Ik vraag me af hoe het mogelijk is om je persdrang tegen te houden indien je nog niet genoeg ontsluiting hebt? want je mag persen bij 10 cm ontsluiting toch? Als dit kan hoe voelt dat om dat tegen te moeten houden?
Ik kon de persweeen niet wegpuffen met als resultaat dat ik ben uitgescheurd. De persweeen duurden maar 15 min maar zijn het ergst van allemaal. Kalm blijven en puffen en het is wel te doen. (behalve de laatste 2 dat waren rugweeen. Bah, die zijn venijnig). Maar de endorfine helpt je een heel eind op weg hoor. Ik was zo "stoned als een garnaal" en niet eens in een coffeeshop geweest....
kalm blijven en over je heen laten komen dus..endorfine krijg je dat sowieso altijd of moet je ernaar vragen?
Ik had ze, omdat ik uitgeput raakte bij 7 centimeter. Bij mij stagneerde de ontsluiting en heb 21 uur over de laatste 3 centimer gedaan. Doordat mijn lichaam dus uitgeput raakte, kreeg ik persdrang,die ik bijna niet kon onderdrukken. Ik heb op dat moment erg veel gehad aan mijn yoga lessen. Op het moment dat mijn lichaam druk zette om te persen, ademde ik zover mogelijk uit, zodat je geen kracht in je lijf heb om te persen en zodra de drang wegebte, ademde ik weer rustig in door mijn neus..Ogen dicht, niet in paniek raken en je volledig op jezelf en je ademhaling concentreren. Zodra je gaat roepen dat je het niet meer aankan, neemt je lichaam het echt over en dan wordt het pas echt zwaar om ze te onderdrukken. Lukt het je niet alleen, luister dan heel erg goed naar je vk/gyn, zij helpen je ook door dit soort moeilijke momenten heen..
endorfine is een lichaamseigen stof die je aanmaakt tijdens de bevalling, zo voel je de pijn minder. Ik mocht ook niet persen (er was nog geen VK). Het voelt alsof je enorm nodig moet poepen. Ik weet niet meer hoe ik er mee om ben gegaan, maar het schijnt te helpen door op handen en knieen te gaan zitten (als een hondje) en een beetje meepersen helpt ook.
Ik ben bevallen van een stuit, en wist van te voren dat ik bij persdrang echt moest zorgen dat ik niet perste (stuitkindjes drukken namelijk nog wel eens met hun voetjes op je darm, want ook perdrang veroorzaakt. Als je dan wel perst, kan het flink fout gaan). Toen ik persdrang kreeg heb ik me ook ontzettend geconcentreerd op mijn ademhaling en er voor gezorgd dat ik ontspannen bleef (ik ben er van overtuigd, dat goed kunnen ontspannen het halve werk is tijden een bevalling). Het was immers van levensbelang dat ik nog niet ging persen. Op die manier waren de weeen redelijk goed op te vangen, maar dat duurde gelukkig niet al te lang, want ik had toen al wel 10 cm, moest alleen nog even wachten tot de gyn er was.
Hoi, het kan wel hoor, maar is best moeilijk en toch een hele klus. Ontspannen werkt, maar ja, hoe doe je dat als je pijn hebt. Bij mij hielp het door 2x kort en 1x langer te gaan ademen(pf-pf-pffffff), je blaast ze dan weg en krijgt weer meer controle. Daardoor kun je ook weer meer ontspannen. Zoek een confortabele houding waarin het het beste te doen is. Ik heb tegen de muur en op de rand van het bed gehangen/geduwd, met een arm van mijn vriend om me heen om te te ondersteunen en om even op te rusten als het kon en de andere arm duwend op mijn stuitje. Had steeds rugweeen en dan is tegendruk erg lekker. Verder de tip om ergens aan te gaan hangen. Ik moest met de auto naar het ziekenhuis en zag er erg tegenop, maar vond het juist superfijn dat hangen aan het hengsel boven de deur in de auto. Mij hielp het ook om steeds te blijven zeggen dat ik het kon en mijn vriend zei dat ook steeds tegen me. Succes.
Ik tekende in de lucht "bergen"zeg maar (de wee komt en gaat) en focuste me daarop. Mijn vriend was eventjes stil en ik focuste me op mijn handgebaar. Het klinkt raar, maar je lichaam maakt met een noodgang endorfine aan en je raakt er bijna een beetje "stoned" van. Op die manier heb je een pijnbestrijder van jezelf. Ik heb in ieder geval niet hoeven kronkelen in bed...En deze keer ? Who knows....Het nadeel is dat iedereen alles anders ervaart en dat er ook geen gebruiksaanwijzing bij zit. Blijf rustig en probeer je te concentreren... Dat werkt het beste.
Het is echt heel erg moeilijk om bij persdrang de wee weg te puffen en echt geen pretje. Probeer je op iets te focussen en kalm te blijven. Ik had goede begeleiding in het ziekenhuis. En als die kleine hummel op je buik ligt ben het allemaal snel vergeten. Silly
Ik had persdrang thuis en mocht al wat meepersen, maar door mn bloedverlies moest ik naar t ziekenhuis en mocht ik ineens absoluut níet meer meepersen, nou.. dat is bijna niet te doen. Ik moest af en toe gewoonweg wel. Gelukkig mocht ik in t ziekenhuis wel weer persen, pff..
Ik had een ruggeprik gehad en moest ook nog heel lang de persweeen wegpuffen , maar ik vond het niet zo moeilijk en vervelend als de ontsluitingsweeen , ik dacht gewoon aan iets anders maar ben achteraf gezien toch nog ingescheurd kon het persen ook niet constant tegenhouden
Hoi Hoi, Ik had persweeen vanaf de 4 cm en heb zo niet overdreven 8 uur moeten liggen zonder pijnbestrijding omdat de ruggeprik niet werkte. Dat is gewoon niet te harden! Kon ze ook niet weggepuft kijrgen. Heb 8 uur lang liggen gillen en schreeuwen van de pijn. Uiteindelijk bleef ik steken op 8 cm en is het een keizersnede geworden. Groetjes Karin
Ik ging van 3 cm in no time naar 9 cm zonder dat ik dat wist, maar ik had wel persdrang ( riep ook dat ik moest poepen, wat ook gebeurde, helaas Ik riep al een paar keer dat ik het niet meer hield, ook niet zittend op mijn knieen, ondersteunend op mijn ellebogen. Helaas voor mij was de vk er niet want die was net daarvoor geweest Toen ze er eindelijk weer was, mocht ik zachtjes meedrukken zonder te persen, maar dat was een dag en nacht verschil. Kortom, doordat het mij zo overdonderde en het zo heftig is kon ik persoonlijk ze niet opvangen. Grappig was wel achteraf dat mijn man nog bezig was met ademhalingstechnieken die bij de ontsluitingsweeen horen, alleen had ik die fase even overgeslagen. De eerste 3 twijfelde ik nog of ik weeen had en daarna dus ineens die persdrang al. De cursus was dus erg gezellig, ik heb er alleen niks aan gehad Een vriendin van mij kreeg trouwens persweeen met 6cm maar zij kreeg een ruggeprik daarvoor. Groetjes MB2005.