hoi iedereen op dinsdag 4 Maart kreeg ik nadat ik mijn kinderen naar school had gebracht ineens steken in mijn buik rug en zij heel raar maar ik zocht er verder niets achter, dacht even op de bank liggen gaat zo over, alleen ging het niet over en na een uur werd het zo heftig dat ik mijn man de verloskundige heb laten bellen en die was er vrij snel, ikzelf twijfelde of het geen weeen waren zo een pijn had ik maar volgens de verloskundige was dit niet zo maar omdat de pijn zo heftig was heeft ze me toch doorgestuurd naar het ziekenhuis, daar aangekomen werd er gelijk bloed afgenomen en een infuus aangelegd en werd mij meedegedeeld dat ik moest blijven, ze konden me behalve paracetamol geen pijnstillers geven omdat ik natuurlijk zwanger was en heb dus met veel pijn in het ziekenhuis gelegen, onderzoek na onderzoek maar niets kwam uit de onderzoeken ja dat ik uitgedroogd was en ik een ontsteking had maar waar niemand die het wist, ze hebben me zelfs zwanger onder het ctg aparaat gelegd, woensdags dachten ze dat het om een blindedarmonsteking ging en begonnen ze over een operatie met aansluitend een keizersnede, dit hoefde gelukkig niet omdat het ook geen blindedarmonsteking was, donderdag ochtend bleek ik volledig uitgeput en uitgedroogd te zijn ondanks het infuus wat ik had bleef ik uitgedroogd en werd er gezegd dat ik smiddags een echo zou krijgen en waarschijnlijk de volgende dag ingeleid zou worden ik zou dan voor 1 keer een morfine pil krijgen omdat ik het anders niet zou halen, die middag bleek tijdens de echo dat de kleine bijna geen vruchtwater meer had (zo erg uitgedroogd was ik) en dat de inleiding de volgende dag een feit zou zijn ik moest er rekening mee houden dat Nagéamo aan de beademing zou liggen en dat er allemaal slangetjes uit hem zouden komen en dat ik hem niet gelijk bij me zou krijgen maar pas later of zelfs de volgende dag zou zien vrijdagochtend om 11 uur werd ik ingeleid maar na 3 weeen trok ik het niet meer en heb voor de eerste keer om pijnstilling gevraagd ik was helemaal oververmoeid van alle pijn die ik al had gehad kon mijn lichaam dit er niet bij hebben, heb toen een soort pompje gekregen waar je een beetje stoned van word was erg grappig gevoel maar voelde de weeen wel nog, nadat Nagéamo geboren was huilde hij gelijk en mocht hij godszijdank bij me liggen kreeg vlak na de geboorte een 9, 5 minuten na de geboorte weer een 9 en na 10 minuten van de kinderarts een dikke 10 Nagéamo ademde zelf en hoefde niet aan de beademing wel moest hij even in de couveuse om in de gaten gehouden te worden, ook zijn gewicht waren ze dik tevreden over 2360 gram was een perfect prematuur gewicht, Nagéamo heeft de 3e dag een infuus gekregen met suiker omdat hij die niet helemaal op peil kon houden dit mocht gelukkig na een dag alweer eraf ook heeft hij anderhalve dag onder de lamp gelegen tegen geelzien en uiteindelijk mocht hij na iets langer als een week geheel onverwachts mee naar huis de kinderartsen waren allemaal verbaast over zo een sterk manneke na de bevalling moet de placenta binnen het uur geboren worden maar mijn placenta kwam niet 3 artsen probeerde de placenta er lekkerlijk uit te trekken maar hij zat muur vast inmiddels ook 1200ml bloed verloren uiteindelijk zei de arts dat we naar de ok zouden gaan ze zouden de placenta operatief moeten verwijderen, halverwege de gang viel ik bewusteloos en hebben ze gerend naar het ok op de ok kreeg ik vlak na de narcose ademnood en hebben ze me met spoed moeten beademen op de ok zelf heb ik nog een liter bloed verloren dus totaal bijna 2 en halve liter bloed, de volgende dag bleek tijdens een gesprek met de arts dat ik net zo goed in coma had kunnen liggen en ze dus erg verbaasd waren dat ik al rondliep en de zuster maar achter mij aan met de rolstoel en verplichte mij om in de rolstoel te gaan zitten de volgende dag voelde ik geen pijn meer en dacht dat het daarmee over was alleen dit was schijn,volgens de artsten had ik al zoveel pijn geleden dinsdag tot en met vrijdag dag en nacht pijn dat mijn lichaam de pijn de dag na de bevalling niet meer voelde, echter na 2 dagen begon de pijn weer toe te nemen alleen kon ik nu wel pijnstillers krijgen maar nog steeds was en is niet duidelijk waar de pijn vandaan komt, ze hebben me antibiotica gegeven en de onstekingswaarden nemen in kleine beetjes af dus hopen ze dat de pijn ook zo afneemt ergens klopt dit wel voel me elke dag weer beter van na de bevalling zelf heb ik niets meegekregen het is dan ook heel gek om een video te bekijken waar je jezelf op ziet maar dit niet meer kan herrineren sorry is geloof ik wel een beetje lang geworden maar we zijn supertrots op ons mannetje en blij dat we gezond en wel thuis zijn groetjes nathalie
Ten eerste gefeliciteerd met je zoon! En wat een indrukwekkend verhaal, dat je nu alweer de puf hebt om dit verhaal op te schrijven. Heel veel sterkte, ik hoop dat je weer snel helemaal beter wordt en met volle teugen kan genieten van je kids.
Hi Natalie, jeetje wat een verhaal zeg,wat heb jij het zwaar gehad! Ben heel erg blij dat het nu beter met je gaat,doe het rustig aan heh! En nogmaals gefeliciteerd met jullie sterke zoon! Ga er maar lekker van genieten! Veel liefs, Dais..
Jeetje wat een heftig verhaal. Petje af. Lekker genieten van je mannetje meid. En wat een ontzettend mooi mannetje met zo'n bos zwart haar. Echt heel lief.
Hi Nathalie, Dat jij sterk bent wisten we bij de aprilmama's al, maar inderdaad: wat een verhaal! Gelukkig is Nagéamo net zo sterk als z'n ouders en heeft-ie gelijk al zulke mooie scores gehaald. Heel veel geluk en nogmaals gefeliciteerd met jullie prachtige gezin!
hey bri dank je meid nog een paar dagen en dan heb jij ook je kleintje in je armen spanneeeeeeend groetjes nathalie
Wow.... wat een verhaal! Gelukkig is het allemaal goed gekomen, gefeliciteerd met je zoon! Enne.. dat pompje waar je wat stoned van werd.. daar heb ik mn hele bevalling aangehangen, ik denk dat je lachgas bedoeld?