mila zit in de box, ik lig op de bank met de laptop, en ze begint ineens allemaal rare geluiden te maken. ik daar naar toe rennen (voor zover mogelijk met 2 gebroken tenen), dacht echt dat ze stikte! nee hoor, mevrouw heeft geleerd om met haar tong te klakken! en lachen dat ze doet.. hoeveel van die dingen staan me nog te wachten? hebben jullie ook zoveel van die kleine nieuwe trucjes die je bijna een hartaanval geven?
Heel veel en dat nog 18 jaar lang minstens... je kan maar beter wat gaan ontspannen anders krijg je heel snel veel grijze haren! Sterkte ermee
Wat een grappige ontdekking! Geluiden ontdekken is geweldig inderdaad. Bij een paar maanden komt "grunten", je weet wel, van die death-metal geluiden. En bij verkoudheid kan ze weer heel andere geluiden maken. Inmiddels hebben we ook de Hebreeuwse en Arabisch klinkende fases gehad en de toonhoogtes. Straks komen de dierengeluiden nog (gaat nu nog niet verder dan een beschaafd kwek-kwek-kwek).
Eva heeft een paar maanden terug gehad dat ze een soort hoest-geluid maakte, het leek echt alsof er iets in haar keel vast bleef zitten. Ik heb haar nog net niet ondersteboven gehouden, omdat ze begon te lachen . Maar wat kan je soms schrikken! Nog een leuk nieuw trucje is zich opeens laten vallen, vooral leuk als ze op de bank staat en je net op tijd bent om haar op te vangen. Ze heeft een grenzeloos vertrouwen in ons, dat blijkt wel .
Ze heeft hier een paar keer haar handen zo ver in haar mond gestopt dat ze ging kokhalzen, maar daar hebben we gewoon totaal geen aandacht aan besteed, toen was het ook zo interessant niet meer voor haar en is ze gestopt.
Sanne steekt ook vaak haar vingers achter in haar keel zover dat ze moet kokhalzen. We schenken er vaak geen aandacht aan. Maar in het begin vond ik het doodeng.
Eva deed dat dus ook, maar dan met een lepel, lijkt me toch niet helemaal goed omdat dat natuurlijk veel harder is. Maar verbieden werkte niet, dus dan maar negeren. Toen deed het een keer goed pijn en daarna heeft ze het niet meer gedaan.
Wij werden een paar maanden terug om 08:30 wakker. Alex hoorden we niet... Ik ging mn bed uit en even kijken, daar lag meneer, overdwars in zijn bed met zijn lakentje helemaal over zijn hoofd... PANIEK!!! Ik heb (gillend dat mijn man wakker moest worden) met een wilde zwaai het lakentje weggetrokken. Alex schrok wakker en keek me verwijtend aan. Hij lag gewoon heerlijk uit te slapen, pfff. Eng hoor, mama zijn!
Haha, wat leuk hoe je die fases beschrijft! Hier is dat grunten ook een tijd favoriet geweest Hier is het inderdaad ook beleid om zo min mogelijk te reageren op alles wat negatieve aandachttrekkerij kan worden, zoals hoesten, keelschrapen, uit boosheid woeste bewegingen maken waarbij ze zichzelf pijn kan doen, etc. Dat zich laten vallen of ergens vanaf springen (onder vermelding van 'mama, vang!!!') daar ben ik ook een beetje huiverig voor