Toch nog op laatste moment een keizersnede.

Na een aantal weken ter controle in het ziekenhuis te hebben gelopen voor minder leven zou er eindelijk een beslissing worden genomen of ik zou worden ingeleid.
Kreeg die week gelukkig goed nieuws.
Ze gingen me toch helpen.

Eindelijk was het dan zover.
Op 07-11-2008 om 7.45 uur moest ik me melden om die dag te worden ingeleid.
Eerst een half uur tot drie kwartier weer aan de ctg scan liggen en daarna zou de gel toegediend worden om mijn baarmoedermond te helpen met rijpen.
Toen dat eindelijk was toe gediend moest ik nog een half uur aan de ctg scan en daarna mog ik lekker rond lopen.
Nog even voor de laatste keer even naar buiten voor een frisse neus want moest om 11 uur toch weer melden op de verloskamer.

Om 11 uur is er dus weer gekeken of ik wat ontsluiting had om mijn vliezen te breken maar helaas het mog nog niet zo zijn.
Dus op nieuw werd er weer gel toegediend.
Tegen 2 uur kwam de gynecoloog kijken of het nu toch aan het door zetten was.

Op dat moment had ik maar 2 a kleine 3 cm ontsluiting dus konden ze mijn vliezen gaan breken.
Tegen een uur of 4 kwam er een verpleegkundige bij mij om een infuus in te brengen met weeen opwekkers.
Toen werden de weeen toch wel erg heftig.
Hebben op dat moment toch maar gekozen voor een ruggenprik.
(ben ik blij dat die bestaan)

Na ongeveer 15 uur lang in het ziekenhuis al te hebben gelegen kwam de gynecoloog weer bij me kijken.
En helaas nog maar 3 cm ontsluiting en ze lag nog steeds heel erg hoog en leek er ook niet op dat ze nog ging dalen.
Dus na kort overleg is er besloten om haar te gaan halen met een keizersnede.
Daar hadden we totaal niet op gerekend.
Was er op zich wel blij mee want door al die prikken en door de infuus was ik behoorlijk ziek geworden.
Kon zelfs geen drinken meer binnen houden.
Het duurde gelukkig nu niet lang meer dan konden we eindelijk gaan genieten van onze dochter.
Dus op naar de operatie kamer.
Na een klein half uurtje in mij te hebben gesneden en te drukken was ze eindelijk ter wereld.
Onze kleine meid was er eindelijk.
Ze lieten haar even gauw zien over de doek heen en werd ook gelijk aan iemand anders gegeven.
Na dat ze was na gekeken en alles hebben ze haar nog even bij mijn gezicht gehouden.
Wat is dat super om de eerste blik van je dochter te zien en lekker in elkaars ogen te kijken.
Voor mij bestaat er niks mooiers meer op de wereld van die eerste blik.
Na even kort haar te hebben gezien werd ze weg gebracht naar de kraamafdeling en werd ik dicht genaaid (om het zo maar even te zeggen)
Blijkbaar heb ik met de keizersnede heel veel bloed verloren want mijn hele lichaam begon te trillen als een gek en mijn bloeddruk was enorm gedaald.
Toen alles klaar was werd ik nog een half uur naar de uitslaapkamer gebracht.
Dat was verschrikkelijk want wou zo graag naaronze dochter toe.
Na een half uur werd ik gelukkig opgehaald door mijn vriend en iemand van de kraam afdeling.

Eindelijk kon ik onze dochter in onze armen sluiten.
Wat is dat een heerlijk gevoel.
We zijn super trots op haar en kunnen ons geen leven meer zonder haar voorstellen.

Ik wens iedereen die dit leest die nog zwanger is een fijne zwangerschap.
En voor de mensen die hun kleine al in hun armen hebben kunnen sluiten geniet van jullie kleine.

lieve groetjes laurien en destiny

 

o bah dat is ook niet leuk zeg.
dan ben ik blij dat ik zelf er op gewezen heb na een half uur.
ik zou ook heel erg huilen als het bij mij net zo was.

 

dankje wel en dat is ook een mooie naam

 

ja dat is zeker vreselijk.
o dat lijkt me helemaal niet leuk.
rot dat het zo gelopen is.
waarom gehele narcose dan?
en ding scheelt wel als je de kleine in de armen sluit dan vergeet je alle nare dingen.