders weer een zwangerschapsaankondiging deed, een kindje werd geboren of iets dergelijks (uitnodiging babyshower van iemand die precies even ver was als dat ik zou zijn geweest, ben door het verdriet niet geweest). Dan was het dat ik me letterlijk groot hield tot ik thuis kwam en dan letterlijk begon te huilen als een klein kind. Het moment dat ik ook hier weer tegen kon was toen ik weer zwanger raakte, ook al was ik doodsbang dat het weer mis zou gaan. Na de eerste drie maanden vervaagden bij mij deze angsten weer. Op de uitgerekende datum van de 1e zwangerschap heb ik het echt maar een klein beetje moeilijk gehad, vanwege het feit dat ik mezelf nu gelukkig mag prijzen. Voor deze zwangerschap vreesde ik die dag, omdat ik bang was dat ik het er erg moeilijk mee zou hebben. Ik gun je in ieder geval heel spoedig een mooie en gezonde zwangerschap!