Wie kent dit Ik heb een man die niet wil bevallen teminste hij is poepie bang sinds dat de eerste geboren is en nu de tweede hij slaat het liever over. De eerste bevalling heb ik niet als rot ervaren gewoon thuis zonder problemen alleen de huisarts kwam pas toen ik al moest persen en dat vondt mijn man vreselijk. Hij vondt het heel erg dat ik pijn had en dat hij er niks aan kon doen. Ik heb hem verteld dat ik het best begreep, en dat ie er mooi 9 maanden aan kon wennen want dan heb ik hem wel nodig of ie het nou leuk vindt of niet. Ik snap de onmacht ook wel maar de pijn is van mij klinkt wat rot maar het is nog niet bij hem opgekomen dat ik ook niet om bevallen zit te springen. wie herkent dit en hoe hebben jullie het opgelost groetjes brillie
Ga anders samen naar cursus en laat hem wat dingen lezen ofzo.. Dat hij er echt op voorbereid wordt zeg maar. En maak het anders ook bespreekbaar met de vk, misschien dat zij hem gerust kan stellen? Mijn vriend ziet er ook best wel tegenop, het is voor ons de eerste.
Haha mijn man wil dit ook niet hoor, maar ff zonder gein, denk dat veel mannen het geen prettig gezicht vinden om hun vrouw pijn te zien hebben. Ook het spiegeltje als je volledige ontsluiting hebt is geen, nee echt GEEN goed idee een man vergeet dat nooit meer denk ik. (ik trouwens ook niet hoor) Hier ging het dus in koor NEE toen de vraag van de spiegel kwam Maar zeg hem gewoon eerlijk dat je hem nodig hebt bij de bevalling en geef hem een taak, al is het maar water halen en een washandje op je hoofd houden, dan voelt hij zich minder buitenstaander en onnodig, en is hij afgeleid van jou pijn. Michel heb ik ook een duidelijke taak gegeven (hard porren in mijn rug) en die heeft erna dus ook totaal niet het gevoel gehad van: ik sta er bij en kijk er naar, pas bij de ks voelde hij zich zo, maar ook daar gaf ik hem weer een taak mee. Als Isa de o.k. uit moet ga jij mee pas maar op haar en neem foto's, dus hier was hetzelfde gevoel van te voren en dat is hem achteraf 200% mee gevallen.
Kan het me goed voorstellen, dat je man ertegenop ziet. Zelfs al gaat het goed, een bevalling is en blijft heftig! Spiegel zou ik inderdaad ook echt niet willen! Ik hoop voor je dat hij zich bedenkt en deze geboorte niet zal missen. Mijn vriend heeft altijd gezegd dat hij er niet bij wil zijn: "Ik wacht wel op de gang!" Ik dacht dat het een grapje was, maar nu ben ik dan zwanger en hij heeft gisteren nog eens gezegd: "Nee hoor, daar hebben wij toch een afspraak over? Ik wil daar niet bij zijn." En nu begin ik te geloven dat hij het echt serieus meent. Ik wil hem er het liefste echt bij hebben, maar begin me wel af te vragen wat ik ga doen als hij voet bij stuk houdt. Misschien mijn moeder of mijn zus erbij vragen? Ik zou niet eens weten of die het zien zitten om daarbij te zijn... M'n moeder zou het volgens mij graag willen, maar sinds een jaar zit zij in een rolstoel en is niet zo mobiel. Bij een thuisbevalling (slaapkamer op de 2e verdieping) zou het niet eens kunnen. Sorry dat ik je topic even kaap, maar ik heb overal gezocht en zie niemand anders die dit zelfde probleem heeft met haar partner.... Ben heel benieuwd hoe het bij jullie gaat lopen, hoe je dit oplost...
@Bri: Een man die niet bij de bevalling wil zijn is voor mij onbespreekbaar en onaanvaardbaar! Geloof me, elke vrouw kan zonder problemen 100 dingen opnoemen die leuker zijn dan bevallen. Het minste wat de aanstaande vader kan doen is je steunen door er alleen maar te zijn. Mijn man onderschat het bevallen juist enorm. Hij leest er niets over en denkt door de zeer beknopte verhalen van zijn zussen wel zo'n beetje te weten wat mij te wachten staat. Yeah right! Ik denk dat hij akelig bleek gaat worden, maar ik vind het allemaal best zolang hij er maar is en naar me luistert
Ik ben ook benieuwd hoe mijn mannetje tijdens de bevalling is. Volgensmij weet hij straks van de zenuwen niet meer wat hij moet doen etc. Over een paar weken hebben we een partnerles op de pufclub en ik heb mij voorgenomen om het daarna eens met hem te bespreken. Heb geen zin om hem nu al nerveus te maken.. Een paar jaar geleden moest ik een spiraaltje laten plaatsen en toen stond meneer al op om op de gang te wachten....De gynacoloog hield hem overigens tegen en gaf hem een stoel waar hij niks kon zien...
Die van mij lenen ? ik tijdens de weeeen: het doet zo'n pijijijijijijijn! hij: tja, dat hoort erbij, zonder komt ie niet. gyn: als u hier komt staan, kan u het goed zien hij: nou dat lijkt me best interessant, *gaat recht voor m'n doos staan*...Kieks, er zit haar op! ik:grmpf
Ja ik sloeg het ook liever over.. maar wij hebben die keus niet.. Hij heeft zich eraan gebrand (jou zwanger gemaakt) nu moet ie ook op de blaren zitten.