...en pertinent niet meer wil slapen? Het begint al als ik tegen het einde van het verhaaltje ben. 'Nog een verhaaltje.' 'Mama hier blijven.' 'Ik ben bang.' Meestal gaat ze na even sussen wel slapen, maar dan wordt ze alsnog na een paar uur wakker en gaat dan meteen roepen op zo'n huilerig/dwingend toontje. 'Mama, kom hier!' 'Waar is Knorrie??' (knuffeltje) 'Bang!' (ze geeft niet aan waar ze dan bang voor is, dus ik kan het ook niet 'wegjagen' ofzo) En dit dus duizend keer. Ik probeer het niet te gezellig te maken, ga gewoon zeggen dat ze moet slapen en dat mama later nog eens terug komt kijken. En dat het niet zo lief is om te roepen en de anderen (papa en haar zus) te wekken. Dan knikt ze ook heftig van ja of bevestigd wat ik zeg. Maar vaak als ik nog maar bij de deur ben roept ze al (boos) 'mama, kom terug!'. Als ik dan gewoon wegga zonder iets te zeggen kan ze echt hysterisch/tot kokhalzen toe beginnen te huilen. Met als gevolg dat ik dus minstens een uur heen en weer blijf lopen en blijf sussen. Ze heeft sinds kort een nachtlampje trouwens, maar dit lijkt dus niet te helpen. Nu hebben zij en papa vakantie, dus kan ze (als ze uiteindelijk in slaap valt) uitslapen maar volgende week dus niet meer. En ik heb dus geen vakantie maar slaap zo niet echt geweldig. Help please.
Pff moeilijk zeg. Slaapt ze met de deur dicht? Misschien kun je dan de deur helemaal open laten en vanuit bed haar sussend toespreken? Zodat ze je niet meteen ziet maar wel hoort? Zal misschien even tijd nodig hebben maar dan krijgt ze wel door dat je altijd in de buurt bent, ook al ziet ze je niet. Mijn zoon sliep altijd in het pikdonker met de deur dicht, tot de dag dat hij zijn eenpersoonsbed kreeg. Toen was er paniek in de tent als de deur dicht ging. Sindsdien laten we de deur gewoon open. We zijn ze wel met en met iets verder dicht gaan doen, maar ze staat altijd een stukje open.
Sinds wanneer is dit gedrag begonnen? Misschien kun je der prijsen als ze het wel goed heeft gedaan? Lastig zeg...
Ik merk ook dat mijn zoontje de laatste tijd wat "banger" is dan normaal. Bij filmpjes die hij al heel lang kijkt komt hij nu opeens bij me zitten omdat hij het eng vind. Het besef zal rond deze leeftijd wel wat meer komen. Het is niet helemaal een antwoord op je vraag maar het kan wel bijdragen. Zoontje roept me de laatste tijd wel vaak als hij in bed ligt, heeft dan ook steeds een smoesje maar gelukkig gaat hij op den duur wel slapen.....
Hoi meiden, @Suzanne; vergeten erbij te vermelden, haar deur staat wel een stukje open. Ik probeer haar soms toe te spreken vanop de gang, maar dan roept ze alleen maar 'Kom hier!!!' @Missym; nu is het twee weken ofzo. Ze heeft vantevoren tussendoor ook wel eens zo'n nachtje gehad, maar nooit zoveel in zo'n korte periode zeg maar. Als ze niet heeft geroepen/wakker is geworden zeg ik ook meteen heel enthousiast dat ze zo flink heeft geslapen. @Knor; ja ik hoor idd dat meer angsten erbij horen. Wel lastig zeg... @Debby; dat kan wel maar daar is ze het totaal niet mee eens, ze wil mama. En hij weet ook niet zo goed wat hij er mee moet. Maar dan laat hij me wel lekker liggen.(ben net uit bed) Nou kwam ze mij daarnet met papa uit bed halen, wou ze niet alleen terug naar de woonkamer omdat ze bang is voor de wolf?! Zou dat het dan zijn? M'n ouders spelen nog al eens een beetje wild met haar, en zeggen dus wel eens op zo'n eng toontje 'Ik ben de wooooolfff.' (Van Roodkapje, waar ze trouwens op dat moment keihard mee lacht), zou dat er iets mee te maken kunnen hebben dan?
Nou we hebben haar verteld dat we de wolf hebben weggetoverd, en dat ie niet meer terug komt omdat ie bang is voor haar Hello Kitty nachtlampje! Leek wel ietsje te helpen, hopen dat ze weer eens een keertje doorslaapt...
Als Isabella in die bui is ( gelukkig erg zelden) dan ga ik wel weg maar spreek af dat ik zo weer kom kijken. Dan a 5 minuten ga ik naar haar doe. Doe gezellig een dikke knuffel en zeg dan dat ik weer ga en na het kolfen ( of wat dan ook) weer bij haar kom kijken. En dan ongeveer na 10 minuten weer even gaan. Dan slaapt ze soms al omdat ze natuurlijk wacht. Of nog niet en dan zeg ik weer dat ik kom. Dan duur ik gewoon 20 minuten. En dan slaapt ze altijd. Maar dan is ze nergens bang voor. Ik was dat vroeger ook veel en mijn moeder bleef dan altijd op de gang zitten tot ik sliep. Dat vond ik een heel veilig gevoel.
@Bosi; dat doe ik ook als ze al 'moeilijk doet' als ze moet gaan slapen, dat helpt idd wel. Die 5-10 minuten. Maar als ze zo wakker wordt (van nachtmerrie neem ik dan aan) helpt het niet... Op de gang zitten werkt ook niet, dan roept ze alleen maar 'Kom HIER!' Ze is vannacht weer even wakker geweest, een uurtje ofzo. Niet zo lang, maar ook niet erg prettig voor ieders nachtrust. Omdat ze op den duur alleen maar riep om een zakdoek en een knuffel ben ik alleen maar geweest zonder iets te zeggen, alleen instoppen. Twee keer en dan weer weg, daarna was het wel stil. Pfff lastig dit...