Zolang als je denkt dat er nog een mogelijkheid is om een kindje te krijgen.Je verlegt elke keer je grenzen.In het begin zei ik.Ik doe alles,maar niets met hormonen.Vorige maand toch aan hormonen begonnen.Na elke mk zeg ik.Nu stop ik ermee.Maar toch herpak je jezelf weer.Ik wist ook zeker dat ik na mijn 43e verjaardag zou stoppen ,maar nu weten we dat we daarna nog het jaar vol mogen maken in het zkh,dus dan denk je weer....ach wat maken die paar maanden nog uit.En nu zeg ik dat ik na december stop.Maar ja....dat zeg ik nu.En natuurlijk moet je ergens een grens trekken,maar doorgaan is veel makkelijker dan stoppen.En onze relatie is alleen maar sterker geworden door wat we meemaken.