er valt mij iets op en ben er niet zo blij mee Ik heb een zoon van tien maanden die (naar mijn idee) veel jengelt en aandacht vraagt. Niet altijd leuk... Nu valt mij steeds vaker op dat hij bij anderen (kdv, oma en zelfs mijn man!) dit stukken minder doet! Bv tijdens et wandelen zit hij met zn neus naar voren, ziet mij dus niet. Ik loop even naast de wagen om wat tegen em te zeggen/kus te geven en hij begint soms meteen te mekkeren. Bij kdv ligt ie lekker te spelen, ik kom inbeeld: jengelen! Ik vind het best vermoeiend de hele dag dat gejengel en nu het ook nog lijkt dat hij dit vooral bij mij doet.... kan wel janken! Herkent iemand dit? En belangrijker.... gaat dit over? Wil ook zo graag lekker genieten van mn mannetje....
Ik weet even niet meer hoe oud mijn zoontje was maar die heeft dit ook gehad ja. Eerst een periode bij mij en daarna een periode bij zijn papa. Een enkele keer heeft hij het nu (2jaar) nog steeds. Soms om gek van te worden Gelukkig kan ik er nu meer met hem erover praten en probeer ik elke keer hem te vertellen dat hij heel goed kan praten/aangeven en vertellen als er iets is en dat hij niet zo hoeft te jengelen. Maar dat gaat nog lastig bij een kind van 10 maanden. Maar bij ons is het in ieder geval over gegaan en zoals ze met bijna alles zeggen...het is een fase.
Mijn zoon is even oud en ik heb exact hetzelfde!!! Mijn man is jaloers omdat mijn zoontje bij pijn of vermoeidheid enkel bij mij wil zijn (wat ik wel schattig vind) maar de keerzijde is wel dat hij, als hij mij ziet, altijd bij of óp mij wil zijn. Hij speelt nooit rustig met mij in de buurt, ik moet echt de kamer uitsluipen.
Pfff irritant he haha... die van mij komt vaak naar me toe getijgerd en wil dan opgetild worden/ook op de bank maar eenmaal in de gewenste positie is het weer jammeren....
Mijn zoontje is een stuk ouder maar kan ook t best dreinen bij mama.... Vermoeiend!!!!! Pfft. En geen idee waarom. Bij de GO en papa is t meestal een klein scheetje de hele dag, lief spelen, niet zeuren. Soms heb ik gewoon een hele dag een jengelend kind. Pfft. Dus ik herken t en weet geen oorzaak. Maar gelukkig is hij ook vaak heel lief. Hij knuffelt ook meer met mij dan met wie dan ook anders dus dat maakt t een beetje goed
Hier precies hetzelfde. Zodra ik uit beeld ben is alles prima, kom ik de kamer binnen dan is het gelijk weer jengelen en wil opgetild worden. Helaas nog geen verklaring/ oplossing voor
Verklaring? Verlatingsangst, denk ik. Mama is het veiligste, dus meteen ook diegene waar ze het ergst aan hangen.
Hier ook. Speelt nu al zeker een maand of 3. Bij papa kan ze lekker spelen en is ze heel de dag gezellig. Bij mij jengelt ze veel. Ik kan de kamer niet uitlopen of ze begint te krijsen. En dan gaat ze midden in de kamer gillend zitten wachten tot ik haar op til. Daar ben ik nu mee gestopt. Tis een pittig dametje en kan ook echt bois worden. Nu negeer ik haar en wacht tot ze naar mij toe komt. En dan mag ze best bij me komen zitten, maar ik ga haar niet meer bij elke boze gil oppakken. Lijkt wel wat te werken al.
Dochter doet dat al heeeel lang. Is ze lekketlr bezig kom ik binnen is ze enorm blij maar daarna jengelen. Op hetkdv vinden ze haar zo lief en leuk maar thuis is dat wel eens anders. Heb het maar geaccepteerd... ik nergeer het ook vaak dat helpt wel.
Ze zeggen dat ze dat doen bij degene die ze het meest vertrouwen, dus die kan je alvast in je zak steken. Verder herkenbaar hoor, dan hoor ik na een dagje oppassen van mn moeder terwijl mijn dramaqueen krijsend in mn armen holt: moet je nou eens kijken, en ik heb dr de hele dag niet gehoord .
Dat blijft altijd zo... Ik werk in het onderwijs. Dan zeg ik dat zoon/dochterlief zich prima aan de regeltjes houdt op school en super braaf is. En dan krijg ik als reactie: Nou, thuis is hij/zij niet zo hoor!
Herkenbaar maar mijn zoontje doet het bij mijn man, als ik in beeld kom wil hij naar mij. 's avonds als hij onrustig is krijg ik 'm wel rustig/in slaap. Man komt thuis tilt kleine man op gelijk gepiep en wil naar mij. Dochter heeft dit ook gehad na een tijdje ging het andersom moest papa alles doen en mocht mama niets doen.